Najlepsze piosenki Berlin z lat 80

Zespół synth-pop/nowa fala z lat 80. Berlin dostarczył szereg klasycznych melodii ERA, ustanawiając potężne połączenie głównego autora piosenek Johna Crawforda i Alling Frontwoman Terri Nunn. Zbudowany na jasnych melodiach i inteligentnych, oszczędzających użytkowanie gitar, dźwięk grupy wywołał umiarkowany sukces, dopóki ballada z odlotem wylądowała na szczycie wykresów. Niestety oznaczało to również, że koniec był bliski, ale oto chronologiczne spojrzenie na najlepsze berlińskie piosenki tego okresu.

01 z 08

„Seks (jestem…)”

Chociaż obliczona próba dopasowania popularnego dźwięku ERA opartego na syntezator. Zespół powstał pod koniec poprzedniej dekady z Nunn na czele, ale jej tymczasowe dążenie do kariery aktorskiej spowodowało pęknięcie pędu we wczesnej karierze zespołu. Grupa ponownie nagrała swój debiut, Informacja, Z alternatywną wiodącą wokalistką, ale ostrą śmiałość tematyczną „seksu” służyła jako prawdziwe wprowadzenie do podstawowego składu Berlina. Ubrana w gitarach, piosenka skupiła się na pulsowaniu syntezatorów i wokalnej grę Crawford i Nunn.

02 z 08

„Metro”

Być może Berlin osiągnął melodyjny szczyt i najdrobniej zrównoważony punkt kariery z tym, drugi singiel z ep z 1982 roku. Kaskadowe syntezatory i pulsujące uderzenia utwory udaje się rozkwitnąć w zorientowane na skalę układ podczas mostu i refrenu. Oddychający wokal Nunn pomaga przeciąć zmechanizowany charakter wersetów i wprowadzić prawdziwą pasję do postępowania. Ostatecznie jest to jedna z najlepszych piosenek Crawforda, która należy również do każdej rozmowy na temat najlepszych piosenek pop/rock z lat 80.

03 z 08

'Maskarada'

Crawford mógł nie przyczynić się do składu tego bogato warstwowego singla, ale jest jednak wysoce reprezentatywny dla mocnych stron Berlina jako wszechstronnego głównego nurtu pop/rockowego zespołu rockowego. Nacisk na styl nad substancją czasami zdefiniował muzykę lat 80., ale w przypadku Berlin. Jest to muzyka, która bardzo dobrze utrzymuje ponad 30 lat po wydaniu, głównie dlatego, że zespół, który go wykonuje, zawiera utalentowane osoby, które konsekwentnie podnoszą się nawzajem w konstrukcji zespołu.

04 z 08

'Powiedz mi dlaczego'

Wydany początkowo jako strona B do wersji „The Metro” z 1981 r Ofiara przyjemności. Po raz kolejny rzucając pełny dźwięk złożoności i konfliktu emocjonalnego, ta melodia wzmacnia również gitarę elektryczną, aby znacznie trudniej było odrzucić Berlin jako puch na podstawie syntezatora. Zarówno Crawford, jak i Nunn pozostają niestety niezmienione jako główne postacie muzyczne z lat 80., ale nie dlatego, że jakość ich najlepszej pracy należy do cieni bardziej popularnych lub dłuższych współczesnych.

05 z 08

'Żadnych więcej słów'

Niektórzy fani niewątpliwie argumentują, że ten singiel z 1984 roku Supreme jako najlepszy moment Berlin, a ta pozycja z pewnością ma wiele zalet. Crawford był jednym z najlepszych zespołów piosenek z dekady, jeśli chodzi o prezentację i eksplorację impulsów melodycznych i anty-melodycznych. Na przykład, nawet jako „seks (jestem…”. Również znaczenie Nunn jako żeńskiej piosenkarki rockowej na wieki stawia się w ekscytującym aranżacji, która po raz kolejny gwoździ równowaga i precyzja.

06 z 08

'Dotykać'

W tym celu mniejszy singiel z Kochać życie, Pewne siebie, a nawet agresywne stylowanie wokalne Nunna pomagają zrównoważyć eteryczne linie klawiatury, które w przeciwnym razie byłyby zbyt pieniste. Jest to delikatny wyczyn, biorąc pod uwagę nieco szalone i chaotyczne aranżacje, które czasami panują na typowym berlińskim torze. Kredyt musi przejść na wspólne wysiłki gitarzysty Davida Diamonda, który z pewnością pomógł wymusić pojedynczą dynamikę jako współautor. Jednak tarcie wynikające z tylu pomysłów muzycznych działa tylko przy pomocy zdolności Nunn do opanowania prezentacji.

07 z 08

„Jak płomienie”

Oczywiście każdy, kto szuka poważnej dyskusji na temat późniejszych lat Berlina, automatycznie oczekuje natychmiastowego skupienia się na hicie amerykańskim „Take My Breath Away”, który zakotwiczył ścieżkę dźwiękową tak niezapomnianą. Ponieważ jednak ta ballada ma bardzo niewiele wspólnego z organicznym brzmieniem Berlina, akt pominięcia największego hitu grupy wydaje się mądrzejszy niż lekceważący. W końcu jest to zespół, który nadal promował wewnętrzne pisanie piosenek w swoich ostatecznych pełnometrażowych wydaniach, co oznacza, że ​​niektóre z najsilniejszych prac grupy pojawiają się w 1986 roku.

08 z 08

„Nie wiesz”

Pełniejszy, bardziej zorientowany na gitarę dźwięk głównego nurtu niekoniecznie oznaczał, że grupa zabrakła pomysłów, a ten utwór zorientowany na arenę rockowy dowodzi, że w późnym okresie było więcej w Berlinie niż wszechobecny singiel ”„ Take My Breath Away.„Niestety ogromny sukces tej hitu całkowicie oderwał uwagę od zespołu Berlina i ostatecznie doprowadził do wczesnego końca grupy. Niemniej jednak bliższe spojrzenie na ostatni album oryginalnego zespołu ujawnia świetne utwory takie jak ten, który pokazał, że Crawford powinien być zawsze bardziej doceniany.