Top Tina Turner Songs z lat 80

Pomimo jej wielkiego sukcesu w latach 60. i 70. z partnerem muzycznym i ówczesnym mężem Ike Turner, niezłomna Tina Turner nie pojawiła się na początku lat 80. Jednak w 1984 roku genialna kombinacja jej potężnych rur soul z gładką produkcją popu i rocka szybko przekształciła Turnera w ikonę muzyki z lat 80. i główny hitmaker. Wybór piosenek sprytnych i ostrożnie na serię trzech bardzo popularnych albumów w drugiej połowie dekady, Turner wyłonił się triumfalnie z lat walki o niepodległość osobistą i zawodową. Oto chronologiczne spojrzenie na najlepsze solowe piosenki Tina Turner z lat 80.

01 z 08

"Co miłość ma do tego"

Michael Ochs Archiwa/Getty Images

W tym klasyku z lat 80. Turner z pewnością zachował duszny zgrzyt swojej hałaśliwej duszy śpiewającej przeszłość, ale przyjęła także gładkie popowe podejście, które trafiło do głównego nurtu jackpota muzycznego latem 1984 roku. Sama piosenka (napisana przez doświadczonych profesjonalnych autorów piosenek Terry Britten i Graham Lyle) oferuje prawie nienaganną strukturę, nadając się do wszechstronnego instrumentacji pop. Ten rodzaj szerokiego uroku pomógł przesunąć ten zasłużony utwór na szczyt list popowych w Ameryce Północnej i Australii oraz na co najmniej 10 najlepszych pozycji w praktycznie w każdym kraju w Europie. Ostatecznie bardzo mało o tej piosence nie sięgają i bardzo uchwyci wieloaspektową perfekcję muzyki. I to pozostaje prawdą pomimo lat nasycenia radia, nie ma tam małego wyczynu.

02 z 08

„Lepiej bądź dla mnie dobry”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości Capitol

Chociaż ten świetny rocker w średnim tempie nie osiągnął wysokości listy muzyki popowej swojego poprzednika, może służyć jako jeszcze lepsza prezentacja kolekcji prezentów Turnera. Holly Knight z lat 80. Holly Knight pomogła w skomponowaniu szeregu głównych klasyków rockowych epoki, ale ten po prostu przypala, nawet gdy jego duszne, ciche momenty budują gruby nastrój i napięcie. Teksty z pewnością dotykają motywów wzmocnienia kobiecych, które idealnie pasują do Turnera, ale bez pewnego występu artysty, utwór nie zbliży się do wzniosłego poziomu, który osiągnie. Teledysk zawiera uroczo teatralną interakcję pantomimów z współpracownikiem Cy Curnin, frontmanem Fixx, który był jednym z kilku głównych mężczyzn sesji do zagrania.

03 z 08

"Prywatny tancerz"

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości Capitol

Turner kontynuowała swój trend wybierania piosenek skomponowanych przez uznanych, czczonych artystów, przyjmując tę ​​jazzową melodię napisaną przez Marka Knopflera i pierwotnie przeznaczoną dla jego zespołu, Dire Straits. Ostatecznie jednak przekonanie Knopflera, że ​​piosenka znacznie lepiej pasowała do piosenkarki, okazała się całkowicie uzasadniona, szczególnie w świetle powstałego klasycznego singla nagranego przez Turnera. Jej charakterystyczna, twarda, seksowna osobowość działa tutaj doskonale, aby komunikować nie tylko brawurę, ale także podatność, która wyróżnia tytułową postać z perspektywy pierwszej osoby. Po raz kolejny Turner tańczy zwinnie wokół i przez kilka gatunków, aby w końcu stworzyć wypolerowany i emocjonalny występ. Teledysk do piosenki próżno sugeruje, że teksty utworu dotyczą raczej tancerki balowej niż striptizer.

04 z 08

„Nie potrzebujemy innego bohatera (Thunderdome)”

Zdjęcie z pojedynczą okładką SoundTrack dzięki uprzejmości Capitol

Jak mówi muzyka dźwiękowa, ten delikatny, dorosły współczesny utwór z kontynuacji Blockbuster z 1985 roku jest z pewnością ciekawy. Ostatecznie hymnowy refren piosenki przypomina słuchaczom wyraźnie, że jest to filmowa piosenka przewodnia, ale poza tym kompozycja Britten-Lyle pozostaje niezwykle skomponowana i subtelna. To nie znaczy, że zbliża się do poziomu jakości znalezionej Prywatny tancerz, Ale wokalna wydajność Turnera przychodzi szczerze i wystarczająco namiętna, aby pomóc utrzymać się całkiem dobrze. Obecność chóru dziecięcego na końcu piosenki jest prawie tak zagadkowa jak obecność Turnera w filmie, ale wciąż jest całkiem niezły film w połowie lat 80.

05 z 08

„Typowy mężczyzna”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości Capitol

Massive LP Success Turnera z pewnością kontynuowała wydanie z 1986 roku, Złam każdą zasadę. Ten singiel prowadzący osiągnął szczyt. 2 na listach popowych, nawet jeśli okazało się, że jest ostatnim singlem Turnera. Silny i pewny siebie groove piosenki dowodzi, że jej wielki status był zasłużony, ale wpływ dusznej, wyzywającej obecności Turnera sprawia, że ​​ten utwór nigdy nie traci pędu. Gładkie wartości produkcji czasami brzmią tutaj datowane i sztuczne, ale prawdziwa integralność duszy Turnera ostatecznie wygrywa nadmierne impulsy muzyczne z lat 80.

06 z 08

„Z powrotem tam, gdzie zacząłeś”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości Capitol

Pomimo swojej certyfikowanej muzyki o Oldies, Turner zawsze wydawał się komfortowy w sferze głównego rocka. Dlatego jej para współpracy z lat 80. z kanadyjskim hitmakerem pop/rockiem Bryanem Adamsem (drugi to wielki hit z 1985 roku „It's Only Love”) tak dobrze pracuje. W przypadku tego singla, napisanego również przez Adamsa i jego partnera pisania piosenek, Jima Vallance'a, Turner Veers prawie do Hard Rock, przyciągając dodatkowe paliwo i pasję z muskularnych riffów gitarowych, pisków i dużych, siniak. Turner zręcznie brzmi równie przekonująco jak piosenkarka rocka, ponieważ robi wokalistkę dobrze dopasowaną z muzyką tańca, popu lub duszy. Nic dziwnego, że podobał jej się taki okres konsekwentnego sukcesu w latach 80.

07 z 08

„To, co dostajesz, to to, co widzisz”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości Capitol

Mówiąc o niespodziankach gatunków, Turner udaje się zabrać tę piosenkę Britten-Lyle na terytorium Country-Pop Juice Newton. To brzmi jak dziwny eksperyment związany z porażką, dopóki piosenka nie zostanie usłyszana w całej swojej płynnie poważnej chwale. Wokal Turnera zawsze był nieskończenie bezczelnie, a dekady przed nowoczesną muzyką country poszła w ich ślady, obejmując kobiety masse, ta piosenka skutecznie tworzy zwycięską formułę country pop-rock. Ale nie oznacza to, że Turner tutaj dostarcza coś, co przypominało cyniczne, prefabrykowane puch. Jej występ sprzedaje całkowicie przesłankę artysty zdolnego do jednoczesnego przekraczania płci i wyścigu.

08 z 08

„Najlepsze”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości Capitol

Choć zbyt często przyjęty w ćwierćwieczu od momentu wydania uroczystej pasz na imprezy sportowe lub inspirujące montaże, ten lśniący singiel z zagranicznej romansu z 1989. Refren utworu prawdopodobnie wydaje się zbyt chwytliwy dla własnego dobra, ponieważ szablon gitary o haczyku i klawiaturze z pewnością nie ma poczucia subtelności. Mimo to pisanie piosenek tutaj z Holly Knight i Mike Chapman idzie zdradziecką linię z aplomb, w jakiś sposób, aby zachować wysoce słuchanie, pomimo lat nadmiernego znaczenia na głośnikach na całym świecie.