Top Rick Springfield Songs z lat 80

Aussie Heartthrob Rick Springfield to doskonały autor tekstów z prezentem dla Melody, który -szczególnie podczas swojej głównej dekady -znał swoją drogę wokół rafowych riffów gitarowych. Piosenki na tej liście pokazują znaczący wkład Springfield w rock i pop z lat 80., ponieważ wszystkie z nich pokazują melodie popowe, ale nie ma tak słodkich, że męskie brawury piosenkarza i bujanie nie zapewniają odpowiedniej równowagi. Oto chronologiczne spojrzenie na najlepsze piosenki Springfield, wycofane z aktywnej i imponującej kariery z lat 80.

01 z 07

„Dziewczyna Jessie”

Larry Hulst/Michael Ochs Archiwa/Getty Images

Jest to jedna z niewielu głównych hitów z lat 80. To dlatego, że jest to prawie idealna piosenka pop/rock, pełna świetnego gitarowego riffa, efektem Crescendo i pomysłową koncepcją liryczną. Szkoda jednak, że tak wielu słuchaczy trzyma się zbyt wyłącznie do tego samorodka podczas oceny kariery Springfielda, chociaż postawa jest zrozumiała. Wokal piosenkarza i Lovelorn Persona działają na naprawdę imponującym poziomie precyzji w tej piosence, wyraźnie ilustrując, jak wykwalifikowane Springfield w jego rzemiośle.

02 z 07

„Zrobiłem dla ciebie wszystko”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości RCA/Legacy

Springfield wyciąga pasję i agresję tej doskonałej piosenki rockowej Arena, moment, który łączy prawdopodobnie najlepsze dzieło dwóch rockowych ikonów w Springfield i weterana utworu Hard Rock, Sammy Hagar. Po raz kolejny wielki riff służy jako solidny fundament rock and rolla nirwana, ale porywający występ wokalny Springfielda, choć nie różni się wyraźnie od podejścia, który Hagar przyjął zarówno jego oryginalne nagranie na żywo w 1978 roku, jak i singiel Studio Single, która szybko ją podążała , naprawdę stawia ten na szczycie.Nie zawsze jest wielki powód, dla którego wersja melodii jednego artysty uderza akord lepiej niż inny, ale w tym przypadku może stary powiedzenie „Is the Singer, a nie piosenka” jest podwójnie prawdziwe!

03 z 07

„Miłość jest w porządku, tonite”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości RCA/Legacy

Między innymi Rick Springfield po prostu nie otrzymuje wystarczającego uznania za bycie mistrzem gitarowym, ponieważ ta piosenka jest pełna wielkich kombinacji mocy i pojedynczych notatek, które zręcznie przenoszą postępowanie muzyczne na nadbieg. Poza tym ta wczesna melodia, z klasycznego wydania Springfield z 1981 roku, przedstawia to, co stałoby się lirycznym szablonem dla piosenkarza: portret nieco niegrzecznego, ale niezbyt groźnego gniazdka, który po prostu chce imprezować w stosunkowo zdrowy sposób. Mam na myśli, że niewielu oskarżyło Springfield o bycie szczególnie mrocznym lub nerwowym, ale to właśnie w nim kochamy.

04 z 07

„Nie rozmawiaj z nieznajomymi”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości RCA/Legacy

Po raz kolejny zabawne jest usłyszeć Springfield Fret o „Slick Slick Continental Dude” romansującym jego kobietę, ale ta piosenka z drugiego albumu z 1982 roku oferuje również unikalne elementy, w tym ciekawe użycie tytułowej frazy (zwykle ukierunkowanej na dzieci) sytuacja dorosłych. Muzycznie Springfield po raz kolejny przechodzi z bardzo niezapomnianymi melodiami w wersecie i refrenu, nawet oferując ciekawostki z języka francuskiego na moście, które sprawiają, że brzmi jak zręczny koleś Continental. Podsumowując, jest to kolejna słodka muzyka pop dostarczona w pakiecie wolnym od ironii, jak tylko Springfield mógł, i pomimo pewnych miękkich cech rocka, nadal udaje mu się wyrzucić sytuację w razie potrzeby.

05 z 07

„Jakim głupcem jestem?"

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości RCA/Legacy

Pod pewnymi względami trudno uwierzyć, że facet, który wygląda, jakby Rick Springfield miałby trudności z kobietami, co odzwierciedlono w tej wielkiej piosence popowej. Ale jego pisanie piosenek i wokale są tak poważne i przyjemnie zastanawione, że jakoś nietrudno zaakceptować, że nawet Springfield może być pechowo zakochany. Namiętne gromadzenie się tej melodii pozwala piosenkarzowi wyróżnić swoje kotlety wokalne na różne sposoby, jednocześnie stwarzając mocne uzasadnienie dla jego sprawności i wszechstronności pisania piosenek. Zazdrość i żal mogą nie mieć lepszego tłumacza muzyki rockowej niż Springfield w jego najlepiej zaciskając pięści.

06 z 07

„Romans serca”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości RCA/Legacy

Po raz pierwszy Springfield serdecznie obejmuje syntezatory tego utworu, ale to nie znaczy, że porzuca swoje ciężkie rockowe korzenie. Ostatecznie małżeństwo sprawia, że ​​słuchanie i w połączeniu z kolejnym lirycznym zarozumiałością z udziałem piosenkarza z głodującej postaci, wynik jest jednym z najbardziej teksturowanych singli Springfield, wyróżniającym się z 1983 roku. Tym razem narrator melodii ujawnia Springfield jako prawdziwy romantyczny, desperacko błagający jego ukochaną, aby rozpoznać głębię ich miłości zamiast tylko jego gorącej i seksownej strony. Och, trudna sytuacja niezwykle przystojnych!

07 z 07

"Kochać kogoś"

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości RCA/Legacy

Pomimo związku z jego nieudanym pojazdem gwiazdowym z 1984 roku, ta melodia wyróżnia się na wielu poziomach, po raz kolejny udowadniając, że Springfield powinien znajdować. Jego stylistyczne riffy gitarowe i zakaźne melodie napędzają silnik, ale Springfield zawsze wkłada wystarczającą ilość swojej wyjątkowej osobowości w pisanie piosenek, że jego praca często zdarzyła się zaskakująco oryginalne. Nie wiem, ile dowodów potrzebują ludzi, ale ta melodia po raz kolejny potwierdza, że ​​odrzucenie Springfield jako taryfy nastolatków jest rażąco niesprawiedliwe i błędne.