Biografia i profil halestorm

Przegląd:

Halestorm jest wyjątkowy wśród współczesnych zespołów hard rocka, ponieważ są jedną z niewielu, które są przedsiębiorczymi wokalistką, Lzzy Hale. W gatunku zdominowanym przez mężczyzn, który pomaga Halestorm wyróżnić się, chociaż ten kwartet rozróżnia się. Zwycięzcy Grammy, którzy grają w mocne strony swojego gatunku, niekoniecznie przekraczając ich, halestorm są kompetentnym, jeśli nie szczególnie spektakularnym pasmem.

Początki:

Lzzy Hale założyła zespół ze swoim młodszym bratem Arejay, która gra na perkusji. Na początku 2000 roku dodali gitarzysty Joe Hottingera i basistę Josha Smitha, stając się halestormem. W ciągu kilku lat wydali EP na żywo, Jeden i gotowy, i podpisał kontrakt z Atlantic Records.

Debiut po Grunge:

W 2009 roku Halestorm wydał swój debiut zatytułowany, co skutkuje hitami „I Get Off” i „To nie ty.„Pracując w zręcznej, podgrutania żyły, zespół jechał seksownym, ognistym wokalem nad konwencjonalnymi melodiami, które czasami nadmiernie naciskały na jej zachowanie zła dziewczyna. Mimo to producent Howard Benson upewnił się, że haczyki błyszczą, a aranżacje były ciasne, nawet jeśli słuchacze usłyszeli tego rodzaju rocka gotowego do radia.

„Dziwny przypadek…”:

Zespół wrócił w 2012 roku z Dziwny przypadek… , silniejszy zestaw melodii, które ponownie nadzorowano przez Bensona. Wykazując większe zaufanie do dostarczania hymnów na arenie, takich jak „Here is to To Us” i „I Miss the Misery”, Halestorm porównał z rówieśnikami takimi jak Shinedown. Ponieważ pracuje w formacie rockowym, Hale oczywiście otrzymuje również porównania z Courtney Love, chociaż do tej pory rozstrzygnięcie polityki płciowej Hale'a nie jest tak mroczne lub przekonujące jak miłość. Nadal, Dziwny przypadek… Pomógł podnieść profil zespołu - podobnie jak zaskakująca wygrana Grammy dla najlepszego hard rocka/metalowego występu dla „Love Bigtes (więc i ja)”, które pokonały ciężką konkurencję takich jak Anthrax i Megadeth.

„W dzikim życiu”:

Trzeci album studyjny Halestorma W dzikie życie został wydany w kwietniu 2015. Album był najwyższym albumem zespołu debiutującym w No. 5 na Billboard 200 wykresu. Album wyprodukował single „apokaliptyczny” i „Amen”, które obaj osiągnęły nie. 1 na Billboard Mapa głównego nurtu piosenek rockowych.

Członkowie zespołu Halestorm:

Arejay Hale - perkusja
Lzzy Hale - wokal, gitary
Joe Hottinger - gitara
Josh Smith - bas

Dyskografia:

Jeden i gotowy (Live EP) (2006) 
Halestorm (2009) 
Mieszkaj w Philly 2010 (Album na żywo) (2010)
Reanimować (Covers EP) (2011)
Dziwny przypadek… (2012) 
Do dzikie Życie (2015) 

Cytaty Halestorm:

Lzzy Hale na temat włączenia „Oto nas” Radość.
„Dostajesz taki zespół taki jak my, jedna z naszych piosenek w tym formacie, a w tym programie telewizyjnym narażasz się na ludzi, którzy normalnie nigdy cię nie szukały, wiesz, co mam na myśli? Więc mamy teraz wielu młodszych fanów, którzy przychodzą na koncerty, ponieważ to usłyszeli Radość." (Guitar World, 15 czerwca 2012)

Lzzy Hale o rzeczywistości bycia jedyną kobietą w swoim zespole - i podczas wielu wycieczek.
„Zostałem pobłogosławiony jako pisklę, aby być jedyną dziewczyną na rachunku na wszystkich tych trasach; czujesz się, jakbyś był młodszą siostrą prawie ze wszystkich tych facetów, którzy mieli te 10- do 12-letnich kariery i ty tu przedzierasz się i jesteś trochę jak nowa dziewczyna, ale dochodzi do sedna na trasie, w której nawet nie zauważam, że jestem jedyną dziewczyną, ponieważ są takimi ukochanymi i rozśmieszają mnie. Myślę, że to duża część tego, co kocham w chłopcach w zespole, a to, co uważam za atrakcyjne u mężczyzn w ogóle, jest tak naprawdę możliwość nie traktowania wszystkiego tak poważnie, ponieważ w końcu jest to rock 'n' roll; To cholerny cyrk, nie jesteśmy tutaj księgowymi." (Loudwire, 13 stycznia 2012)

Lzzy Hale o zabawy z Megadeth.
„Poznaliśmy [Dave Mustaine] dwa razy, zanim się z nimi bawiliśmy, a on jest naprawdę słodkim facetem. Ale kiedy się z nimi bawiliśmy, nikt nie mógł na niego patrzeć. Dostaje się do strefy, którą możemy również szanować." (O.com, 23 maja 2011)
(Pod redakcją Boba Schallau)