Odkryj balet La Sylphide

Jeden z pierwszych romantycznych baletów, La Sylphide został po raz pierwszy wykonany w Paryżu w 1832 roku. Oryginalnym choreografem baletu był Philippe Taglioni, ale większość ludzi jest bardziej zaznajomiona z wersją serialu, który został choreografowany przez August Bournonville. Jego wersja baletu, po raz pierwszy w Kopenhadze w 1836 roku, stała się kamieniem węgielnym tradycji romantycznej baletowej. Ustanowił ważny precedens w świecie baletu.

Podsumowanie fabuły La Sylfid

Rankiem swojego ślubu szkocki rolnik o imieniu James zakochuje się w wizji magicznego sylpha lub ducha. Pojawia się przed nim stara wiedźma, przewidując, że zdradzi swoją narzeczoną. Choć zaczarowany przez Sylpha, James nie zgadza się, wysyłając czarownicę.

Wszystko wydaje się w porządku, gdy zaczyna się ślub. Ale gdy James zaczyna położyć pierścień na palcu swojej narzeczonej, nagle pojawia się piękny sylph i odrywa go od niego. James porzuca swój własny ślub, biegnąc za nią. Goni sylpha do lasu, gdzie znów widzi starą wiedźmę. Oferuje Jamesowi magiczny szalik. Mówi mu, że szalik wiąże skrzydła Sylpha, umożliwiając mu złapanie jej dla siebie. James jest tak zakochany przez sylpha, że ​​chce ją złapać i zachować na zawsze.

James postanawia wziąć magiczny szalik. Owija go wokół ramion sylpha, ale kiedy to robi, skrzydła sylpha spadają i umiera. James zostaje w spokoju, złamanym sercem. Następnie patrzy, jak narzeczona poślubi swojego najlepszego przyjaciela. Kończy się emocjonalnym tonem.

Ciekawe fakty o La Sylfid

Sylph to mitologiczne stworzenie lub duch. Balet opowiada historię niemożliwej miłości między człowiekiem a duchem oraz nieodłączną pokusą dla nieznanego i czasem niebezpiecznego życia. La Sylfid pozostaje urzekającym, fascynującym baletem, który przemawia zarówno do odbiorców, jak i tancerzy. Oferuje coś innego niż typowy romantyczny balet ze względu na wlew sylpha i wiedźmy.

Balet jest prezentowany w dwóch aktach, zwykle trwa przez około 90 minut. Wiele osób myli La Sylphide z Les Sylphides, kolejny balet, który obejmuje mityczny sylph lub leśny duch. Dwa balety są niezwiązane, choć jeden zawiera również tematy nadprzyrodzone.

Historia rozgrywa się w Szkocji, która w czasie, gdy pojawił się balet, był uważany za krainę egzotyczną. To może tłumaczyć mityczne lub nadprzyrodzone tony.

Adaptacja produkcji przez Bournoville nastąpiła, gdy chciał ożywić wersję programu Taglioni z Royal Danish Ballet w Kopenhadze. Opera Paris chciała jednak zbyt dużo pieniędzy na wynik napisany przez Jean-Madelinę Schneitzhoeffer. Dlatego Bournonville wymyślił własną wersję baletu. Herman Severin Løvenskiold stworzył muzykę, a program został wydany w 1836 roku.