Kto dostaje czas, a kto nie?

Czas kompensacyjny lub, jak się to zwykle nazywa, czas kompensa. Wymagana liczba godzin pracy jest często obliczana po 40 godzinach tygodniowo dla zwolnionych pracowników. W organizacji, która pozwala na gromadzenie godzin jako czas komputerów, jest obliczana i rejestrowana, a pracownicy oczekują wynagrodzenia za dodatkowe godziny pracy.

Godziny zgromadzone są najczęściej płacone pracownikowi jako dodatkowy czas wolny od pracy lub czasu kompensacji, co rekompensuje pracownikowi dodatkowe godziny pracy w ponad 40 godzinach. Czas kompozycji jest wypłacany zamiast wynagrodzenia lub wynagrodzenie za nadgodziny zwolnieniu pracowników. Oferowanie pracowników nie są nielegalne, aby nie usunąć pracowników zamiast wynagrodzenia za nadgodziny.

Comp Time to Unsxpt Pracownicy

Pracownicy nieokreśloności są najczęściej objęci przepisami Ustawy o uczciwej pracy (FLSA) w celu wynagrodzenia za nadgodziny, dlatego nie kwalifikują się do czasu.

Nie mogą zakwalifikować się do czasu, ponieważ zgodnie z tymi przepisami muszą otrzymywać wynagrodzenie za godzinę za każdą godzinę pracującą nad normalnym 40-godzinnym tygodniem pracy. „Czas kompensacyjny nie może być wykorzystany jako sposób na uniknięcie ustawowej rekompensaty nadgodzinnej."

Wynagrodzenie w godzinach nadliczbowych zaczyna się, gdy pracownik pracuje ponad 40 godzin w jednym tygodniu roboczym. Niektóre stany wymagają, aby wynagrodzenie za nadgodziny rozpoczynają się, gdy pracownik pracował ponad 8 godzin w ciągu jednego dnia, a nie więcej niż 40 w ciągu tygodnia.

Poznaj zasady regulujące Twoją lokalizację, zanim nie będziesz prawidłowo zapłacić pracownikom. Jest to kolejna instancja w HR, gdy znajomość przepisów dotyczących zatrudnienia specyficznego dla twojego państwa, kraju lub jurysdykcji jest ważna w zakresie rozwiązywania czasu kompetencji w porównaniu z wynagrodzeniem nadgodzin. Nie stawiaj swojej firmy w stanie spłacać płace.

Zjawisko sektora publicznego 

Formalnie nagrany i obliczony czas komputerów jest prawie wyłącznie zjawiskiem sektora publicznego. Występuje najczęściej w reprezentowanym zjednoczeniu miejsca pracy.

Pracodawcy z sektora prywatnego, którzy płacą wynagrodzenie za zwolnienie pracowników za wykonanie całej pracy, oczekują, że pracownicy poświęcą czas niezbędny na wykonanie pracy organizacji wymaganej do pracy.

Pracodawcy z sektora prywatnego nie obliczają godzin pracujących powyżej 40 osób przez zwolnionych pracowników ani nie dzwonią do tych godzin dostępnych na czas. Pracownicy sektora prywatnego nie oczekują, że otrzymają czas płacenia.

Pracodawcy obawiają się, że wydanie czasu kompleksowego zaszczepi pracowników o com godzinowym myśleniu o pracy. Ten sposób myślenia jest w bezpośrednim konflikcie z pragnieniem pracodawcy, że zwolnieni pracownicy przyjęli sposób myślenia o osiągnięciu celu, osiągnięciu pracy i robieniu tego, co jest konieczne do ukończenia całej pracy.

Co mogą zrobić pracodawcy sektora prywatnego, gdy nie obliczają ani nie kompensują czasu kompensacji?

Pracodawcy z sektora prywatnego, którzy nie chcą obliczyć lub płacić czasu, mają inne opcje, gdy próbują wynagrodzić pracowników za wykroczenie przez Call of Duty. 

Gdy obciążenie pracownikowi jest regularne, pracodawcy z sektora prywatnego rozwiązują problem braku czasu na:

• usprawnianie i ciągłe ulepszanie pracy,
• Przypisanie celów pracy do innego pracownika,
• przyjęcie elastycznego harmonogramu pracy lub
• Zatrudnianie dodatkowego pracownika.

Nieformalnie wiele organizacji pozostawia czas wolny od ręki menedżerów, którzy nadzorują personel. Jeśli pracownik ma niezwykle aktywny harmonogram podróży, poświęca wiele godzin weekendowych na podróż lub podróż do pracy lub tymczasowo pracuje na dużą liczbę godzin na nowe wydanie produktu, potrzebny cel sprzedaży lub integrację nowej firmy lub działu, Aby wymienić kilka przykładów, menedżer może przekazać pracownikowi czas wolny od pracy.

Menedżer może powiedzieć: „Hej, John, naprawdę spędziłeś północy. Dlaczego nie weźmiesz piątku i poniedziałku, aby spędzić trochę czasu samodzielnie lub z rodziną.„Lub, starając się nie zwiększyć stresu pracownika”, Mary, wybierz dobry dzień, aby zdjąć pracę po uruchomieniu produktu. Twój dodatkowy wysiłek zasługuje na dodatkowy dzień wolny."

Tym razem nagrody przydziału zapewniają uznanie i podziękuje pracownikowi za ich doskonały wysiłek i osiągnięcie. (Dodatkowe formy rozpoznawania mogą obejmować karty podarunkowe. Zobacz czterdzieści więcej sposobów rozpoznawania pracowników.)

Jednym z czynników, które menedżerowie muszą zrozumieć, jest to, że nigdy nie powinni zezwalać na czas wolny zgodnie z liczbą dodatkowych lub nieoczekiwanych godzin pracy. Kluczem jest to, że czas nie jest określony na karcie wyników i jest dozwolony według dodatkowych godzin pracy. To właśnie odróżnia czas wolny od czasu kompleksu. To ważne zróżnicowanie.

Dodatkowy czas pracuje z charakterem pracy i zwolnieni pracownicy znają oczekiwania, gdy akceptują stanowisko. Wymagane jest zobowiązanie czasowe niezbędne do wykonania całej pracy. Dodatkowe godziny pracy powyżej czterdziestu nie są kompensowane.

Dostosowanie oczekiwań dotyczących czasu zawierającego pracowników z sektora publicznego do pracy w sektorze prywatnym

Pracownicy, którzy dołączają do firm z zatrudnienia w sektorze publicznym, mają trudności z dostosowaniem się do koncepcji całej pracy najemnej. Są przyzwyczajeni do rejestrowania swoich dodatkowych godzin ponad 40 i oczekują odpowiednio czasu.

Po poinformowaniu, że czas kompensacji nie jest rejestrowany ani rekompensowany w sektorze prywatnym, ich pierwszą reakcją jest zwykle szybka podróż do HR. Tam wysuwają sugestię, że ich pracodawca zaczyna zapewniać czas kompensacyjny. Prawie zawsze rozczarowany, gdy odwrócił się i poinformował, że czas komputerowy prawie nigdy nie jest dostępny w sektorze prywatnym, pracownik uczy się nowego ukształtowania ziemi.

Przykłady czasu w akcji

Na przykład na uniwersytecie w sektorze publicznym, podczas biurowej przeprowadzki do większych kwartałów, Mary, wynagrodzona pracownik, pracowała 60 godzin tygodniowo, aby przeprowadzić się płynnie. W zamian uniwersytet poświęcił swój czas na zapłatę za 20 dodatkowych godzin, w których pracowała. Mary wykorzystała czas komputerowy, aby wziąć kilka dni wolnego od pracy.

W drugim przykładzie, w ciągu ostatnich kilku tygodni przed uruchomieniem nowego produktu w sektorze prywatnym, cały zespół programistów pracował długie godziny, pozostając na wieczór. W rezultacie ich menedżer zaplanował uroczysty lunch, który został dostosowany do podziękowania pracownikom. Powiedział także członkom zespołu, aby wzięli dzień wolny w ciągu najbliższych kilku tygodni z wyprzedzeniem z wyprzedzeniem menedżerowi.

Dolna linia

Comp Time to oczekiwana korzyść dla wielu pracowników sektora publicznego i pracowników w zrzeszonym miejscu pracy. Comp Time należy unikać, jeśli weźmie się pod uwagę pracowników godzinowych, których należy zapłacić za każdą godzinę pracy. Czas kompozycji zwykle nie jest przekazywany w celu zwolnienia pracowników, którzy mają wnieść wkład w całą pracę, bez względu na liczbę godzin pracy pracownika w tej pościgu.

Należy pamiętać, że podane informacje, choć autorytatywne, nie są gwarantowane dla dokładności i legalności. Witryna jest czytana przez ogólnoświatowe przepisy dotyczące publiczności i zatrudnienia, różnią się w zależności od państwa i kraju. Proszę o pomoc prawną lub pomoc stanu, federalnych lub międzynarodowych zasobów rządowych, aby upewnić się, że Twoja interpretacja prawna i decyzje są prawidłowe dla Twojej lokalizacji. Ta informacja jest przeznaczona do wskazówek, pomysłów i pomocy.