Wyjaśnił krajowy system przestrzeni powietrznej

National Airspace System (NAS) został utworzony na zarania lotnictwa komercyjnego, aby samolot z punktu A do punktu B w bezpieczny i wydajny sposób. To stary system, ale działał dla nas od czasu II wojny światowej. W rzeczywistości Stany Zjednoczone mają najbezpieczniejsze niebo na świecie w odniesieniu do transportu lotniczego.

Według Federalnej Administracji Lotniczej (FAA) istnieje około 7 000 samolotów nad Ameryką nad Ameryką (FAA). Oczekuje się, że liczba ta wzrośnie tylko w ciągu najbliższych 15 lat i nadal będzie trudniej dopasować wszystkie te samoloty do naszej obecnej struktury przestrzeni powietrznej. System transportu lotniczego nowej generacji FAA (NextGen) obiecuje przekształcić obecny system przestrzeni powietrznej w celu zoptymalizowania korzystania z przestrzeni powietrznej, zmniejszenia emisji, oszczędzania paliwa i zmniejszenia opóźnień lotów. Do momentu w pełni wdrożenia NextGen nasz obecny system przestrzeni powietrznej będzie musiał wystarczyć.

Kubatura

FAA klasyfikuje przestrzeń powietrzną w jednej z czterech kategorii:

• Kontrolowana przestrzeń powietrzna: przestrzeń powietrzna wokół ruchliwych lotnisk, wraz z trasami samolotów i powyżej 18 000 stóp. FAA dalej dzieli tę przestrzeń powietrzną w klasach A, B, C, D i E SPACJA, każda z różnych wymiarów i zasad.
• Niekontrolowana przestrzeń powietrzna: Każda przestrzeń powietrzna, która nie jest kontrolowana.
• Specjalista przestrzeń powietrzna: ograniczone, zabronione, ostrzegawcze i ostrzegawcze, a także obszary operacji wojskowych (MOAS).
• Inna przestrzeń powietrzna: przestrzeń powietrzna używana do tymczasowych ograniczeń lotów.

Centra kontroli ruchu lotniczego

NAS obejmuje coś więcej niż tylko wieżę kontrolną na lokalnym lotnisku. Podczas typowego lotu pilot komunikuje się z kontrolerem w każdym z następujących miejsc:

• Artcc - Przestrzeń powietrzna nad Stanami Zjednoczonymi jest podzielona na 22 sektory regionalne, z których każdy jest kontrolowany przez centrum kontroli ruchu lotniczego lub ARTCC. Gdy lot przekracza granicę z jednego regionu ARTCC do drugiego, kontroler ruchu lotniczego przenosi odpowiedzialność komunikacyjną za ten lot do kontrolera Artcc w następnym regionie.
• Tracon- Kontrola podejścia radaru końcowego (Tracon) jest znana po prostu jako „podejście” do pilotów. Kiedy samolot zbliży się do lotniska, kontrolerzy Artcc przekażą komunikację do kontrolera Tracon, który pomoże samolotowi w przybyciu części lotu.
• Atct- Kontrolery w lokalnej wieży kontroli ruchu lotniczego (ATCT) są odpowiedzialne za samoloty w powiązanym wzorze ruchu lotniska. Gdy samolot wejdzie do lokalnego wzoru ruchu na lotnisku, jest przekazywany ATCT, gdzie kontrolerzy będą nadzorować ostateczne podejście i lądowanie. Kontrolery naziemne są również częścią ATCT, nadzorując operacje taksówek i bram.
• FSS- Obecnie działa sześć stacji serwisowych (FSS). Specjaliści od usług lotniczych pomagają pilotom w planowaniu przed lotem, odprawy pogodowe i inne informacje dotyczące trasy lotu pilota.

Technologia

Oprócz wielu różnych technologii, które były używane od lat, przemysł lotniczy stale rozwija nowe technologie, aby system był bardziej wydajny, łatwiejszy i bezpieczniejszy dla pilotów i kontrolerów. Oto tylko kilka z nich:

• Radar- Obecnie NAS w dużej mierze opiera się na naziemnych systemach radarowych, aby działać płynnie. Radar naziemny emituje fale radiowe, które odzwierciedlają samoloty. Sygnał z samolotu jest następnie interpretowany i wysyłany cyfrowo do ekranów komputerowych w Artcc, Tracon lub Atct.
• Standardowe radia- Piloci i kontrolery komunikują się bezpośrednio z radiami VHF (bardzo wysoka częstotliwość) i UHF (ultra wysoka częstotliwość).
• CPDLC- Komunikacja linków danych pilotażowych kontrolera, jak sama nazwa wskazuje, jest metodą dla kontrolerów i pilotów do komunikacji za pośrednictwem linku danych. Ten rodzaj komunikacji jest wygodny, gdy radiotelenty.
• GPS- Rodzaj pomocy nawigacyjnej, globalny system pozycjonowania jest najdokładniejszym i najpopularniejszym środkiem nawigacji powietrznej oraz chlebem i masłem programu NextGen.
• ADS-B- W ostatnich latach system o nazwie ADS-B (automatyczne zależne od nadzoru) stał się popularny jako środek pomagający pilotom i kontrolerach w zdobywaniu dokładniejszego obrazu ruchu lotniczego, pogody i terenu podczas lotu.

System transportu lotniczego nowej generacji

Nasz obecny system ruchu lotniczego otrzymuje samoloty, w których muszą iść w bezpieczny i zorganizowany sposób, wykorzystując technologię zarówno starej, jak i nowej. Chociaż nasz obecny krajowy system przestrzeni powietrznej działał dobrze od wielu lat, nie jest optymalny dla wielkości ruchu lotniczego na naszym niebie. Widzimy bardziej zatłoczone pasy startowe, opóźnienia na lotnisko, zmarnowane paliwo i utracone przychody niż kiedykolwiek wcześniej. Jest jednak nadzieja; Program NextGen ma na celu poprawę obecnego NAS poprzez znalezienie metod radzenia sobie ze zwiększonym ruchem i ulepszenie całego systemu.