10 Signature z lat 80. Riffy klawiatury

Przed latami 80. słowo „riff” było najczęściej nakładane na gitarę elektryczną i hard rock/heavy metalowe, takie jak Led Zeppelin, Deep Purple lub AC/DC. Jednak chwalebne lata 80. przyniosły klawiatury na bardziej widoczną pozycję niż prawdopodobnie kiedykolwiek to utrzymywały, ponieważ części syntezatora często stały się dominującymi znacznikami instrumentalnymi w naszych ulubionych melodiach z lat 80. Oto lista - w żadnej określonej kolejności - najbardziej rozpoznawalnych i niezapomnianych riffów klawiatury, wszystkie natychmiastowe ogłoszenia Sonic, które pozwalają słuchaczowi na nie popełnić błędu, co jest w drodze piosenki.

01 z 10

Europe - Końcowe odliczanie"

Mick Hutson/Redferns/Getty Images

Uwielbiam to lub nienawidzę, ta piosenka z pewnością nigdy nie przyciąga obojętnej odpowiedzi od słuchacza. I nie ma wątpliwości, że początkowy syntezator Riff jest dumnie jako serce i dusza melodii, nawet po tym, jak Joey Tempest sprawia, że ​​wokalne wejście wokalne. Ten hymn metalowy Euro Fair stworzył dla siebie całkiem przyzwoite drugie życie jako od czasu do czasu akompaniament na żywo, ale prawdopodobnie nie jest zbyt pamiętany o jego nieprzenikniczo głupich tekstach kosmicznych lub niezbędnym solo na gitarze solo.

02 z 10

Podróż - „Oddzielne sposoby (na świecie)”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości Columbia

Mówiąc o Blustery, Steve Perry jest najlepiej bombastyczna na tym rockerze w średnim tempie. Ale gdyby nie poruszające centrum syntezatora Jonathana Caina, ten niezawodny klasyk podróży walczyłby o ucieczkę od granic zwykłych. Ten riff klawiatury jest tak gorący, że w bardzo złamanym teledysku piosenki Cain może odtwarzać klucze powietrzne z powodu strachu przed wypaleniem swoich cennych cyfr. Ale w sensie muzycznym opanowanie jego instrumentu Caina pomaga „złamać łańcuchy, które wiążą”, nawet najbardziej bezduszne dusze.

03 z 10

Van Halen - „Jump”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości Warner Bros.

I wszyscy myśleliśmy, że Eddie Van Halen zastrzegł jego czarodzieje na gitarze - i prawdopodobnie także Valerie Bertinelli, oczywiście, w tamtych czasach. Chociaż syntezator został przedstawiony na niektórych poprzednich albumach California Arena Rock Stars, dopiero gdy ten potwor. Och, ale riff jest fajny, jest w stanie wywołać zagubioną erę, jak niczyja sprawa. W rzeczywistości plotka głosi, że David Lee Roth próbował swojego słynnego skoku muzycznego-video tylko w nieco desperackim wysiłku, by zsyntetyzowanej muzycznej oferty Eddiego.

04 z 10

Prince - „1999”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości Warner Bros.

Ten syntezator riff z przełomowego albumu Prince'a o tej samej nazwie jest tak dobry, że Phil Collins prawie go oderwał za „Sussudio”, dość obrzydliwą melodię, którą kilka lat później wziął listy przebojów. Ale umiejętność Prince'a z klawiaturą była po prostu kolejnym elementem jego dalekosiężnego repertuaru i doskonale pasuje do szybujących akordów syntezatorów z lirycznym motywem lirycznym dla. Nie wiem, dlaczego nie słyszeliśmy tego przez cały czas w połączeniu z Y2K. Pamiętaj, że to niedoszłe zjawisko?

05 z 10

Bon Jovi - „Runaway”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości Mercury

Może być nadmierne stwierdzenie, że rockers z New Jersey Bon Jovi osiągnął szczyt tej piosenki, ale jest to niezaprzeczalnie bardzo silny moment z na długo przed tym, jak byli supergwiazdami. Piosenka jest świetnym meczem dla silnego wokalu frontmana Jona i rytmicznego ataku Central Keyboard Riff. Zasadniczo „Runaway” to niedoceniany rockowy klasyk, a jego skuteczność zaczyna się i kończy w tym riffie klawiatury. Nawiasem mówiąc, zdarza się, że niezapomniana część jest grana przez członka zespołu E Street Roy Bittan, który wydaje się mieć talent do syntezatora, a także Ivories.

06 z 10

Night Ranger - „Sister Christian”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości Geffen

Kiedy klawiatury są przedmiotem, ważne jest, aby fortepian był należny. A ta charakterystyczna ballada mocy jest tak dobre, jak każde, aby skupić się na kości słoniowej, ponieważ otwarcie na to jest szczególnie rozpoznawalne. Być może filmowiec Paul Thomas Anderson powinien uzyskać za to uznanie, gdy umieścił piosenkę z przodu i centrum w swoim genialnym klasyku 1997 Noce Boogie. Ale nawet sam, jest to wieloletni faworyt na fortepianie - mocny, nawiedzający i piękny.

07 z 10

Bruce Hornsby i zakres - „tak, jak jest”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości RCA

Zatrzymując się na chwilę na fortepianie, ta politycznie naładowana melodia i jej artysta, Bruce Hornsby i The Range, naprawdę przynieśli instrument z cienia. Odświeżające jest widzenie, jak fortepian prowadzi program, ponieważ najczęściej jest używany w muzyce popularnej jako tylko wsparcie podkładowe. A Hornsby wprowadza innowacje wraz ze swoim solidnym zmysłem muzyki pop, ustanawiając zarówno silną podstawę piosenki, jak i kilka fajnych części głównych.

08 z 10

Kim Carnes - „Bette Davis Eyes”

Zdjęcie okładki albumu dzięki uprzejmości EMI

OK, dość tych purystycznych rzeczy, wróćmy do syntezatora, a ten jest doozy. Ta piosenka wyciąga wszystkie przystanki i brzmi prawie tak, jakby kompozytor dowodził klawiaturą w przejściu w sklepie zniżkim i zaczął naciskać przyciski, aby wyrządzić jak najwięcej szkód, zanim pracownik sklepu zatrzymał szaleństwo. Mimo to, riff otwierający jest niezapomniany i skutecznie zbierany przez dźwięki perkusyjne, które nie psują się wokół próby ukrycia generowanego komputerowo pochodzenia.

09 z 10

Billy Joel - „Presja”

Kompilacja albumu okładka dzięki uprzejmości Columbia

Być może nieco bluźniercze jest umieszczenie Billy'ego Joela na tej liście do piosenki całkowicie pozbawionej pianina, ale przynajmniej nie nazywam go syntezatorskim człowiekiem. W każdym razie ta piosenka jest niedocenianym wpisem w katalogu piosenkarza i nie działa bez szalonego riffa klawiatury. Joel w jakiś sposób powstrzymuje się od nadużywania tego sprytnego motywu, zmniejszając cyfrowe rzeczy dla bardziej miękkich, spokojniejszych wersetów. To dobry wybór, który wydobywa moc syntezatora, gdy Joel go zatrudnia.

10 z 10

Bruce Springsteen - „Dancing in the Dark”

Zdjęcie z pojedynczą okładką dzięki uprzejmości Columbia

Muszę przyznać, że dźwięk piosenki był trochę poza charakterem, a cała tańca z boczną sprawą w teledysku była naprawdę tandetna, ale cieszę się, że członek zespołu ulicznego Bittan oszalał z syntezatorem na ten temat ścieżka. Po pierwsze, piosenka jest tylko jednym z wielu klejnotów na najwyższym poziomie Bruce'a Springsteena Urodzony w U.S.A. Ale poza tym riff klawiatury jest po prostu czystym geniuszem, wyciągając wszelkiego rodzaju życie z sekcji rytmicznej E Street i pomagając tej melodii stać się specjalną marką klasyki pop/rock.