Są tylko synami lub córkami zwolnieni z wojny?

Istnieje pewne zamieszanie w służbie wojskowej jedynego dziecka w wojsku Stanów Zjednoczonych. Wiele plotek i mitów otacza proces kwalifikowania się do zwolnienia z wojny dla jedynego dziecka lub ocalałego dziecka. Istnieje różnica w tych dwóch. Na przykład w filmie „Saving Private Ryan” Tom Hanks gra kapitana armii II wojny światowej, który oskarżył się o uratowanie postaci Matta Damona, prywatnego, którego trzech braci zginęło podczas wojny.

Choć tworzył fascynujący dramat i jest luźno oparty na prawdziwej historii, wielu uważa, że ​​jeśli żołnierz (lub żeglarz lub piechoty morskie) jest jedynym dzieckiem, w ogóle nie kwalifikuje się do powołania. Ale tak nie jest. W rzeczywistości, jeśli sprawdzisz oficjalną stronę internetową usługi selektywnej, wyjaśni to więcej szczegółów. Wszyscy mężczyźni muszą zarejestrować się na projekt w wieku 18 lat.

Podstawowa zasada jedynego odroczenia dziecka zależy od jednego ważnego czynnika - Stany Zjednoczone nie jest na wojnie. Jeśli jednak wojna została ogłoszona przez Kongres, jedyny syn lub jedyny ocalały odroczenie syna nie ma zastosowania.

Historia przepisu ocalałych syna 

Smutna historia braci Niland była prawdziwą inspiracją dla „ratowania prywatnego Ryana.„Kiedy wydawało się, że trzy z nich zginęły za granicą podczas II wojny światowej, czwarta, Fritz Niland, została odesłana z powrotem do U.S. Aby ukończyć swoją służbę. Później odkryto, że Edward, jeden z braci Niland, wierzył, że martwy nie został zabity, ale raczej wziął do niewoli. 

Nie było żadnego formalnego prawa obejmującego rodzinę Niland. Ale były inne przypadki w II wojnie światowej, które doprowadziły do ​​tego, że polityka „ocalającego syna” stała się coraz powszechna. Czterech braci z rodziny Borgstrom zostało zabitych w walce w 1944 roku. Ich rodzice złożyli wniosek, aby ich piąty syn został zwolniony ze służby, a szósty syn został zwolniony z projektu. 

A po tym, jak dwóch braci Butehorn zginęło w 1944 i 1945 r., Departament Wojny (jak to wiadomo) nakazał odesłanie trzeciego syna do domu. Chociaż nie było to pisemne prawo, zdrowy rozsądek i przyzwoitość panowały wśród mosiądz wojskowych i polityków z epoki w celu usunięcia pozostałych członków rodziny z pól bitewnych, a nawet zwolnień w niektórych przypadkach.

Te tragedie, wraz z śmiercią wszystkich pięciu braci Sullivan z 1942 r. Marynarka wojenna stworzyła również dyrektywa zabrania rodzeństwa i członków rodziny służby na tym samym statku podczas wojny. Jednak w czasach pokoju rodzeństwo i inni członkowie rodziny mogą służyć na tym samym statku.

W 1948 r. Został kilka razy zaktualizowany od czasu włączenia w wojnie w Wietnamie, aby objąć nie tylko jedynego ocalałego syna lub córki, ale każdego syna lub córki ze śmiercią związaną z walką w rodzinie.

Śmierć związana z walką

Prawo federalne zezwala na projekt „pokoju” dla osób, które mieli najbliższego członka rodziny (ojciec, matka, brat lub siostra) umierają lub stały się w 100 % niepełnosprawne w wyniku służby wojskowej. Zwróć uwagę, że prawo nie wymaga, aby osoba była „ostatnią” w swojej linii. Zwolnienie to dotyczy tylko pokoju, a nie do okresów wojny lub w nagłych wypadkach krajowych zadeklarowanych przez Kongres.

Ponadto Departament Obrony zezwala członkowi wojskowi, który ma najbliższego członka rodziny, który umiera na czynnym służbie, staje się w 100 procentach niepełnosprawny lub staje się więzieniem wojennym, poprosić o dobrowolne zwolnienie. Ponownie pamiętaj, że członek nie musi być „jedynym ocalałym."

Program ten nie ma również zastosowania w czasie wojny lub w nagłych wypadkach w Kongresie. Zauważ też, że jest to dobrowolny program, o który musi złożyć wniosek wojskowy. Uważa się, że każdy członek wojskowy, który zdecyduje się zaciągnąć lub ponownie lista po śmierci członka rodziny, uchylił swój status w ramach tego programu.

Każda gałąź u.S. Wojsko ma swoje własne przepisy, które zwalniają ocalałych synów i córki z służby w strefach bojowych. To również jest dobrowolne i muszą mieć najbliższego członka rodziny, który zmarł na czynnej służbie, stać się w 100 % związanym z usługą lub statusem.

Po prostu bycie „ostatnim w linii” nie kwalifikuje kogoś do tego rodzaju rozładowania.