Biografia i profil brytyjskiego zespołu rockowego Oasis

Oaza wyróżniała się od konkursu podczas świetności w latach 90. XX wieku na dwa ważne sposoby: w przeciwieństwie do wokół nich Moody Grunge Rockers, Oasis świętował nadmiar gwiazdy rocka i zamiast czerpać inspirację z punk i metalu, grupa Manchesteru przyjęła klasyczny rock, zwłaszcza The Manchester Rock, zwłaszcza The Classic Rock, Beatles.

Pochodzenie

Oasis zebrał się w Manchesterze w Anglii, dzięki autorowi tekstów i gitarzysty Noelowi Gallagherowi i jego młodszym bratowi Liamowi, który był piosenkarzem. Na początku lat 90. utworzyli zespół z gitarzystą Paulem Arthursem, perkusistą Tony McCarroll i basistą Paul McGuigan. Żaden z tych innych członków nie pozostaje z Oasis, dodając wiarygodność przekonania, że ​​zespół jest naprawdę domeną braci Gallagher.

„Zdecydowanie” gwiazdy od samego początku

Pierwszy album grupy, Na pewno może, ukazał się w 1994 roku i był ogromnym sukcesem w U.K. Przeszczepienie poczucia niepowstrzymanej melodii Beatlesów na energetyzowanych, wielokrotnie gitar, Na pewno może był epicentrum ruchu BritPop - inteligentne młode angielskie zespoły, które czerpały z poprzednich U.K. zespoły, ale dodały współczesny spin. Na pewno może nie okazał się tak udany w Stanach, ale ustalił oazę jako gwiazdy w czasie, gdy najpopularniejsze grupy były bardziej posuwane i introspektywne. Natomiast piosenki Noela Gallaghera (zaśpiewane z Bratty entuzerance przez Liama) wstrząsnęły beztażonymi porzuceniem.

Schwytanie amerykańskiej publiczności

Sukces zespołu w Ameryce miał miejsce wraz z ich kolejnym albumem, (Jaka jest historia) Morning Glory? Wydany rok później Na pewno może, Powój Zbudowany na melodycznej mocy poprzednika, wypuszcza rockers gitarowy dotyk wrażliwych ballad, takich jak „Wonderwall” i „Don't Look Back in Gniew”, które były sporymi hitami w amerykańskim radiu. Oaza była teraz marką domową po obu stronach Atlantyku. Jednak w tym samym czasie, Powój Wpisany w późniejszych szafkach w składzie, gdy perkusista Alan White przejął Tony'ego McCarrolla, zanim album został nagrany.

Ofiary własnego sukcesu

Jako odpowiedź na pop-influstrowanie Powój, Oasis upewnił się, że ich następny album był głośniejszym, większym wysiłkiem. Bądź tu teraz, Odniesienie do komentarza John Lennon o przesłaniu muzyki rockowej, zostało wydane w 1997 roku i chociaż Beatlesów wciąż byli najsilniejszą inspiracją zespołu, gitarowym rockiem i długimi czasami biegania zdominowały album. W dużej mierze postrzegane jako nadmiernie pobłażliwe i komercyjne rozczarowanie, Bądź tu teraz Nie mogłem sprostać spuściźnie wcześniejszych płyt Oasis. Ponadto reputacja braci Gallagher dotycząca skandali tabloidowych zaczęła sprawić, że ich muzyka wydawała się nieistotną refleksją.

Powolne zejście

Rozczarowujące przyjęcie dla Bądź tu teraz był spotęgowany większą liczbą zamieszania. Przed rozpoczęciem pracy nad kontynuacją, Paul Arthurs i Paul McGuigan opuścili Oasis, pozostawiając tylko Gallaghers i Alan White do pracy nad albumem. Z powodu luzu publiczności, 2000 -tych Stojąc na ramieniu gigantów ledwo zrobiłem uderzenie z amerykańskim radiem, chociaż grupa nadal miała fanów w U.K. Na stojąco właściwie była poprawa Bądź tu teraz, Ale Woozy, psychodeliczny dźwięk zasłaniał haczyki. W tym momencie najlepsze dni Oasis były wyraźnie za nimi.

Oasis Soldier On

Gitarzysta Gem Archer i basista Andy Bell dołączyli do Oasis jako grupa zaczęła działać na 2002 roku Chemia pogańska. Nie było nadziei na odzyskanie amerykańskiej publiczności, chociaż album stanowi prostszy styl rockowy. Archer i Bell przyczynili się do piosenek, podobnie jak Liam Gallagher, który stworzył bardziej zróżnicowaną kolekcję Sonic, ale Oasis po prostu nie mógł przywołać magii starego. Zak Starkey (syn Beatle Ringo Starr) zastąpił perkusistę Alan White na 2005 roku Nie wierz prawdy. Jak w przypadku wszystkich postów-Bądź tu teraz albumy, Prawda miał swój udział w świetnych chwilach, ale nie wystarczy, aby wypełnić całe wydanie.

7 października 2008 r. Oasis powrócił z Wykop swoją duszę. Pierwszy singiel „The Shock of the Lightning” został wydany pod koniec sierpnia, o umiarkowanym wpływie na nowoczesne rockowe listy przebojów.

Noel opuszcza zespół

28 sierpnia 2009 r. Niektórzy fani byli zszokowani wiadomościami, podczas gdy inni zakładali, że był to tylko najnowszy rozdział w trwającej feudie Gallagherów i że Noel w końcu powróci. Split wydawało się bardziej trwałe, gdy Noel zebrał swój zespół Noel Gallagher w 2010 roku, a pozostali członkowie Oasis założyli zespół Beady Eye w 2009 roku. High Flying Birds Noela Gallaghera wydały swój debiutancki album (2011) i Ścigając wczoraj (2015) i pozostać aktywnym. Beady Eye wydało dwa albumy: Inny sprzęt, wciąż pędzący (2011) i BYĆ (2013) przed rozwiązaniem w 2014 roku. Chociaż od lat krążyły pogłoski o zjazdach, do tej pory nie ma określonych planów na ponowne zjednoczenie.

Niezbędne albumy

Brytyjscy fani i krytycy wybraliby Na pewno może, Ale drugi album Oasis to High Point, bujany, poruszający, zabawny kolekcja piosenek miłosnych i piosenek narkotykowych. Powój Nazwę na swoich zamiatających balladach, takich jak „Wonderwall”, ale album z pewnością przesuwa się z dostępnego twardego rocka „niektórzy mogą powiedzieć” do zniekształconej paranoi „Morning Glory” do melancholijnego mdlego „Cast No Shadow.„W szczytowym szczycie Oasis nie wstydziła się chwalić się gwiazdą - Powój tam, gdzie poparli całe te „największy zespół na świecie”, które lubili wyrzucić do prasy.