10 najlepszych piłkarzy wszechczasów

Gra w piłkę nożną została pobłogosławiona pewnymi fenomenalnymi talentami i robi wiele niewielkich sprawiedliwości, jeśli chodzi o wybór 10 największych piłkarzy wszechczasów. Ale za to, co warto, oto nasze typy dla największych piłkarzy wszechczasów.

01 z 10

Pele (1956-1977)

Obrazy wieczorne/getty

Zwycięzca Pucharu Świata w 1958, 1962 i 1970 roku, Edson Arantes Do Nascimento, aby nadać mu swoje pełne imię i nazwisko, jest ogólnie uważany za największego piłkarza wszechczasów. Pele zdobył wiele tytułów z Santosem, z którym rozegrał najlepsze lata swojej kariery, zanim dołączył do New York Cosmos na krótkie zaklęcie. Strzela 760 oficjalnych bramek, Pele był doskonałym napastnikiem i drybblerem piłki, ale mógł również dobrze połączyć się z kolegami z drużyny i zróżnicować w gromadzeniu się do bramek.

02 z 10

Lionel Messi

Clive Rose / Getty Images

Nie jest przesadą stwierdzeniem, że pchła atomowa rzuca wyzwanie Pele dla Korony największego w historii piłki nożnej i na pewno przewyższy Brazylijczyka, jeśli reszta jego kariery jest tak owocna jak lata otwarcia. Messi dołączył do Barcelony, gdy miał zaledwie 13 lat, strzelił gola w wieku 17 lat, a teraz regularnie zachowuje się w Camp Nou Faithful z dryblingiem, podaniem i bramkami. Pobrał rekord Gerda Mullera dla większości bramek w roku kalendarzowym, kiedy zdobył niesamowity 91 w 2012 roku.

03 z 10

Diego Maradona (1976-1997)

Obrazy Bongarts / Getty

Diego Armando Maradona jest jednym z największych dryblerów, jakie gra kiedykolwiek widziała. Jego cel „ręki Boga” przeciwko Anglii na Mistrzostwach Świata w 1986 roku i oszałamiający wysiłek solowy, który podsumował ten wadliwy geniusz lepiej niż jakiekolwiek słowa. Maradona nie zawsze grała w zasadach i wyznaje, że jego wydalenie z Mistrzostw Świata w 1994 roku po pozytywnym przetestowaniu efedryny jest jednym z jego najsmutniejszych wspomnień. Ale Maradona, która kapitał Argentynę na Mistrzostwa Świata w 1986 roku i pomogła niemodnym Napoli w Serie A Titles w 1987 i 1990 roku, była nieodwracalna.

04 z 10

Johan Cruyff (1964–1984)

Getty Images Sport

Ogólny Dutchman wyróżniał się w Ajax i Barcelonie w latach 60. i 70. XX wieku i jest uważany przez wielu za najlepszego gracza w Europie. Jego nazwisko było synonimem ruchu „Total Football” Rinusa Michelsa, w którym gracze zamienili pozycje. Cruyff był skuteczny zarówno na szerokich, jak i centralnych pozycjach i był znany ze swojej zdolności do obracania graczy. Zwycięzca trzech nagród Ballon D'Os (European Player of the Year), Cruyff zdobył osiem holenderskich tytułów i trzy puchar europejskich z Ajax.

05 z 10

Franz Beckenbauer (1964-1984)

Lutz Bongarts/Getty Images

„Der Kaiser jest jedynym człowiekiem, który kapitan i zarządzał swoją stroną do zwycięstwa Pucharu Świata. Na początku lat siedemdziesiątych niemiec zrewolucjonizował grę ze swoją zmianą z środkowego pola na atakującą zamiatanie, w której dyktował grę z tyłu, dryblując piłkę z obrony i dołączając do ataków swojej drużyny. Najlepsze lata z Bayern Monachium, gdzie zdobył pięć tytułów Bundesligi i trzy puchary europejskie, ale spędził też czas z Pele w New York Cosmos.

06 z 10

Cristiano Ronaldo (2001-Present)

Adam Pretty / Getty Images

Portugalski czarodzieja skrzydła zasługuje na swoje miejsce wśród panteonu wielkich. Jego rekord bramek od czasu dołączenia do Realu Madryt z Manchesteru United jest poza tym światem, aw styczniu 2014. Występy Ronaldo w ostatnich latach oznaczały, że obok Messiego jest uważany za dystans za najlepszy piłkarz na świecie. Tempo, siła, kontrola i wykończenie - Ronaldo ma pełny repertuar.

07 z 10

Michel Platini (1973–1987)

Getty Images Sport

Gwiazda z Nancy, St-Etienne i Juventusu, Platini była mistrzem Europy klubu i kraju po wygraniu Mistrzostw Europy w 1984 roku z Francją i Puchariem Europy w następnym roku z Juventus. Jeden z najlepszych przechodniów w historii piłki nożnej i ekspert od rzutu wolnego, atakujący pomocnik strzelił dziewięć bramek w tym triumfie z 1984 roku.

08 z 10

Alfredo di Stéfano (1943-1966)

Archiwum Hultton / Getty Images

Osiągnięcie punktacji przez Di Stéfano w pięciu kolejnych finałach Pucharu Europejskiego jest mało prawdopodobne. Urodzony w Argentynie z włoskimi imigrantami, ale grając na arenie międzynarodowej dla trzech różnych drużyn, kariera Di Stéfano była niczym, jeśli nie kosmopolitycznym. Gracz o wyjątkowym poziomie fitness, Saeta Rubia (Blond Arrow) odegrał kluczową rolę w dominacji Realu Madryt w latach 50. XX wieku, chociaż książki historyczne mogłyby opowiedzieć zupełnie inną historię, gdyby dołączył do Barcelony Merengues w 1943 roku.

09 z 10

Ferenc Puskás (1944-1966)

Archiwum Hultton / Getty Images

Jeden z najlepszych napastników w historii, Puskas uśredniał prawie bramkę na meczu na poziomie klubowym i międzynarodowym. Był wybitnym członkiem Wielkiego Węgier w latach 50. XX wieku, znanego jako Mighty Magyars. Puskas był najlepszym strzelcem ligi w Realu Madryt cztery razy i strzelił siedem bramek w dwóch finałach Pucharu Europy. Zdobył pięć tytułów ligowych z Budapest Honvédem, zanim przeniósł się do Real w 1958 roku i wygrał kolejne pięć. Wewnątrz lewy ma również trzy kubki europejskie.

10 z 10

Eusébio (1958–1978)

Archiwum Hultton / Getty Images

„Czarna Pantera” była uważana za największego portugalskiego piłki nożnej, dopóki nie pojawił się Ronaldo. Strzela dziewięciu bramek podczas finałów Pucharu Świata w 1966 roku Eusébio posiadał wybuchowe tempo i zdolności zwodniczy. Napastnik okazał się mnóstwa drużyn, ale jego najlepsze lata spędziłem z Benfiką, gdzie uśredniał więcej niż bramkę w meczu. Eusébio powiedział Światowa piłka nożna Magazyn w 2010 roku, że co noc podpisuje zdjęcia siebie, aby dać dzieciom następnego dnia.