Dlaczego nie powinieneś bać się duchów

Zjawisko duchów i duchów stało się tak blisko związane ze strachem, że jest to prawie pewne, że jeśli zostanie zapytane, większość ludzi przyznałaby się do przestraszenia, gdyby napotkają objawienie. Nawet doświadczeni śledczy z duchów biegają jak przestraszone króliki, kiedy widzą lub słyszą coś nieoczekiwanego.

Ale dlaczego to jest? Czy duchy naprawdę zasłużyły na reputację szkodliwego dla ludzi?

Gdybyś szedł nieuzbrojony w gęstej tropikalnej dżungli, o której wiedziałeś, że był zamieszkany przez tygrysy i duże węże. Zagrożenie dla twojego życia i dobrego samopoczucia byłoby całkiem prawdziwe, a twoje obawy uzasadnione. Tygrysy i węże mogą i zabić.

Teraz wyobraź sobie siebie samotnie w nocy w domu, który ma reputację nawiedzania. Większość ludzi prawdopodobnie doświadczyłaby tego samego strachu. Jednak, według większości paranormalnych ekspertów, strach nie jest uzasadniony. Duchy ogólnie są nieszkodliwe. Prawdziwe zachowanie duchów, o czym świadczy wiele tysięcy badań i studiów przypadków przeprowadzonych przez paranormalnych ekspertów, w przeważającej mierze zaprzecza wspólnej idei, że należy się ich obawiać.

Nowotwory

Hans Holzer, weteran duchów, pisze, że popularne pojęcie duchów jest

„Że zawsze są niebezpieczni, przerażający i krzywdzą ludzi. Nic nie może być dalsze od prawdy… duchy nigdy nie skrzywdziły nikogo oprócz strachu od świadka, własnego działania i z powodu własnej ignorancji co do tego, co reprezentują duchy."

Loyd Auerbach, inny szanowany łowca duchów, zgadza się: „W wielu kulturach i religiach na całym świecie uważa się, że duchy mają chory wolę w kierunku życia. Jest to niefortunne, ponieważ dowody z tysięcy przypadków… sugerują, że ludzie nie zmieniają swoich osobowości ani motywacji po śmierci… ani nie zmieniają zła."

Korzenie strachu

Dlaczego więc boimy się duchów i duchów? Istnieją dwa główne powody.

Strach przed duchami-również znany jako spektrofobia lub fasmofobia-najwyraźniej wynika z naszego strachu przed nieznanym. Jest to głęboko zakorzeniony strach, który jest mocny w naszym makijażu genetycznym. Prymitywne części naszego mózgu, które reagują na instynkt-utrzymanie się z naszych przodków mieszkających w jaskiniach-flukuj nasze ciała adrenaliną, gdy napotykamy zagrożenie, przygotowując nas do walki lub ucieczki. A kiedy to zagrożenie jest czymś nieznanym, które mogło wyjść z ciemności, tak szybko uciekliśmy.

Tego strachu jest inny element, gdy coś w ciemności jest postrzegane jako duch. W końcu duch jest manifestacją osoby, która nie żyje. Więc teraz konfrontujemy się nie tylko z tym, co uważamy za zagrożenie dla naszego życia, ale także reprezentacją samej śmierci. Jest to nie tylko istota, której nie rozumiemy.

Drugim głównym powodem, dla którego obawiamy się duchów, jest to, że byliśmy do tego dodatkowo uwarunkowani przez kulturę popularną. Niemal bez wyjątku, książki, filmy i programy telewizyjne przedstawiają duchy jako zło, zdolne do psot, kontuzji, a nawet śmierci. Jeśli wierzyć popularnymi mediami, duchy naprawdę lubią nas odstraszyć z naszych sprytu.

„To, co przedstawienie Hollywood i telewizji jest bardzo niedokładne i nie można na nich polegać jako prawdom” - mówią Lewis i Sharon Gerew z Philadelphia Ghost Hunters Alliance. „Pokazują te duchy umarłych jako złe z natury, pełne złośliwości i szkodliwych intencji. Zapewniam, że tak nie jest."

Przerażające, gnijące, mściwe duchy mogą tworzyć ekscytujące filmy, ale mają bardzo małe podstawy w rzeczywistym doświadczeniu.

Aktywność duchów vs. Aktywność poltergeist

Zjawiska duchów i nawiedzające są nieszkodliwe. O ile mogą nas denerwować i mistyfikować, naprawdę nie ma się czego obawiać. Ogólnie rzecz biorąc, nawiedzające zjawiska wydają się być nagraniami przeszłych wydarzeń, które miały miejsce w określonym środowisku. Właśnie dlatego nawiedzone domy mogą na przykład „odtwarzać” nagrania śladów na schodach, a nawet głosy argumentu, które miały miejsce wiele lat temu. Objawienia można czasem zobaczyć, jak wykonuje to samo zadanie w kółko.

Prawdziwe duchy lub objawienia duchowe mogą być ziemskimi przejawami tych, którzy przekazali. Czasami są w stanie wchodzić w interakcje z komunikatami żywych i przekazywania.

W żadnym przypadku zjawiska to nie stanowią żadnego prawdziwego zagrożenia. Głosy przechwycone za pomocą technik elektronicznych zjawisk głosowych (EVP) mogą czasami być niegrzeczne lub nawet wręcz obelżywe, ale znowu nie ma realnego zagrożenia fizyczną szkodą.

Jak wyjaśniamy te rzadkie przypadki, w których osoba jest najwyraźniej porysowana, uderzona, a nawet ugryziona przez jakąś niewidzialną byt? Takie przypadki zostały udokumentowane w słynnej sprawie Bell Witch, Case Esther Cox w Amherst, Nova Scotia i przerażająca sprawa „bytu”, na której oparł się film o tej samej nazwie.

Te przypadki i inne, w których ludzie są „atakowani”, a przedmioty są rzucane wokół, są dziś uważane za przykłady działalności Poltergeist Activity. Chociaż Poltergeist oznacza „hałaśliwy duch”, obecna teoria parapsychologii sugeruje, że poltergeści w ogóle nie są duchami ani duchami. Raczej działalność poltergeist jest aktywnością psychokinetyczną spowodowaną przez żywą osobę. Zwykle ta osoba jest nastolatkiem przechodzącym zmiany hormonalne lub ktoś pod skrajnym stresem emocjonalnym lub psychicznym.

Innymi słowy, to, co ogólnie uważamy za najstraszniejsze aspekty duchów poruszających się samodzielnie, telewizory włączające się, waliły w ściany i, bardzo rzadko, osoba ranna-najprawdopodobniej spowodowana nieświadomą działalnością żywego ludzkiego umysłu. Nie możemy winić duchów.

Dla tych z nas, którzy badają ducha i nawiedzające zjawiska, musimy oprzeć się naszym przerażającym instynktowi w obliczu nieznanego. Strach może jedynie zahamować nasze badanie i zrozumienie jednego z najbardziej intrygujących aspektów ludzkiego doświadczenia.