5 świetnych filmów z Gene Tierney

Lumowalna aktorka, która rozpoczęła karierę na Broadwayu, Gene Tierney została odkryta przez szefa studia Darryl F. Zanuck i szybko stał się wiodącą damą na początku lat 40. XX wieku. Tierney wystąpiła w filmach wyreżyserowanych przez takie apodyktyczne osobowości, jak Ernst Lubitsch, Otto Preminger i Fritz Lang, ale zawsze udało się utrzymać własne. To z Preminger nakręciła swój najsłynniejszy film, Laura (1944), klasyczny noir filmowy, który podniósł jej karierę. Choć kontynuowała działanie w latach 60. XX wieku, była to klasyczna era lat 40. XX wieku, w której Tierney wywarła największy wpływ.

01 z 05

„Niebo może czekać” - 1943

Po odkryciu przez słynnego dyrektora studia, Darryl F. Zanuck, występując na Broadwayu, Tierney podpisał kontrakt z 20th Century Fox. Szybko osiągnęła wiodący status i wystąpiła w tej komedii Screwball w reżyserii Ernsta Lubitscha. Niebo może poczekać wystąpił Don Ameche jako Henry Van Cleave, 70-letni mężczyzna, który umiera i próbuje przekonać sceptyczny szatan (Laird Cregar), że piekło jest tam, gdzie należy. Henry opowiada swoją historię życia, aby opowiedzieć o swoich grzechach, która obejmuje kradzież uroczej Martę (Tierney) od jej narzeczonego (Allyn Joselyn). Tierney zapewniła wysokiej jakości występ i pokazała silną chemię z Ameche, pomimo walk z Lubitsch „Tyran” za kulisami.

02 z 05

„Laura” - 1944

Klasyczny film Noir w reżyserii Otto Preminger, Laura okazał się najbardziej zapamiętanym filmem Tierneya. Aktorka zagrała tytułową postać, Laura Hunt, kobietę, której uczymy się na początku, która została zamordowana. Twardy detektyw New York Mark McPherson (Dana Andrews) bada przestępstwo i istoty, które przesłuchuje najlepszych podejrzanych, w tym charyzmatycznego felietonisty w gazecie (Clifton Webb), Playboy Fund Fund (Vincenta) i bogatą towarzyską (Judith Anderson). McPherson ma więcej obsesji na punkcie sprawy, a wraz z Laurą, im głębiej idzie, tylko po to, by odkryć, że naprawdę żyje. To rozpoczyna jeszcze głębsze nurkowanie w tym, kto został naprawdę zabity i dlaczego. Laura był jednym z największych filmów noir, jakie kiedykolwiek powstały i pomógł Catapult Tierney w większej sławy.

03 z 05

„The Razor's Edge” - 1946

Romantyczny dramat zaadaptowany z powieści Somerset Maugham, Krawędź brzytwy Wyróżniona tierney idealna obsada naprzeciwko Tyrone Power. Film wystąpił w Power jako Larry Darrell, rozczarowany weteran I wojny światowej, który udaje się do Paryża i dołącza do znanych członków Lost Generation. Z nich obejmują towarzyskie Isabel Bradley (Tierney), który poślubia innego mężczyznę za bogactwo, pomimo miłości Larry'ego do niej. Larry przechodzi do romansu z niestabilną, alkoholową Sophie (Anne Baxter), tylko po to, by zobaczyć Isabel ponownie w nim zawierając swoje życie. Po śmierci Sophie Larry unika postępów Isabel, obwinia ją za śmierć Sophie i wraca do Ameryki zmienionego człowieka. Występ Tierneya został okrzyknięty krytykami, ale w dużej mierze przyćmili ją potęgi Baxtera.

04 z 05

„Zostaw ją do nieba” - 1946

Jeden z niewielu filmów Technicolor Noir z epoki, Johna Stahla Zostaw ją do nieba dał Tierneyowi okazję zabłysnąć jako femme fatale. Powiedziano w rozszerzonych retrospekcjach, film wystąpił Tierney jako Ellen Berent, piękny, ale niestabilny towarzyska, która spotyka w pociągu pisarza Richarda Harlanda (Cornel Wilde) i od razu się w nim zakochuje. Obaj szybko się pobierają, ale Ellen pokazuje swoją patologiczną zazdrość, ilekroć Richard wykazuje jakąkolwiek przywiązanie do kogoś innego, co prowadzi do serii „wypadków”, które powodują śmierć niepełnosprawnego brata Richarda (Darryl Hickman) i jego nienarodzone dziecko. W końcu Ellen zabija się i próbuje przypiąć ją do swojej przybranej siostry (Jeanne Crain), choć to Richard kończy płacenie ceny. Tierney był doskonały jako Ellen i zdobył nominację do Akademii dla najlepszej aktorki, ale ostatecznie przegrał z kultowym występem Joan Crawford w Mildred Pierce.

05 z 05

„Duch i pani. Muir ' - 1947

Romantyczna fantazja reżysera Josepha L. Mankiewicz, Duch i pani. Muir Wystąpiła świetny występ Tierneya i jej Costar Rex Harrison. Tierney grała tytułową Lucy Muir, młodą wdowę, która ucieka od swoich niemożliwych teściów, przeprowadzając się do nadmorskiego domku z córką (Natalie Wood). Pomimo ostrzeżenia, że ​​domek jest nawiedzony, Lucy i tak się wprowadza, tylko po to, by odkryć, że rzeczywiście nawiedza go ducha profanowego kapitana morskiego, Daniela Gregg (Harrison). Lucy odmawia przestraszenia, a Daniel świeci jej, prowadząc ich ścieżką przyjaźni, współpracy i ostatecznie miłości. Tierney i Harrison gęsto wykonywali swoje role, pokazując doskonałą chemię razem, pomimo dalekosiężnego założenia filmu. Duch i pani. Muir został później przystosowany do krótkotrwałego sitcomu telewizyjnego pod koniec lat 60.