Oś czasu historii horrorów hollywoodzkich

01 z 09

1890. do 1920. XX wieku

Lon Chaney i Mary Philbin w „The Phantom of the Opera.".

Pod koniec XIX wieku nie trwało długo po pojawieniu się technologii filmowej, aby twórcy filmowi zajmowali się gatunkiem horroru, o czym świadczy francuski reżyser Georgesa Meliesa z 1896 r. „Dom diabła”, często przypisywany jako by Pierwszy horror. Chociaż Ameryka była domem dla pierwszych adaptacji filmowych Frankenstein i Jekyll i Hyde, najbardziej wpływowe horrory w latach dwudziestych pochodziły z niemieckiego ruchu ekspresjonistycznego, z filmami takimi jak „The Cabinet of Dr. Caligari ”i„ Nosferatu ”wpływające na następną generację kina amerykańskiego. Tymczasem aktor Lon Chaney prawie samodzielnie zachował amerykański horror, z „The Hunchbackiem Notre Dame”, „The Phantom of the Opera” i „The Monster”, które przygotowały scenę dla uniwersalnej dominacji lat 30.

1896: „Dom diabła”

1910: „Frankenstein”

1913: „Student Pragi”

1920: „Gabinet Dr. Caligari "

1920: „Golem: lub jak przyszedł na świat”

1920: „Dr. Jekyll i Mr. Hyde "

1922: „Haxan”

1922: „Nosferatu”

1923: „The Hunchback of Notre Dame”

1924: „Ręce Olaka”

1924: „Waxworks”

1925: „The Monster”

1925: „Phantom of the Opera”

1926: „Faust”

1927: „Kot and the Canary”

02 z 09

1930

Olga Baclanova i Harry Earles w „Freaks.". © Warner Bros.

Opierając się na sukcesie „The Hunchback of Notre Dame” i „The Phantom of the Opera”, Universal Studios weszło w złotą wiek filmów o potworach w latach 30. 1931 i w tym kontrowersyjne „dziwaki” i hiszpańska wersja „Dracula”, która często uważa się za lepszą od wersji w języku angielskim. Niemcy kontynuowały swoją artystyczną serię na początku lat 30., z „Vampir” i thrillerem Fritz Lang „M”, ale nazistowskie rządy zmusiły większość talentu filmowego do emigracji. „30s był także świadkiem pierwszego amerykańskiego filmu wilkołaka („ The Wilkorelf of London ”), pierwszego filmu zombie („ White Zombie ”) i przełomowego hitu efektów specjalnych„ King Kong."

1931: „Dracula”

1931: „Dracula” (wersja hiszpańska)

1931: „Frankenstein”

1931: „M”

1931: „Vampir”

1932: „Freaks”

1932: „Maska Fu Manchu”

1932: „Mumia”

1932: „The Old Dark House”

1932: „Biały zombie”

1933: „Niewidzialny człowiek”

1933: „Wyspa Lost Souls”

1933: „King Kong”

1934: „Czarny kot”

1935: „The Bride of Frankenstein”

1935: „Wilkołak Londynu”

03 z 09

1940

Frances dee w „Wszedłem z zombie.". © Warner Bros.

Pomimo sukcesu „The Wolf Man” na początku dekady, w latach 40. XX wieku Formuła Movie Monster Movie Universal stawała się stała, o czym świadczy kontynuacje takie Wilkołak.„Ostatecznie studio uciekło się nawet do par-horroru komediowego, takich jak„ Abbott i Costello spotykają się z Frankensteinem ”, które osiągnęły sukces. Inne studia wkroczyły, aby wypełnić horror pustą poważniejszą taryfę, w tym Rko's Brooding Val Lewton Productions, w szczególności „Cat People” i „Chodziłem z zombie.„Tymczasem MGM przyczynił się” „Picture of Dorian Gray”, który zdobył nagrodę Akademii za zdjęcia, oraz remake „Dr. Jekyll i Mr. Hyde, „podczas gdy Paramount wydał wysoko cenione nawiedzone zdjęcie domu”.„Godne uwagi międzynarodowe wejście” Mahal ”oznaczył pierwszą próbę Indii w horror.

1941: „Dr. Jekyll i Mr. Hyde "

1941: „Król zombie”

1941: „The Wolf Man”

1942: „Ludzie kotów”

1943: „Frankenstein spotyka wilka”

1943: „Chodziłem z zombie”

1944: „Nieproszone”

1945: „Dead of Night”

1945: „Zdjęcie Dorian Gray”

1948: „Abbott i Costello spotykają Frankenstein”

1949: „Mahal”

1949: „Mighty Joe Young”

04 z 09

1950

„Bestia z 20 000 fathomów”. © Warner Bros.

Różne siły kulturowe pomogły kształtować horrory w latach 50. Zimna wojna karmiła obawy przed inwazją („Inwazja na porywacze ciała”, „The Thing From Inneld World”, „The Blob”), proliferacja jądrowa karmiła wizje szalejących mutantów („je!,„„ Bestia z 20 000 fathomów ”,„ Godzilla ”), a naukowe przełom doprowadziły do ​​szalonych działek naukowców („ The Fly ”). Rywalizacja o coraz bardziej zmęczoną publiczność doprowadziła filmowców do uciekania się do sztuczek takich jak 3-D („House of Wax”, „The Creature From the Black Lagoon”) i różnych wyczynów produkcji Williama Castle („House on Haunted Hill”, „The Haunted Hill”, „The Haunted Hill” Tingler ”) lub, w przypadku filmów młotkowych w Wielkiej Brytanii, wyraźnie, żywo kolorowa przemoc. Międzynarodowe wysiłki obejmują pierwszy pełnometrażowy japoński horror („Ugetsu”), pierwszy włoski horror w erze dźwięku („I Vampiri”) oraz uznany francuski thriller „Diabolique."

1951: „Rzecz z innego świata”

1953: „Bestia z 20 000 fathomów”

1953: „House of Wax”

1953: „Ugetsu”

1954: „Stworzenie z czarnej laguny”

1954: „Godzilla”

1954: „oni!"

1955: „Diabolique”

1955: „The Night of the Hunter”

1956: „Złe ziarno”

1956: „I Vampiri”

1956: „Invasion of the Body Snatchers”

1957: „Klątwa Frankensteina”

1957: „Byłem nastoletnim wilkołakiem”

1957: „Niesamowity kurczący się człowiek”

1958: „Blob”

1958: „The Fly”

1958: „Horror of Dracula”

1959: „House on Haunted Hill”

1959: „Plan 9 z kosmosu”

1959: „The Tingler”

05 z 09

1960

"Noc żywych trupów".

Być może żadna dekada nie miała bardziej przełomowych, uznanych horrorów niż lat 60. Odzwierciedlając rewolucję społeczną epoki, filmy były ostrzejsze, zawierające kontrowersyjne poziomy przemocy („Blood Feast”, „Witchfinder General”) i seksualność („Odpulsja”). Filmy takie jak „podglądanie Tom” i „Psycho” były prekursorami filmów Slasher z nadchodzących dziesięcioleci, podczas gdy „Night of the Living Dead” George'a Romero zmienił twarz filmów zombie na zawsze. Horror ówczesnych było Alfreda Hitchcocka („Psycho”, „ptaki”), Vincenta Price („13 duchów”, „The Fall of the House of Usher”, „Witchfinder General"), Herschell Gordon Lewis („Blood Feast”, „dwa tysiące maniaków”), Roman Polanski („Odpulsja”, „Rosemary's Baby”) i Mario Bava („Czarna niedziela”, „Black Sabbath”).

1960: „13 duchów”

1960: „Czarna niedziela”

1960: „Oczy bez twarzy”

1960: „Upadek domu Ushera”

1960: „The Little Shop of Horrors”

1960: „Podglądanie Toma”

1960: „Psycho”

1960: „Village of the Damned”

1961: „The Innocents”

1962: „Carnival of Souls”

1962: „Mondo Cane”

1962: „Co się stało z Baby Jane?"

1963: „Ptaki”

1963: „Black Sabbath”

1963: „Blood Feast”

1963: „Haunting”

1964: „Hush, Cich, słodka Charlotte”

1964: „Dwa tysiące maniaków”

1965: „Odpulsja”

1968: „Night of the Living Dead”

1968: „Dziecko Rosemary”

1968: „Witchfinder General”

06 z 09

1970

"Egzorcysta". © Warner Bros.

„70. popchnęło obwiedę jeszcze dalej niż lata 60., odzwierciedlając nihilizm zrodzony z epoki Wietnamu. Społeczne kwestie dnia zostały rozwiązane, od seksizmu („The Stepford Wives”) po konsumpcjonizm („Dawn of the Dead”) po religię („The Wicker Man”) i War („DeathDream”). Filmy eksploatacyjne uderzyły ich w dziesięcioletniej, odważnie lekceważył konwencje moralne z seksem graficznym („Plutuję twój grób”, „Vampiros lesbos”) i przemoc („Masakra w Texas Sbasaw”, „The Hills Have Eyes”), te ostatnie), te ostatnie). Odzwierciedlone szczególnie w fali filmów zombie („Dawn of the Dead”) i filmów kanibalowych („The Man From Deep River”). Współczynnik wstrząsu nawet popchnął filmy, takie jak „The Exorcist” i „Szczęki” do przebojowego sukcesu. Wśród chaosu nowoczesny film Slasher urodził się w kanadyjskim „Black Christmas” i Ameryce „Halloween."

1971: „Vampiros lesbos”

1972: „Blacula”

1973: „Egzorcysta”

1972: „Ostatni dom po lewej”

1972: „Człowiek z Deep River”

1973: „Siostry”

1973: „The Wicker Man”

1974: „Czarne Boże Narodzenie”

1974: „DeathDream”

1974: „Masakra w Texas Chainsaw”

1975: „Szczęki”

1975: „The Rocky Horror Picture Show”

1975: „Shivers”

1975: „The Stepford Wives”

1976: „Carrie”

1976: „Omen”

1977: „Wzgórza mają oczy”

1977: „Suspiria”

1978: „Dawn of the Dead”

1978: „The Fury”

1978: „Halloween”

1978: „Plurzę na twój grób”

1979: „Alien”

1979: „The Amityville Horror”

1979: „Phantasm”

1979: „Kiedy wzywa nieznajomy”

07 z 09

1980

Helen Udy i Peter Cowper w „My Bloody Valentine.". © Lionsgate

Horror w pierwszej połowie lat 80. został zdefiniowany przez Slashers, takich jak „piątek 13.”, „Prom Night” i „A Nightmare na Elm Street”, podczas gdy druga połowa miała tendencję do spojrzenia na gatunek, miksujący gatunek, mieszając W elementach komicznych w filmach takich jak „Powrót żywych umarłych”, „Evil Dead 2”, „ReiMator” i „House.„W latach 80. odciski palców Stephena Kinga były widoczne, ponieważ adaptacje jego książek zaśmiecały dekadę, z„Lśniący” do „Pet Sematary. „„ Fatal Attraction ”, tymczasem, zrodził serię„ thrillerów prześladowców ”, ale pomimo wysiłków nowicjuszy, takich jak Sam Raimi („ The Evil Dead ”), Stuart Gordon („ Reanienmator ”), Joe Dante („ Howlinging , „Gremlins”) i Tom Holland („Fright Night”, „Child's Play”), kasa horrora mogła ustąpić do końca lat 80.

1980: „Promowa noc”

1980: „The Shining”

1980: „Piątek 13”

1981: „Amerykański wilkołak w Londynie”

1981: „The Beyond”

1981: „My Bloody Valentine”

1981: „The Evil Dead”

1981: „Howling”

1982: „Cat People”

1982: „Poltergeist”

1983: „The Hunger”

1984: „Ghostbusters”

1984: „Gremlins”

1984: „Koszmar na Elm Street”

1984: „Cicha noc, śmiertelna noc”

1985: „Demony”

1985: „Fright Night”

1985: „Reanimator”

1985: „Return of the Living Dead”

1986: „Aliens”

1986: „Dom”

1987: „Evil Dead 2”

1987: „Fatalna atrakcja”

1987: „The Lost Boys”

1987: „Bliski ciemności”

1987: „Predator”

1988: „Play Child's Play”

1988: „Night of the Demons”

1988: „The Vanishing”

1989: „Pet Sematary”

08 z 09

1990

Wciąż Heather Donahue z „The Blair Witch Project”. Getty Images / Getty Images

Początkowe lata 90. przyniosły niezrównane uznanie krytyków za gatunek horroru, a „Silence of the Lambs” zamiatała Major Academy Awards w 1992 roku, rok po tym, jak Kathy Bates wygrała Oscara za najlepszą główną aktorkę za „nieszczęście” i Whoopi Goldberg wygrał dla Najlepsza aktorka wspierająca „Ghost.„Taki sukces wydawał się zachęcać studia do finansowania dużych projektów o tematyce horroru, takich jak„ Wywiad z The Vampire ”,„ Bram Stoker's Dracula ”i„ Wolf.„W 1996 r.” Uciekający sukces Scream „Runaway Sukces olał płomień Slashera, odradzając podobne filmy, takie jak„ I Know What You You You You Wateld Summer ”i„ Urban Legend.„Pod koniec dekady„ Blade ”zapowiada nadchodzące powódź adaptacji komiksów, a azjatyckie horrory, takie jak„ ringu ”i„ przesłuchanie ”, zasygnalizowały nowy wpływ na amerykańskie flaty frieskie. Tymczasem w 1999 r. Był świadkiem dwóch największych hitów niespodzianek w dziesięcioleci, niezależnie od gatunku, w „The Sixth Sense” i „The Blair Witch Project."

1990: „Arachnofobia”

1990: „Ghost”

1990: „Henry: Portret of a Serial Miller”

1990: „Nędza”

1991: „Cisza jagniąt”

1992: „Bram Stoker's Dracula”

1992: „Candyman”

1992: „Dead Alive”

1993: „Cronos”

1993: „Jurassic Park”

1993: „Leprechaun”

1994: „Wywiad z wampirem”

1994: „Wolf”

1995: „Se7en”

1996: „Rzemiosło”

1996: „od zmierzchu do świtu”

1996: „Scream”

1997: „zabawne gry”

1997: „Wiem, co zrobiłeś zeszłego lata”

1998: „Blade”

1998: „Fallen”

1998: „Ringu”

1998: „Urban Legend”

1999: „przesłuchanie”

1999: „The Blair Witch Project”

1999: „The Mumy”

1999: „Szósty zmysł”

1999: „Sleepy Hollow”

09 z 09

2000 do 10s

Julianna Guill i Derek Mears w „piątek 13.". Zdjęcie: John P. Johnson © Warner Bros.

Horror dwudziestego pierwszego wieku w U.S. Został utożsamiany z przeróbkami zarówno amerykańskiego („piątek 13.”, „Halloween”, „Dawn of the Dead”) i zagranicznych filmów („The Ring, The Grudge”), ale w ramach amerykańskiego horroru pojawiły się innowacje - w szczególności w American Horror - pojawiły „Tortury porno” z „Saw” i „hostelu”. Poza U.S., Istnieje wielka różnorodna i innowacyjna materiały, jak kiedykolwiek w gatunku, od Kanady („Snapy imbirowe”) po Francję („Wysokie napięcie”) po Hiszpanię („sierota”) po U.K. („28 dni później”) i oczywiście Azja, od Hongkongu („Oko”) po Japonię („Ichi The Killer”) do Korei („Opowieść o dwóch sióstkach”) i Tajlandii („migawka”). 2010. mają stosunkowo krótkie horrory inne niż franczyzy; Wyróżniają się „Black Swan”, „The Cabin in the Woods”, „10 Cloverfield Lane” i „The Gift."

2000: „Ostateczne miejsce docelowe”

2000: „Ginger Snaps”

2000: „Straszny film”

2001: „Ichi the Killer”

2001: „Joy Ride”

2001: „Inne”

2002: „28 dni później”

2002: „Oko”

2002: „Resident Evil”

2002: „Pierścień”

2003: „Opowieść o dwóch siostrach”

2003: „Wysokie napięcie”

2003: „Masakra w Texas Sbajbsaw”

2004: „Dawn of the Dead”

2004: „Uwaga”

2004: „Nocny obserw”

2004: „Saw”

2004: „migawka”

2005: „Hostel”

2006: „The Host”

2007: „Halloween”

2007: „Jestem legendą”

2007: „Sierota”

2007: „Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street”

2008: „Cloverfield”

2008: „Niech właściwy”

2008: „Promowa noc”

2008: „The Strangers”

2008: „Zmierzch”

2009: „Piątek 13”

2009: „Paranormal Activity”

2009: „Zombieland”

2010: „Black Swan”

2012: „Kabina w lesie”

2015: „Prezent”

2016: „10 Cloverfield Lane”