Historyczne pochodzenie „les miserables”

Les Miserables, Jeden z najpopularniejszych musicali wszechczasów oparty jest na powieści o tej samej nazwie francuskiego autora Victora Hugo. Opublikowana w 1862 r.

Les Miserables Opowiada fikcyjną historię Jeana Valjeana, człowieka, który niesprawiedliwie został skazany na prawie dwie dekady więzienia za kradzież bochenka chleba, aby uratować głodujące dziecko. Ponieważ historia odbywa się w Paryżu, obejmuje nędzę paryskiej podklasy i dochodzi do punktu kulminacyjnego podczas bitwy, wiele osób zakłada, że ​​historia jest ustalona podczas rewolucji francuskiej.

W rzeczywistości historia Les Miz zaczyna się w 1815 r., Ponad dwie dekady po rozpoczęciu rewolucji francuskiej. Ważne jest jednak, aby wiedzieć o rewolucji francuskiej, aby zrozumieć, co przechodzi przez umysły Mariusa, Enjolras i innych postaci podczas powstania Paryża z 1832 r.

Rewolucja francuska: szturmowanie Bastylii

Według „The DK History of the World” rewolucja rozpoczęła się w 1789.„Zubożone były wściekłe przez ich trudności gospodarcze, niedobory żywności i bezduszne postawy wyższych klas. Kto mógłby zapomnieć o niesławnej linii Marie Antionette o braku chleba publicznego: „Pozwól im jeść ciasto”? Jednak niższe klasy nie były jedynymi gniewnymi głosami. Klasa średnia, zainspirowana progresywnymi ideologią i nowo wygraną w Ameryce wolność, zażądała reformy.

Minister finansów Jacques Necker był jednym z najsilniejszych zwolenników niższych klas. Kiedy monarchia wygnała się w tym roku, w całej Francji nastąpiło oburzenie publiczne. Ludzie postrzegali jego wygnanie jako znak, aby się spotkać i obalić ich uciskający rząd. To zapewnia uderzający kontrast z wydarzeniami w Les Miserables, w którym młodzi rebelianci błędnie wierzą, że masy powstają, aby dołączyć do ich sprawy.

14 lipca 1789 r. Ten akt rozpoczął rewolucję francuską. W czasie oblężenia Bastille utrzymywała tylko siedmiu więźniów. Jednak stara forteca miała mnóstwo prochu, co czyni ją zarówno strategicznym, jak i politycznie symbolicznym celem. Gubernator więzienia został ostatecznie schwytany i zabity. Jego głowa i głowy innych strażników zostały wypaczone na szczotki i paradowane ulicami. Burmistrz Paryża został zamordowany do końca dnia. Podczas gdy rewolucjoniści zabarykadowali się na ulicach i budynkach, król Ludwika XVI i jego przywódcy wojskowi postanowili wycofać się, aby uspokoić masę.

Po rewolucji: panowanie terroru

Sprawy stały się nieuporządkowane. Rewolucja francuska zaczęła się krwawe i nie zajęło dużo czasu, aż wszystko stanie się całkowicie makabryczne. King Louis XVI i Marie Antoinette zostali zdetronizowani w 1792 r. (Pomimo wielu prób zaoferowania reformy obywatelom francuskim). W 1793 r. Wraz z wieloma innymi członkami szlachty zostały wykonane.

W ciągu następnych siedmiu lat naród przeszedł serię zamachu stanu, wojny, głodu i kontrrewolucji. Podczas tak zwanego „panowania terroru”, jak na ironię, Maximilien de Robespierre, który był odpowiedzialny za komitet bezpieczeństwa publicznego, wysłał aż 40 000 osób do gilotyny. Uważał, że szybka i brutalna sprawiedliwość stworzy cnotę wśród obywateli Francji-przekonanie podzielone przez Les Miz Charakter inspektora Javert.

Co stało się dalej: Reguła Napoleona

Podczas gdy Nowa Republika walczyła o to, co można eufemistycznie nazwać rosnącymi bólami, młody generał Napoleon Bonaparte spustoszył Włochy, Egipt i inne kraje. Kiedy on i jego siły wrócili do Paryża, on i inni przywódcy wystawili zamach stanu, a Napoleon został pierwszym konsulem Francji. W latach 1804–1814 nosił tytuł cesarza Francji. Po przegranej w bitwie pod Waterloo Napoleon został wygnany na wyspę św. Helena. Chociaż był zaciekłym tyranem, wielu obywateli (a także wielu postaci Les Miserables) postrzegał generał/dyktatora jako wyzwoliciel Francji.

Monarchia została następnie przywrócona, a król Ludwika XVIII przejął tron. Les miserables 'S roku otwarcia 1815 r. Jest na początku panowania nowego króla.

Historyczne otoczenie 'Les Miserables'

Les Miserables Ramy czasowe to konflikty ekonomiczne, głód i choroby. Pomimo wszystkich rewolucji i zmieniających się partii politycznych, niższe klasy wciąż mają cichy głos w społeczeństwie.

Historia ujawnia ich surowe życie, na przykład tragedia Fantine, młodej kobiety, która została zwolniona z pracy fabrycznej po odkryciu, że nosiła dziecko (cosette) poza małżeństwem. Po utracie pozycji Fantine jest zmuszona sprzedać swoje rzeczy osobiste, włosy, a nawet zęby, aby mogła wysłać pieniądze do córki. Ostatecznie Fantine staje się prostytutką, spadającą na najniższy szczebel społeczeństwa.

Monarchia lipcowa

Postać Jean Valjean obiecuje umierającą Fantine, że ochroni jej córkę. Adoptuje Cosette, spłacając jej chciwych, okrutnych opiekunów, Monsieur i Madame Thenadier. Piętnaście lat mija spokojnie dla Valjean i Cosette, gdy chowają się w opactwie. W tym czasie król Louis umiera, a król Charles X przejmuje krótko. Nowy król zostaje wkrótce wygnany w 1830 r. Podczas rewolucji lipcowej, znanej również jako druga rewolucja francuska. Louis Philippe d'Orléans przyjmuje tron, rozpoczynając panowanie znane jako monarchia lipcowa.

W historii Les Miserables, Stosunkowo spokojna egzystencja Valjeana staje się zagrożona, gdy Cosette zakochuje się w Mariusie, młodym członku „Friends of the ABC”, fikcyjnej organizacji stworzonej przez autora Hugo, która odzwierciedla wiele małych rewolucyjnych grup tamtych czasów. Valjean ryzykuje jego życie, dołączając do buntu, aby uratować Mariusa.

Bunt czerwca

Marius i jego przyjaciele reprezentują sentymenty wyrażone przez wielu wolnokrańskich w Paryżu. Chcieli odrzucić monarchię i ponownie wrócić Francji do republiki. Przyjaciele ABC silnie popierają liberalisty polityk o imieniu Jean Lamarque. (W przeciwieństwie do przyjaciół ABC, Lamarque był prawdziwy. Był generałem pod rządem Napoleona, który został członkiem parlamentu Francji. Był także przychylny republikańskim ideologii.) Kiedy Lamarque umierał na cholerę, wiele osób wierzyło, że rząd zatruł publiczne studnie, co spowodowało śmierć popularnych postaci politycznych.

Enjolras, przywódca przyjaciół ABC, wie, że śmierć Lamarque może służyć jako ważny katalizator ich rewolucji.

Marius: Tylko jeden mężczyzna-a to Lamarque/mówi o ludziom tutaj… Lamarque jest chory i zanika!/Nie będą trwać tydzień, więc mówią.

Enjolras: z całym gniewem w ziemi/jak długo przed dniem wyroku?/Zanim odciąjemy grube do rozmiaru?/Przed pojawieniem się barykad?

Koniec powstania

Jak pokazano w powieści i muzycznej, czerwcowe bunt nie zakończył się dobrze dla rebeliantów. Spodziewali się, że ludzie będą wspierać swoją sprawę; Wkrótce jednak zdali sobie sprawę, że nie dołączą do nich żadne posiłki.

Według historyka Matta Boughtona obie strony doznały ofiar: „166 zabitych i 635 rannych po obu stronach w trakcie walki.„Z 166, 93 byli członkami buntu. Jak opisuje to Marius: „Puste krzesła przy pustych stołach, gdzie moi przyjaciele nie śpiewają już…”