Przewodnik po przewoźnikach mniej niż ciężarówki (LTL)

Produkty są przenoszone z punktu do punktu przez szereg różnych trybów transportu: powietrze, szyna, woda i ciężarówka. W Stanach Zjednoczonych przemieszczanie się towarów przez ciężarówkę oferuje spedytorom nieskończoną elastyczność w stosunku do stosunkowo niskiego kosztu. Transport ciężarówek może przenosić duże przedmioty szybciej niż szyna, ponieważ wysyłka nie jest zależna od harmonogramu linii kolejowej.

Ogólne przewoźniki towarowe w USA oferują dwa rodzaje usług, usługi Full Truckload (FTL) lub mniej niż ciężarówki (LTL). Podczas gdy przewoźnik FTL przenosi pełne pojemniki lub ciężarówki jednego produktu od jednego klienta, przewoźnik LTL przenosi towary od wielu różnych klientów na jednej ciężarówce. LTL Carrier oferuje klientom bardziej opłacalną metodę wysyłki towarów niż operator FTL.

Jak działa LTL

W okolicy operator frachtu LTL ma wiele pojazdów, które zbierają przesyłki od swoich klientów. Po zakończeniu codziennej kolekcji przesyłki są przenoszone do terminala, w którym pojazdy są rozładowane.

Każda przesyłka jest ważona i oceniana, co umożliwia przetwarzanie rachunków klientów. Indywidualna wysyłka jest ładowana na pojazd wychodzący, który zawiera przesyłki innych klientów związanych z tym samym obszarem geograficznym.

Przesyłki wychodzące są przewiezione do odpowiednich terminali regionalnych, gdzie są rozładowane. Przesyłki są sortowane i umieszczane na lokalnych pojazdach do dostawy. Każda indywidualna przesyłka jest obsługiwana wiele razy od momentu jej pobierania od klienta, dopóki nie osiągnie ostatecznej lokalizacji dostawy.

Zalety przewoźników LTL

Główną zaletą używania przewoźnika LTL jest koszt. Cena wysyłania przesyłki za pomocą LTL zamiast przewoźnika FTL jest znacznie niższa. Przewoźnik LTL konkuruje z przewoźnikami paczek, którzy na ogół nie zaakceptują przesyłek o wadze większej niż 70 do 100 funtów. Ta konkurencja daje zwykle wyniki, że przewoźnicy LTL oferują niższe stawki za funt niż przewoźnicy paczki.

Historia przewoźników LTL

Rząd USA rozpoczął regulację branży transportowej w 1935 r. Pod kierunkiem Komisji Handlu Międzypatskiego (ICC). Ustawa o przewoźniku samochodowym z 1935 r. Wymagała od nowych kierowców ciężarówek poszukiwania „certyfikatu wygody publicznej i konieczności” od MTK.

Ustawa wymagała od przewoźników samochodowych złożenia taryf w ICC 30 dni przed wejściem. Taryfy były następnie dostępne do obejrzenia przez każdą zainteresowaną stronę. Taryfa może następnie podlegać wyzwaniu innego przewoźnika lub kolei, co może prowadzić do zawieszenia taryfy, dopóki nie będzie przeprowadzone dochodzenie.

W 1948 r. Przez następne 30 lat konkurencja była praktycznie wygaszona, ponieważ ICC odmówiło aplikacji od nowych przewoźników.

Przemysł zaczął się zmieniać na początku lat siedemdziesiątych, kiedy najpierw Nixon, a następnie administracje Forda i Cartera wdrożyli szereg aktów, aby obniżyć ustalanie cen i wyceny zbiorowej dostawcy. Ostatnią częścią deregulacji była ustawa o nośniku motorycznym z 1980 roku. Wpływ nowego prawa doprowadził do intensywnej konkurencji cenowej i niższych marginesów zysków, a tysiące nowych tanich przewoźników bez związków wejściowych na rynek.

W latach 1977–1982 średni wskaźnik LTL spadł nawet o 20%. Przemysł transportowy zmienił się po deregulacji. Liczba przewoźników podwoiła się w latach 1980–1990, z ponad 40 000 przewoźników w USA. Członkostwo związkowe spadło gwałtownie w latach 1980–1985, spadając z 60% do 28%.

Obecne warunki

Zmiany w prawie otworzyły branżę na konkurencję, ale teraz liczba przewoźników jest znacznie niższa niż lata po deregulacji. Rynek LTL jest szacowany na około 30 miliardów dolarów, ale obecnie istnieje nadmierna zdolność, która może wynosić nawet 15%. To, w połączeniu z spowolnioną gospodarką, nieuchronnie doprowadzi do tego, że więcej przewoźników szukają ochrony w rozdziale 11, co doprowadzi do utraty pracy w sektorach Unii i nieruchomości.