Biografia i profil niklbacki

Nickelback uosabia dychotomię zespołu ukochanego przez publiczność, ale zostaną przywrócone przez krytyków. Bez wątpienia najpopularniejszego zespołu rockowego z początku XXI wieku, Nickelback usprawnił agresję grunge z lat 90., dodając poważność na rocku, która okazała się nieodparta dla milionów fanów. Dyractors odrzucili ciężki emocjonalny styl zespołu, uosabiany przez głęboko gardła frontmana Chada Kroegera, ale stały ciąg rockerów i manly ballad zachowywał albumy Nickelback na listach przebojów w latach 2000.

Początki Nickelback

Grupa zebrała się w połowie lat 90. Wokalista Chad Kroeger, basista brat Mike i gitarzysta Ryan Peake byli w zespole okładowym o nazwie Village Idiot w Albercie w Kanadzie. Decydując się na poważne potraktowanie muzyki, przeprowadzili się do Vancouver i nagrali serię samozwańczych albumów. Kroegers i Peake pozostali w Nickelback od samego początku, podczas gdy oryginalny perkusista Ryan Vikedal pozostał w zespole do 2004 roku.

Znalezienie etykiety płytowej

Nickelback podpisał kontrakt z Roadrunner Records w 1999 roku. Pierwszą rzeczą, którą zrobił Roadrunner, było ponowne wydanie Stan, który początkowo był jednym z niezależnych wydawnictw Nickelback. Stan W końcu cieszyli się sprzedażą złota w Stanach Zjednoczonych, ale ci kanadyjscy artyści właśnie się rozgrzali.

Wysadzając debiut w Roadrunner

Pierwszy nowy album Nickelback dla Roadrunner został wydany w 2001 roku. Srebrna strona w górę Ogłosił strategię dźwiękową zespołu w pierwszych dwóch utworach - The Furging „Never Again”, która dotyczyła przemocy domowej z perspektywy spostrzegawczego dziecka, oraz „Jak mi przypominasz”, epicką balladę mocy o destrukcyjnym związku. Te trafienia, które oba poszły nie. 1 Na głównych listach rockowych otworzył drzwi do marki szczerej muzykalności Nickelback. „Jak mi się przypominasz”, Srebrna strona w górę poszedł sześć razy platyna, a Nickelback nagle był największym zespołem rockowym w kraju.

Grając bezpiecznie, ale staje się perwersyjna w dalszej części

Dwa lata później Nickelback powrócił Długa droga. Pomimo braku przełomowego Smash w stylu „Jak mi przypominasz”, Długa droga Wciąż sprzedawane ponad 3 miliony kopii w U.S. Jeśli Srebrna strona w górę Ustanowiony dźwięk Nickelback, Długa droga po prostu podążał za planem, co skutkowało mniej ekscytującym rekordem. „Someday” był hitem średniego tempa, ale perwersyjne „Figured You Out” okazało się bardziej interesujące: mroczny rocker o niezdrowym związku seksualnym zbudowanym wokół poniżania i narkotyków.

Cała naprzód

Do czasu 2005 Wszystkie dobre powody, Nickelback był synonimem bezdusznej korporacyjnej skały w umysłach wielu hipsterów. Ale jeśli cokolwiek, Wszystkie dobre powody udowodnił, że Nickelback - wspomagany przez nowego perkusistę Daniela Adaira - był jeszcze bardziej popularny niż wcześniej. Główny singiel „Photograph”, afekcyjnie nostalgiczna piosenka o nastoletnich latach Chada Kroegera, poszła nie. 2 na listach popowych, a cztery single uderzyły w najlepsze 10 rockowych listy przebojów. Nickelback nie ewoluował muzycznie, ale ich twarda skal. Wszystkie dobre powody sprzedał 7 milionów egzemplarzy.

Kontynuacja sukcesu

W 2008 roku Nickelback podpisał kontrakt z Live Nation na promocję koncertów i dystrybucję albumów. Dodatkowo szósty album studyjny zespołu, Dark Horse, uderzył w półki 17 listopada 2008. Album został koprodukowany przez zespół i producent/autor tekstów Robert John „Mutt” Lange, najbardziej znany z produkcji klasycznych albumów AC/DC i Def Leppard. Czarny koń stał się czwartym z rzędu albumem z rzędu Nickelback sprzedającym ponad trzy miliony egzemplarzy w U.S. sam i spędza 125 tygodni na Billboard 200 albumów.

Kolejny hit album

Nickelback wydał swój siódmy album Tu i teraz 21 listopada 2011. Pomimo spadku ogólnej sprzedaży rekordu rockowego album sprzedał się 227 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu i sprzedał ponad 2 miliony egzemplarzy na całym świecie. Zespół promował album z ich obszernymi 2012-2013 Tu i teraz trasy koncertowe który był jedną z najbardziej udanych wycieczek w tych latach.

Hit Album Streak kończy się

Z wydaniem ósmego albumu Nickelback Brak ustalonego adresu 14 listopada 2014 r. Zespół w końcu doświadczył spadku sprzedaży. Pierwsze wydanie zespołu o Republice Records, po odejściu z wieloletniej wytwórni Roadrunner Records w 2013 roku, było komercyjnym rozczarowaniem. Album sprzedał 80 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu i do tej pory nie osiągnął statusu złota (500 000 egzemplarzy) w U.S. Niektóre piosenki, takie jak „Got Me Runnin 'Round”, z raperem Flo Rida i sekcją rogu, odchodzą od sprawdzonego i prawdziwego stylu Nickelback. Spadek sprzedaży albumu odzwierciedla również szeroki spadek branży sprzedaży albumów rockowych. 

Obecny skład

Daniel Adair - perkusja
Chad Kroeger - wokal, gitara
Mike Kroeger - bas
Ryan Peake - gitara

Kluczowe piosenki Nickelback:

„Jak mi przypominasz”
„Szkoda”
"Rozgryzłem cię"
"Fotografia"
"Trzeba być kimś" 

Dyskografia:

Krawężnik (1996)
Stan (2000)
Srebrna strona w górę (2001)
Długa droga (2003)
Wszystkie dobre powody (2005)
Czarny koń (2008)
Tu i teraz (2011)
Najlepszy tom 1 niklu (2013)
Brak ustalonego adresu (2014)

Ciekawostki z niklu

• Zanim stali się gwiazdami, Nickelback otworzył się na działania takie jak Creed i 3 drzwi.
• Srebrna strona w górę Został wydany 11 września 2001 r., Tego samego dnia, co ataki terrorystyczne na World Trade Center i Pentagon.
• Chad Kroeger współpracował z albumem Santany z 2002 roku Szaman, Śpiewanie w piosence „Dlaczego nie ty i ja."
• „Side of a Bullet” od Wszystkie dobre powody został napisany w odpowiedzi na morderstwo na scenie w 2004 roku gitarzysty Pantera „Dimebag” Darrella Abbott, który był przyjacielem Nickelback.
• Przed dołączeniem do Nickelback Daniel Adair był perkusistą dla 3 drzwi.