Historia Bolero

Historia Bolero w Ameryce Łacińskiej jest tradycyjnie wprowadzana do homonimicznego stylu, który został opracowany w Hiszpanii w XVIII wieku. Ten artykuł zawiera jednak przegląd głównych elementów, które ukształtowały muzykę Bolero w latach 1885–1991. Od oryginalnego narodzin na Kubie po drugie narodziny z albumem Luisa Miguela Romans, Poniżej znajduje się wprowadzenie do historii najbardziej romantycznego gatunku, jakiego kiedykolwiek wymyślono w muzyce łacińskiej.

Urodzony na Kubie

Historię Bolero można prześledzić do tradycji Kubańczyka Trova, Styl muzyczny, który był popularny we wschodniej części kraju w XIX wieku. Trova Styl ewoluowany w mieście Santiago i niektóre z jego funkcji, takie jak gra na gitarze i romantyczny sposób śpiewania, zostały później włączone do tworzenia muzyki Bolero.

Około 1885 r. (Istnieje pewne rozbieżności na temat dokładnego roku), popularne Trova Artysta Jose „Pepe” Sanchez napisał „Tristezas”, piosenkę rozważaną przez wielu ekspertów Pierwszy w historii Bolero napisany w historii. Ten utwór, który zdefiniował klasyczny styl Bolero, został wykonany z dwóch sekcji 16 barów, oddzielony segmentem instrumentalnym granym gitarami.

Stopniowo, nowy gatunek zaczął zdobywać wyznawców na Kubie dzięki romantycznym melodiom napisanym przez innych Trova Artyści tacy jak Manuel Corona, Sindo Garay i Alberto Villalon.

Syn Bolero

Na historię Bolero na Kubie wpłynęła popularność tradycyjnego kubańskiego syna. Oba wyrażenia muzyczne pochodziły z wschodniej strony kraju i wkrótce zostały zmieszane z nowym, popularnym stylem, który był znany jako znany jako Syn Bolero.

Wiodącą nazwą w tej dziedzinie to legendarne trio Matamoros, słynna grupa utworzona w 1925 roku przez muzyków Miguela Matamorosa, Rafaela Cueto i Siro Rodrigueza. Trio było w stanie wyjść poza kubańskie granice dzięki ich muzyce i zdolności do produkcji i grania kubańskiego syna i bolero.

Meksyk i wzrost Bolero

Chociaż Bolero jest uważany za pierwszą muzyczną ekspresję z Kuby, która zyskała międzynarodową ekspozycję, prawdziwa popularność tego gatunku zbudowano w Meksyku w latach 40. i 50. XX wieku. Ten cudowny rozdział w historii muzyki bolero był wynikiem różnych czynników, które łączyły się razem.

Po pierwsze, złoty wiek kina meksykańskiego, w którym znani aktorzy byli również znani piosenkarze, pozwolili Bolero wejść na scenę głównego nurtu. Po drugie, włączenie Bolero do ram ruchu wielkiego pasma dawało Bolero wyrafinowany dźwięk. Po trzecie, nastąpił boom lokalnych autorów tekstów i śpiewaków, takich jak Agustin Lara, Pedro Vargas i Javier Solis, którzy poprawili ogólny urok rytmu.

Meksyk był również odpowiedzialny za konsolidację jednej z najważniejszych tradycji w historii Bolero: Trio. W 1944 r. Trzech gitarzystów (dwóch z Meksyku i jeden z Puerto Rico) stworzyło legendarne trio los Panchos, jedną z niezbędnych nazw bolerskich w historii tego gatunku.

Kwitnące prostotę i romantyzm

Przez długi czas Bolero był zdefiniowany przez popularność triosów, takich jak Los Panchos i Los Tres Diamantes oraz niezapomniane głosy artystów takich jak Benny More, Tito Rodriguez i wszyscy piosenkarze z legendarnego kubańskiego zespołu La Sonora Matancera, w tym Daniel Santos, Bienvenido Grand, Celia Cruz i Celio Gonzalez, wśród wielu innych.

Ta linia została utrzymana w latach 50. i 60. XX wieku. Jednak w latach siedemdziesiątych nastąpił nowy boom romantycznych piosenkarzy w całym świecie muzyki łacińskiej, na które w dużej mierze wpłynęły zagraniczne dźwięki i pojawiające się nuty latynoskiego popu. Stopniowo, Bolero ograniczał się do tłumu dla dorosłych, który dorastał, słuchając muzyki wyprodukowanej w latach 40. i 50. XX wieku.

Luis Miguel i odrodzenie Bolero

Rozwój gatunków muzyki łacińskiej, takich jak salsa, łaciński pop i łaciński rock, wpłynęło na popularność muzyki bolerowej w latach 80. Młodsze pokolenia nie czuły, że jest to związane z muzyką starych trio Bolero lub romantycznych śpiewaków, takich jak Julio Iglesias, Jose Jose lub Jose Feliciano.

Jednak w 1991 r. Latynoska gwiazda pop Luis Miguel postanowiła zrobić album klasycznych bolerów. Ta produkcja była uprawniona Romans i stał się światowym sensacją wkrótce po tym, jak trafił na rynek. Ten album reprezentował odrodzenie muzyki Bolero w Ameryce Łacińskiej, doprowadzając młodsze pokolenia w dźwięki jednego z najważniejszych gatunków w historii muzyki łacińskiej.

Od końca XIX wieku historia Bolero została zdefiniowana przez niekończący się temat miłości. Dziś jest kilku artystów, którzy nadal wprowadzają ten rytm do swoich różnych produkcji. Bolero to ponadczasowy styl, który definiuje jak żadna inna esencja romantyzmu, którą znajdujemy w muzyce łacińskiej.