Biografia Merv Griffin, Jeopardy Creator i Pioneer Show Pioneer

Mervyn Edward Griffin, Jr. (6 lipca 1925 r.-12 sierpnia 2007) najlepiej pamiętać jako twórca Niebezpieczeństwo! I Koło fortuny, Dwa z najdłużej działających i kochanych programów telewizyjnych wszechczasów. Od ponad 20 lat był także gospodarzem słynnego telewizyjnego talk show. W chwili śmierci był jednym z najbogatszych ludzi w branży rozrywkowej, z wartością netto ponad 1 miliard dolarów.

Szybkie fakty: Merv Griffin

• Pełne imię i nazwisko: Mervyn Edward Griffin, jr.
• Zawód: Gospodarz telewizyjny i przedsiębiorca
• Urodzić się: 6 lipca 1925 r. W San Mateo, Kalifornia, USA
• Zmarł: 12 sierpnia 2007 w Los Angeles, Kalifornia, USA
• Edukacja: University of San Francisco
• Najlepsze pokazy: Niebezpieczeństwo!, Koło fortuny, I The Merv Griffin Show
• Kluczowe osiągnięcie: 12 nagród Emmy za The Merv Griffin Show
• imię małżonka: Julann Wright
• Imiona dzieci: Tony Griffin
• Słynny cytat: „Jeśli uczynisz klienta obietnicą… upewnij się, że go dostarczyłeś."

Wczesne życie

Urodzony w San Mateo w Kalifornii z maklerem giełdowym Mervyn Edward Griffin, SR. oraz gospodyni domowa Rita Elizabeth Griffin, Young Mervyn, Jr. zaczął rozrywkę w młodym wieku. Śpiewał w chórze kościelnym jako chłopiec i zarobił pieniądze na organach podczas nabożeństw kościelnych. Griffin ukończył San Mateo High School w 1942 roku.

Podczas II wojny światowej Griffin został uznany za niewykwalifikowaną do służby wojskowej zgodnie ze standardem 4F z powodu szmeru serca. W wieku 19 lat zaczął śpiewać w radiu w programie syndykowanym na szczeblu krajowym Sketchbook San Francisco. Jako młody człowiek miał nadwagę i, według swojej autobiografii, Live Venues starał się ukryć wielkość swojego ciała. Postanowił rozwiązać ten problem, Griffin podobno stracił 80 funtów w ciągu zaledwie czterech miesięcy.

Piosenkarz i gospodarz gier

Liceader zespołu Freddy Martin zaprosił Griffina do trasy z orkiestrą w latach 40. XX wieku. Griffin zgodził się i ostatecznie koncertował z Martinem przez cztery lata. W 1945 roku Griffin włożył swoje zarobki w tworze. Użył wytwórni do wydania swojego albumu Piosenki Merv Griffin. Jest znany jako pierwszy album nagrany na taśmie magnetycznej.

W 1950 r. Piosenka osiągnęła pierwsze miejsce na listach popowych i sprzedała ponad trzy miliony egzemplarzy. Griffin zagrał z Kathryn Grayson w filmie z 1953 roku Więc to jest miłość, Biografia piosenkarki Grace Moore, ale wkrótce porzucił działanie jako ścieżka kariery.

Merv Griffin zaczął w świecie programów telewizyjnych Zagraj w przeczucie, wyprodukowane przez Marka Goodsona i Billa Todmana. Prowadził program w latach 1958–1962. Popularny jako gospodarz, Griffin często zastępuje Billa Cullena Cena jest dobra i Bud Collyer Powiedzieć prawdę.

Niebezpieczeństwo! i Wheel of Fortune

W 1964 roku Merv Griffin stworzył Niebezpieczeństwo!, jeden z najbardziej udanych programów telewizyjnych wszechczasów. W wywiadzie powiedział, że jego żona Julann wpadła na pomysł udzielenia odpowiedzi zawodników i proszenia ich o wymyślenie pytań. Sprzedał pomysł NBC, nawet nie tworząc odcinka pilotażowego.

Oryginalny Niebezpieczeństwo!, pierwszy zatytułowany Jakie jest pytanie?, obejmował Art Fleming jako gospodarza i trwał 11 lat do końca w 1975 roku. Griffin napisał kultową 30-sekundową pętlę muzyki, która jest odtwarzana podczas rundy „Final Jeopardy”. Później znana melodia stała się podstawą piosenki przewodniej Niebezpieczeństwo!'S Odrodzenie, prowadzone przez Alexa Trebek.

Po pierwszym anulowaniu Niebezpieczeństwo!, Griffin wyprodukował następny program o nazwie Koło fortuny Na podstawie słownego kanszu puzzle. Z Chuckiem Woolery jako gospodarzem, Koło fortuny był sukcesem i trwał jako podstawa dzienna do 1991 roku. W 1983 roku, w ciągu dnia, jeszcze bardziej udane wydanie nocne uruchomiono z Patem Sajakiem i Vanną White jako gospodarze. Griffin był zaangażowany w muzykę; Był odpowiedzialny za piosenkę przewodnią „Zmiana klawiszy."

Po nieudanym ożywieniu Niebezpieczeństwo! To trwało tylko pięć miesięcy w 1978–1979, nowa wersja z Alexem Trebkiem jako gospodarzem rozpoczęła się w 1984 roku. Pozostaje na antenie i odnosi sukcesy w syndykacji po ponad 30 latach.

Griffin stworzył także różne programy, które nie były tak udane jak Niebezpieczeństwo! I Koło fortuny, w tym wersja telewizyjna gry planszowej Monopol I Zamieszanie. Po przejściu na emeryturę w 1986 roku sprzedał swoją firmę produkcyjną Merv Griffin Enterprises do Columbia Pictures Television za 250 milionów dolarów. W tym czasie była to największa kwota pieniędzy zapłacona za firmę rozrywkową należącą do jednej osoby.

Gospodarz talk show

W 1958 roku Jack Paar, gospodarz Dzisiejszy program, natknął się na scenę Zagraj w przeczucie Podczas nagrania. Słynny kwalifikacyjny Paar utknął i pozwolił Mervowi Griffinowi na wywiad. Publiczność studia to uwielbiała.

W 1962 roku, kiedy Jack Paar odszedł Dzisiejszy program, Griffin został poproszony o krok jako jeden z kilku gości przez samego Paara. Griffin był powszechnie uznawany za odnoszące sukcesy gospodarz gości, a NBC nagrodził swoje osiągnięcie za pomocą dziennego programu na żywo, który rozpoczął się później w 1962 roku. Jednak program był awarią ocen i został szybko anulowany w 1963 roku.

W 1965 roku Griffin uruchomił syndykowany talk show zatytułowanyThe Merv Griffin Show. W różnych momentach na stacjach w Ameryce Północnej. Niektórzy nadawali to w ciągu dnia, inni w pierwszym miejscu, a jeszcze inni jako konkurent późno w nocyDzisiejszy program. Pokaz otrzymał silne oceny, a CBS zaoferowała pozycję w bezpośrednim konkurencjiDzisiejszy program, nabierający The Merv Griffin Show poza syndykacją.

Jednak nowy program nigdy nie był w stanie zająć pierwszego miejsca w późnych nocnych ocenach. CBS anulowano The Merv Griffin Show w 1972 r., Ale kontynuował syndykację i jako część sieci Metromedia niezależnych stacji telewizyjnych do 1986 roku. W ciągu 21 lat w powietrzu, The Merv Griffin Show otrzymał 21 nominacji do nagrody Emmy i wygrała 12 razy.

Styl konwersacyjny Merv Griffina był idealny do przeprowadzania długich, dogłębnych wywiadów, które wolał. Często rozmawiał z gośćmi przez 30 minut lub dłużej. Jego lista gości brzmi jak A Who's Who of World VIPS z lat 60., 70. i 80. XX wieku. Cztery u.S. Prezydenci pojawili się w serialu, a także ikony rozrywki i sportów, takie jak Judy Garland, Muhammad Ali, Whitney Houston i Willie Mays. Zanim przeszedł na emeryturę, Merv Griffin był uważany za jednego z najlepszych gospodarzy talk -show wszechczasów.

Życie osobiste

Chociaż nie zachował faktu w tajemnicy swojego bogactwa, Merv Griffin podzielił kilka szczegółów na temat swojego życia osobistego i biznesowego. Poślubił Julianna Wrighta w 1958 roku i rozwiedli się w 1973 roku. Mieli jedno dziecko, Tony Griffin, urodzony w 1959 roku.

Plotki o seksualności Griffina podążały za nim przez większą część życia. W 2005 roku powiedział The New York Times: „Mówię wszystkim, że jestem ćwierć seksualny. Zrobię wszystko z kimkolwiek przez ćwierć."

Późniejsze życie i dziedzictwo

Oprócz sukcesu jako operator firmy produkcyjnej, Merv Griffin rozszerzył swoje interesy biznesowe na nieruchomości. Kupił legendarny hotel Beverly Hilton w Beverly Hills w Kalifornii w 1987 roku za ponad 100 milionów dolarów. Jego zainteresowanie ośrodkami International, Inc. Hotel i operator kasyna nie odniósł tak udanego. Firma złożyła wniosek o ochronę upadłościową i zaangażowała się w skomplikowaną sieć procesów sądowych i niepowodzeń biznesowych.

Pod koniec życia Griffin kupił wiele hoteli. Do czasu jego śmierci szacunki jego bogactwa wynosiły ponad 1 miliard dolarów. Kiedyś powiedział ankieterowi, że nie zna szczegółów swojej wartości netto, ponieważ „powstrzymałoby mnie przed snem w nocy."

W 1996 r. Griffin otrzymał leczenie raka prostaty. Dziesięć lat później rak powrócił; To była główna przyczyna jego śmierci 12 sierpnia 2007 r., W wieku 82 lat. Griffin jest pochowany w Westwood Village Memorial Park w Los Angeles w Kalifornii.

Źródła

• Griffin, Merv. Z miejsca, w którym siedzę: Merv Griffin's Book of People. Arbor House, 1982.
• Griffin, Merv i David Bender. Merv: Making the Good Life Ostatnie. Simon i Schuster, 2003.