Umowy czasowe i materiały

Umowy czasowe i materiały (T&M) obejmują obie strony zgadzające się na z góry określone stawki jednostkowe za pracę i materiały, i nie ma ustalonej ceny dla budowy. Ten rodzaj umowy jest używany, gdy niemożliwe jest uzyskanie dokładnego oszacowania całkowitego kosztu projektu, gdy harmonogramu nie można zdefiniować lub gdy zmiany będą wprowadzane podczas budowy. Umowa czasowa i materiałowa zazwyczaj stanowi najwyższe ryzyko dla właściciela lub klienta oraz najmniejsze ryzyko dla wykonawcy, ponieważ nie ma ograniczeń co do tego, jak długo potrwa projekt lub ile będzie kosztować.

Przedmioty umowy czasu i materiałów

Podczas korzystania z umów czasowych i materiałowych można negocjować kilka aspektów między stronami. Pozycje te obejmują wynagrodzenie robotników stawek i liczby godzin pracy.

Stawka pracy

Stawka pracy określa stałą stawkę dla całej siły roboczej, w tym personel administracyjny. Korzystając z T&M przy dużych projektach, wykonawcy zwykle oferują zdyskontowane stawki pracy, aby obniżyć całkowity koszt projektu.

Maksymalne godziny pracy

Umowy T&M mogą ustawić maksymalną liczbę godzin pracy, używając klauzuli podobnej do stanu niezadowolonego. Jeżeli wykonawca przekroczy określoną ilość godzin pracy, dodatkowe godziny nie mogą być rozliczane dla drugiej strony. Pomaga to zapobiec problemowi „niższej wydajności = więcej pieniędzy”, który jest powszechnym problemem z umowami T&M.

Znacznik materialny

Umowy T&M zazwyczaj obejmują znacznik od 15 do 35 procent w kosztach materiałów hurtowych.

Nie do przekroczenia

Umowa o czas i materiały, które nie przekraczają (T&M NTE), obejmuje ograniczenie reprezentujące maksymalną kwotę, którą może naliczyć wykonawca. Tego rodzaju umowa lub klauzula może pomóc w zwiększeniu wydajności wykonawcy, ponieważ cena kontraktu jest ograniczona do kwoty, bez względu na to, jak długo trwa projekt i jak wysokie koszty materiałów są.

Rządowe umowy T&M

Niektóre agencje federalne wykorzystują umowy czasowe i materiały, chociaż ogólnie nie jest to popularna metoda kontraktowania dla projektów rządowych. Agencje korzystające z umów T&M obejmują:

• Agencja systemów informacji obronnej (DISA)
• Federalna administracja tranzytowa (FTA)
• U.S. Departament Obrony (DOD)

Umowy czasowe i materiały mogą być wykorzystane w przypadku projektów rządowych, jeżeli urzędnik kontraktowy ustali, że jest to najbardziej odpowiednia umowa, którą można wydać, a gdy umowa obejmuje nie przekraczanie warunków. Zgodnie z federalnymi przepisami dotyczącymi akwizycji (FAR):

Umowy T&M mogą być wykorzystane, gdy nie jest to możliwe (w momencie zawarcia umowy) w celu dokładnego oszacowania zasięgu lub czasu trwania pracy lub przewidywania kosztów z jakimkolwiek rozsądnym stopniem zaufania (daleko 16.601 (c).

Korzystając z T&M, rząd musi przeprowadzić nadzór wyników wykonawcy.

Wady umów T&M

Umowy czasowe i materiały mają pewne ogólne wady. Właściciele lub klienci mogą próbować negocjować w sprawie niezadowolonych warunków, zmniejszenia znaczników materiałów lub obniżone stawki za godzinę, ostatecznie zmniejszając zysk wykonawcy. Czasami klienci ustalają ceny niższe niż faktyczne stawki rynkowe, w oparciu o wewnętrzną strukturę kosztów lub odwrotnie.

Wielu potencjalnych klientów nie jest przyzwyczajonych do pracy z umowami czasowymi i materiałowymi, co sprawia, że ​​nowe możliwości biznesowe są wyzwaniem. Klienci zazwyczaj wolą umowy o stałej cenie. Umowy czasowe i materiały powinny być ustrukturyzowane, aby wykonawca był w stanie wystąpić za wystarczającą kwotę na pokrycie kosztów stałych. Gdy godziny rozliczeniowe są zmniejszone, koszty stałe muszą być również obniżone według tego samego stawki, co godziny rozliczeniowe.