Werther streszczenie

Kompozytor: Jules Massenet

Premiera: 16 lutego 1892 r. - Imperial Theatre Hofoper, Wiedeń

Inne popularne streszczenia oper:
Mozarta Magiczny flet, Mozarta Don Giovanni, Donizetti Lucia di Lammermoor, Verdi Rigoletto, & Puccini Madama Butterfly

Ustawienie Werther:
Massenet Werther odbywa się w Wetzlar w Niemczech na początku lat 80. XIX wieku.

Historia Werther

Werther, AKT 1

Pomimo lipca, komornik, który jest owdowiała, jest zajęty uczeniem swoich dzieci na Boże Narodzenie w ogrodzie. Obserwują ich sąsiedzi, Schmidt i Johann, którzy uważają to za bardzo zabawne. Kiedy dostaną chwilę, Schmidt i Johann pytają o córkę Korystatu, Charlotte, która jest zaręczona z Albertem. Komornik mówi im, że ponieważ Albert nie ma obecnie w mieście, Charlotte zostanie eskortowany na ten wieczór przez młodego poetę o imieniu Werther. Po rozmowie komornik wraca do swojego domu po kolację, a Werther przybywa. Werther entuzjastycznie mówi o pięknie wieczoru, szpiegując Charlotte, przygotowując kolację dla swojego młodszego rodzeństwa. Po tym, jak wszyscy skończą jeść i przygotowani na wieczór, Charlotte i Werther odjeżdżają na piłkę, podczas gdy komornik krzyży się w swoich dzieciach i wyrusza do tawerny. Nieoczekiwanie Albert wraca do domu tylko po to, by znaleźć wszystkich dorosłych. Rozmawia z młodszą siostrą Charlotte, Sophie i mówi jej, że wróci rano. Tej nocy po piłce Werther wyznaje, że zakochał się w Charlotte, ale zanim zdąży to wszystko wydostać, zostaje przerwany przez komornika, który mija ich w drodze do domu z tawerny. Korystus zauważa niektóre rzeczy Alberta i ogłasza, że ​​Albert musi być w domu. Werther zostaje zniechęcony i nalega, aby Charlotte pozostała wierna jej obietnicy poślubienia Alberta.

Werther, Akt 2

Minął trzy miesiące, a Charlotte i Albert Chodzą w rękę do kościoła, przechodząc przez plac miasto. Werther, który jest wyraźnie przygnębiony, podąża za nimi. Przed wejściem do kościoła Albert stara się pocieszyć. Nawet z pomocą młodej Sophie nie są w stanie podnieść duchów Werthera. Później, kiedy Charlotte wychodzi z kościoła, Werther rozmawia z nią o pierwszym spotkaniu. Charlotte martwi się o swoje dobre samopoczucie i radzi mu opuścić miasto do Bożego Narodzenia. Być może będzie w stanie pokonać swoje emocje bez niej i Alberta. Przygnębione, werther mopuje i zaczyna rozważać popełnienie samobójstwa. Sophie udaje mu się go dogonić i przerywa jego destrukcyjny proces myślowy. Po krzyku na nią ucieka, zostawiając Sophie we łzach. Gdy Charlotte uspokaja Sophie, Albert zdaje sobie sprawę, że Werther musi być zakochany w Charlotte, co wyjaśniałoby jego nieobliczalne zachowanie.

Werther, Akt 3

Siedząc w domu sam w Wigilię, Charlotte postanawia przeczytać wszystkie listy wysłane do niej przez Werthera. Ogarnia ją żal i modli się o siłę. Znikąd Werther wrócił i zaskakuje. W końcu powiedziała mu, żeby wyszedł i nie wrócił do Bożego Narodzenia. Werther uważa, że ​​czyta jego listy, a ona prosi go, aby przeczytał fragment z jego tłumaczenia Ossina. Zaczyna czytać na głos fragment o poecie, który przewiduje własną śmierć. Charlotte błaga go, żeby przestał czytać. Werther, że musi go kochać, w przeciwnym razie nie stałaby się tak zrozpaczona. Kiedy idzie ją objąć, ucieka, gdy mówi jej ostatni pożegnanie. Werther jest ogarnięty smutkiem. Postanawia odebrać swoje życie, aby zakończyć swoją emocjonalną agonię. Kiedy Albert wraca do domu, uważa, że ​​Charlotte jest prawie nieporządna. Chwilę później Albert przekazuje wiadomość. To jest z Werther; Prosi o pożyczenie pistoletów Alberta. Charlotte natychmiast mówi Albertowi, żeby nie przestrzegał. Sądząc po jej szybkiej reakcji, Albert wie, że Charlotte ma uczucia do Werthera. Sprawia, że ​​sama Charlotte przekaże pistolety swojemu sługowi, który zabierze broń do Werther. Po odejściu Alberta Charlotte wybiega z domu, mając nadzieję, że dotrze do Werthera, zanim będzie za późno.

Werther, Akt 4

Charlotte wpada do domu Werthera tylko po to, by przekonać się, ku jej przerażeniu, Werther zastrzeliła się. Leżąc na ziemi śmiertelnie ranną, Charlotte trzyma go w ramionach i wyznaje, że go kocha. Przeprasza i błaga o jego przebaczenie. Podczas oddychania ostatnich oddechów życia chór dzieci śpiewa Boże Narodzenie, jej ojciec nauczył ich kilka miesięcy.