Co jest jednoczesnym kontrastem w sztuce?

Równoczesny kontrast odnosi się do sposobu, w jaki wpływają na siebie dwa różne kolory. Teoria jest taka, że ​​jeden kolor może zmienić sposób, w jaki postrzegamy ton i odcień drugiego, gdy oba są umieszczone obok siebie. Same faktyczne kolory się nie zmieniają, ale widzimy je jako zmienione.

Zasada jednoczesnego kontrastu

Francuski chemik Michel Eugène Chevreul opracował zasadę jednoczesnego kontrastu. Utrzymuje, że jeśli dwa kolory są blisko siebie w pobliżu, każdy przyjmie odcień uzupełnienia sąsiedniego koloru.

Aby to zrozumieć, musimy spojrzeć na podstawowe odcienie, które stanowią określony kolor. Bruce Macevoy daje przykład za pomocą ciemnoczerwonej i jasn żółtej w swoim eseju: „Zasady harmonii kolorów i kontrastu Michel-Eugène Chevreul.„„ Wizualne uzupełnienie jasnożółty to ciemnoniebieska ludź.

Kiedy te kolory są oglądane w parach obok siebie, czerwona będzie miała więcej fioletowego odcienia i żółtego zielonego. Macevoy dodaje: „Jednocześnie matowe lub prawie neutralne kolory sprawi, że nasycone kolory będą bardziej intensywne, choć Chevreul nie był jasny co do tego efektu." 

Najbardziej intensywny równoczesny kontrast to kolory, które są uzupełniające się na początek, ponieważ jest to zestawienie ekstremów koła kolorów.

Reguły kciuka:

• Ciemny kolor umieszczony obok jasnego, sprawia, że ​​oba wyglądają jaśniej.
• Ciemne obok Bright sprawia, że ​​jasny wygląd.
• Ciemne obok światła sprawia, że ​​światło wydaje się lżejsze i ciemne ciemniejsze.
• Cieplejsze kolory wyglądają na cieplej po umieszczeniu obok chłodnych.
• Chłodne kolory wyglądają chłodniej po umieszczeniu obok ciepłych.
• Jasny kolor obok stonowanego koloru sprawia, że ​​wyciszony wygląd wygląda bardziej nudny.
• Jeśli dwa kolory mają podobną jasność, im mniej jasne będą wyglądać po umieszczeniu obok siebie.

Początki jednoczesnego kontrastu

Jednoczesny kontrast został po raz pierwszy opisany przez XIX wiek przez Chevreul w jego słynnej książce o teorii kolorów, „Zasada harmonii i kontrastu kolorów”, opublikowana w 1839 r. (Przetłumaczona na angielski w 1854).

W książce Chevreul systematycznie badał percepcję kolorów i kolorów, pokazując, jak nasze mózgi postrzegają relacje kolorów i wartości. Macevoy wyjaśnił podejście:

„Poprzez obserwację, eksperymentalną manipulację i podstawowe demonstracje kolorów praktykowane na swoich współpracownikach i klientach, Chevreul zidentyfikował swoje podstawowe„ prawo ”jednoczesnego kontrastu kolorów: czasami jednoczesny kontrast jest nazywany jak równoczesny kontrast kolorów Lub jednoczesny kolor.

Użycie równoczesnego kontrastu Van Gogha

Równoczesny kontrast jest najbardziej widoczny, gdy uzupełniające się kolory są umieszczane obok siebie. Pomyśl o użyciu Bright Blues i Yellow-Oranges Van Gogha w obrazie „Cafe Terrace na Place Du Forum, Arles” (1888) lub The Reds and Green w „Night Cafe in Arles” (1888).

W liście do swojego brata Theo, Van Gogh opisał kawiarnię, którą przedstawił w „Night Cafe in Arles” jako „Krwi czerwone i matowe z zielonym stołem bilardowym pośrodku, cztery żółte lampy cytrynowe z pomarańczowym i zielonym blaskiem. Wszędzie jest zderzenie i kontrast najbardziej odmiennych czerwieni i zieleni.„Ten kontrast odzwierciedla także„ straszne namiętności ludzkości ”, które artysta zaobserwował w kawiarni.

Van Gogh używa jednoczesnego kontrastu uzupełniających się kolorów, aby przekazać silne emocje. Kolory kolidują ze sobą, tworząc uczucie niewygodnej intensywności.

Co to oznacza dla artystów

Większość artystów rozumie, że teoria kolorów odgrywa bardzo ważną rolę w ich pracy. Jednak konieczne jest wyjście poza koło kolorów, komplementy i harmonie. W tym miejscu pojawia się ta teoria jednoczesnego kontrastu. Pamiętaj, że kolory rzucają cień przyciemniony z ich uzupełnienia, więc dla spójnego spojrzenia na paletę będziesz chciał mieć kolory obok siebie znajdować. Aby kolor wyglądał lżejszy, umieść ciemny kolor obok i odwrotnie.

Następnym razem, gdy wybierasz paletę, pomyśl o tym, jak sąsiednie kolory wpływają na siebie. Aby przetestować, jak kolory będą wyglądać razem przed nałożeniem ich na płótnie, pomaluj małą próbkę każdego koloru na osobnych kartach. Przenieś te karty blisko siebie i odejście od siebie, aby zobaczyć, jak zmienia się każdy kolor. Jest to szybki sposób, aby dowiedzieć się, czy spodoba ci się efekt, czy też coś potrzebuje dodatkowego zabarwienia przed umieszczeniem koloru lub mieszanki samej pracy.

Pod redakcją Lisa Marder

Źródła

Macevoy, ur. „Zasady harmonii i kontrastu Michel-Eugene Chevreul.„2015.

Yale University Art Gallery. „Artysta: Vincent van Gogh; Le Café de Nuit."2016.