Co to jest neo-soul?

Neo-soul to gatunek muzyczny, który łączy współczesną duszę w stylu R&B i lat 70. z elementami hip-hopu. Jak sugeruje jego nazwa (New-Soul), muzyka neoulowa jest zasadniczo współczesną muzyką duszy, z współczesnymi postawami i wrażliwością. Różni się od współczesnego R&B tym, że jest oczywiście bardziej uduchowiony, a także ma głębsze przesłania i znaczenia niż R&B. Ogólnie rzecz biorąc, Neo-Soul pozostał prawie wyłączny dla punktów R&B, takich jak Urban Radio i Black Entertainment Television.

Początki neo-soul

Uważa się, że rzeczywisty termin „neo-soul” powstał wraz z Kedar Massenburg z Motown Records pod koniec lat 90. Uważa się jednak, że sam gatunek powstał w połowie lat 90. XX wieku z pracą byłego zespołu Raphaela Saadiqa, Tony'ego! Toni! Ton! A z „Brown Sugar”, debiutancki album w 1995 roku piosenkarki D'Angelo. W 1997 roku artystka Motown Erykah Badu wydała swój debiutancki LP, Baduizm, którego sukces utorował drogę Massenburgu, aby przenieść znaczną część produkcji Motown w kierunku stylu Badu.

Ograniczony apel

Do tej pory artyści neoul, którzy wywarli największy wpływ na główny nurt, byli Lauryn Hill i Alicia Keys, których debiutanci sprzedawali miliony egzemplarzy na całym świecie. Jednak większość artystów neoulowych musi jeszcze przekroczyć głównego nurtu amerykańskich słuchaczy muzyki, częściowo dlatego, że dźwięk muzyki ogólnie koncentruje się na ekspresji artystów, a nie na popularnym uroku.

Etykietowanie

Jednak wielu muzyków z tego gatunku nie lubi terminu Neo-Soul i oddzieliło się od niego, nazywając to niczym innym jak płytkim narzędziem marketingowym. Wielu z tych artystów nazywa siebie po prostu muzykami duszy. Doskonałym tego przykładem jest piosenkarka Jaguar Wright, która zatytułowała swój drugi album Rozwódka Neo, aby poślubić duszę.

Popularni artyści

Przykłady obecnych popularnych artystów neoulowych to John Legend, Jill Scott, Maxwell i Leela James.