Co to jest Bollywood?

Nawet jeśli tak naprawdę nigdy nie widziałeś filmu z Indii, słowo Bollywood natychmiast przywołuje obrazy o jasnych kolorach produkcji z misternie choreografowanymi liczbami piosenki i tańca, często z około 100 tancerzy, oraz historię chłopca-girl-girl z szczęśliwym kończący się. Ale jaka jest historia krajowego kina Indii? Jak stało się to jednym z najbardziej lukratywnych branż w Indiach i światowym liderem zarówno w liczbie filmów produkowanych każdego roku, jak i frekwencji publiczności?

Pochodzenie

Słowo Bollywood to sztuka na Hollywood, a B pochodzi z Bombaju (obecnie znany jako Mumbai), który jest centrum indyjskiego świata filmowego. Słowo zostało wymyślone w latach 70. przez pisarza kolumny plotek czasopisma, choć nie ma zgody na to, który dziennikarz był pierwszym, który go używał. Jednak kino indyjskie pochodzi z 1913 roku i filmu niemego Raja Harishchandra, pierwszy indyjski film fabularny. Jego producent, Dadasaheb Phalke, był pierwszym potentatem kina indyjskiego i nadzorował produkcję 23 filmów w latach 1913–1918. Jednak w przeciwieństwie do Hollywood, początkowy wzrost w branży był powolny.

1920–1945

Na początku lat dwudziestych pojawiły się wzrost kilku nowych firm produkcyjnych i większości filmów nakręconych w tej erze, miały charakter mitologiczny lub historyczny. Import z Hollywood, przede wszystkim filmów akcji, został dobrze przyjęty przez indyjską publiczność, a producenci szybko zaczęli podążać. Jednak sfilmowane wersje epizodów z indyjskich klasyków i literatury mitologicznej, takie jak Ramajana I Mahabharata, Wciąż zdominowany przez dekadę.

W 1931 r. Wydał się Alam Ara, pierwszy talkie i film, który utorował drogę na przyszłość kina indyjskiego. Liczba firm produkcyjnych zaczęła gwałtownie wzrosnąć, podobnie jak liczba filmów produkowanych co roku z 108 roku w 1927 r., Do 328 w 1931 roku. Wkrótce zaczęły pojawiać się filmy kolorowe, podobnie jak wczesne wysiłki w animacji. Zbudowano gigantyczne pałace filmowe i nastąpiła zauważalna zmiana w makijażu publiczności, a mianowicie w znacznym wzroście uczestników klasy robotniczej, którzy w epoce cichych stanowiły tylko niewielki odsetek sprzedanych biletów. W latach II wojny światowej spadła liczba filmów wyprodukowanych w wyniku ograniczonego importu zapasów filmowych i ograniczeń rządowych na maksymalny czas trwania. Mimo to publiczność pozostawała wierna i każdego roku odnotowano imponujący wzrost sprzedaży biletów.

Narodziny nowej fali

Około 1947 r. Przemysł przeszedł znaczące zmiany. Można argumentować, że w tym czasie narodził się współczesny film indyjski. Historyczne i mitologiczne historie z przeszłości zostały zastąpione filmami reformistycznymi, które często zwracały uwagę na tak starożytne praktyki społeczne, jak system posagowy, poligamia i prostytucja. W latach pięćdziesiątych filmowcy, tacy jak Bimal Roy i Satyajit Ray, skupili się na życiu niższych klas, którzy do tego czasu byli w większości ignorowani jako tematy.

Zainspirowane zmianami społecznymi i politycznymi, a także ruchami filmowymi zarówno w U.S. oraz w Europie, w latach 60. XX wieku narodziny własnej nowej fali Indii, założone przez dyrektorów takich jak Ray, Mrinal Sen i Ritwik Ghatak. Kierowane chęcią oferowania większego poczucia realizmu i zrozumienia zwykłego człowieka, filmy w tej erze różniły się znacznie od większych produkcji komercyjnych, które były w większości kolorowe eskapizm. To ten ostatni stał się szablonem dla Masala Film, mash gatunków, w tym akcja, komedia i melodrama przerywana około sześciu numerów piosenek i tańca. To jest model nadal używany dla większości współczesnych filmów Bollywood.

Masala Film-Bollywood, jaki znamy dzisiaj

Manmohan Desai był jednym z bardziej odnoszących sukcesy dyrektorów Bollywood z lat 70. i jest uważany przez wielu za ojca Masala film. Broniąc swojego podejścia, powiedział: „Chcę, żeby ludzie zapomnieli o swojej nędzy. Chcę zabrać je do świata snów, w którym nie ma ubóstwa, gdzie nie ma żebracy, gdzie los jest miły, a Bóg jest zajęty dbaniem o jego stado.„Hodgepodge of Action, Romance, Komedia i Numery muzyczne to model, który wciąż dominuje w branży Bollywood. Chociaż większa uwaga jest teraz zwracana na fabułę, rozwój postaci i dramatyczne napięcie, w większości przypadków siła gwiazdy uwzględnia sukces filmu.

Z międzynarodowym sukcesem filmów takich jak milioner z ulicy a zastrzyk kapitału zagranicznego do indyjskiego przemysłu filmowego, Bollywood, być może wkracza w nowy rozdział w swojej historii, w którym oczy świata zwracają teraz bliższą uwagę. Pozostaje jednak pytanie: czy film Bollywood kiedykolwiek odnajdzie sukces crossover z głównym nurtem amerykańskiej publiczności?