Jaki jest trójnożkowy stołek na emeryturę rządową?

Metafora trójnogowego stołka była używana z planowaniem emerytalnym od dziesięcioleci. Planowanie emerytalne rodziny to miejsce utrzymywane przez trzy nogi: ubezpieczenie społeczne, plany emerytalne i oszczędności osobiste. Wszystkie trzy nogi są niezbędne do prowadzenia stabilnej emerytury. Bez jednej z nóg stolec upada.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Większość, ale nie wszyscy pracownicy rządowi przyczyniają się do zabezpieczenia społecznego. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ ci, którzy nie przyczyniają się do ubezpieczenia społecznego, nie wycofują środków po przejściu na emeryturę ani nie są wyłączone. Ci pracownicy rządowi, którzy nie przyczyniają się, muszą zapewnić, że pozostałe dwie nogi stołka są silne.

Ubezpieczenie społeczne to polityczna piłka nożna na poziomie federalnym. Politycy wiedzą, że należy dokonać niewygodnych wyborów, aby kontynuować wypłacalność systemu, ale nikt nie chce przyjąć politycznego hitu zmniejszającego się korzyści lub rosnącego wkładu. Ta noga stołka jest szczególnie podatna na kołysanie z powodu otaczającej go polityki.

Samo ubezpieczenie społeczne nie utrzyma stylu życia, do którego beneficjent jest przyzwyczajony. Ta noga powinna mieć jak najwięcej wagi.

Plany emerytalne

Plany emerytalne po prostu nie są tym, czym kiedyś byli. Politycy wykorzystali pracowników publicznych i ich świadczenia emerytalne jako kozła ofiarne w celu uzyskania poza kontrolą budżetów publicznych. Nieważne wydatki na beczkę wieprzową i kosztowne programy pomocy publicznej. Personel to duża część budżetu każdej organizacji, a pracownicy kozłów ofiarnych na ten fakt jest zabójcą morale.

Manewrowanie polityczne odbiło się na systemach emerytalnych. Korzyści zmniejszyły się, a koszty ponoszone przez pracowników wzrosły. Podczas gdy sektor prywatny nie musi radzić sobie z politykami okaleczającymi swoje świadczenia emerytalne, pracownicy sektora prywatnego również widzieli, że ich świadczenia emerytalne zmniejszają. W obu sektorach stabilność planów emerytalnych nie jest już gwarancją.

Większość pracowników federalnych przyczynia się do systemu emerytalnego pracowników federalnych. Ten system ma własny trójnożkowy stołek ubezpieczenia społecznego, płatność rentową i osobisty plan oszczędnościowy o nazwie plan oszczędnościowy. Pracownicy federalni, którzy nie przyczyniają się do FERS, wnoszą wkład w system emerytalny służby cywilnej, który jest tylko rentą. W przypadku obu systemów renty są planami zdefiniowanymi.

Rządy stanowe i lokalne, które mają własne systemy emerytalne, zwykle mają określone plany świadczeń, które wymagają uczestnictwa pracowników. Wiele ma opcje oszczędności osobistej, takie jak 401 (k) i IRA, ale te elementy rzadko są obowiązkowe.

Oszczędzania osobiste

Jak wspomniano wcześniej, niektóre systemy emerytalne mają opcje lub wymagania dotyczące oszczędności osobistej. Plan oszczędnościowy rządu federalnego jest do pewnego stopnia obowiązkowy. Agencje wnoszą kwotę równą częściom pensji pracownika. Pracownik może wnieść więcej wkładu. Wkład jest zachęcany przez dopasowanie wkładu do określonego punktu, w którym agencje będą pasować lub częściowo pasują do tego, co pracownicy wkładają własną woli.

Gdy pojazdy oszczędnościowe osobiste nie mają pasujących funkcji, pracownicy publiczni nie mają motywacji do korzystania z planu systemu emerytalnego zamiast tych oferowanych przez prywatne firmy inwestycyjne. Podobnie jak wiele innych sponsorowanych przez rząd planów oszczędnościowych, plan oszczędnościowy oferuje ograniczone opcje inwestycyjne, w porównaniu z prywatnymi firmami inwestycyjnymi.

Bez względu na to, jak pracownicy publiczni decydują się na zaoszczędzenie na emeryturze, ważne jest to, że faktycznie oszczędzają. Dni polegania na ubezpieczeniu społecznym i emeryturze już dawno minęły.

Utrzymanie równowagi

Jak sugeruje metafora stolca, każda noga stolca jest ważna. Pracownicy rządowi powinni zwrócić uwagę na każdą nogę i zapewnić, że pozostaje ona stabilna. Plany ubezpieczenia społecznego i emerytalne są w dużej mierze poza kontrolą pracownika, więc miejsce, w którym pracownicy mogą w największym stopniu zmienić stabilność długoterminową, to oszczędności osobiste.

Pracownicy publiczni starają się zmaksymalizować bezpieczeństwo emerytalne, powinni skonsultować się z doradcami finansowymi za pośrednictwem swoich systemów emerytalnych lub prywatnych firm inwestycyjnych. Niektóre systemy emerytalne mają ustalenia z prywatnymi konsultantami finansowymi, którzy pracują na obniżone stawki i mają doświadczenie w pracy z pracownikami publicznymi.