5 najlepszych najśmieszniejszych filmów Will Ferrell

Will Ferrell jest prawdopodobnie największą gwiazdą komediową w latach 2000. - przejmujących poprzednich posiadaczy tytułów, takich jak Jim Carrey i Adam Sandler - i chociaż niektóre z jego filmów ostatecznie zaczęły się powtarzać, nie można zaprzeczyć, że był odpowiedzialny za jedne z najśmieszniejszych filmów dekady.

Od Anchorman (i jego kontynuacji) po świąteczny film, który jest świetny przez cały rok, „Elf” Ferrel zdominował biura w całym kraju z tymi zabawnymi filmami fabularnymi. Przeżyj wspaniały humor z lat 2000. z tymi pięcioma zabawnymi filmami przez byłą gwiazdę „Saturday Night Live”.

01 z 05

„Anchorman: The Legend of Ron Burgundy” (2004)

Breakout Smash Will Ferrell pozostaje jego najśmieszniejszym filmem i jedną z najśmieszniejszych komedii - od początku do końca - 2000. Jego pierwsza współpraca z Adamem McKayem, byłym głównym pisarzem „Saturday Night Live”, który reżyseruje swoją pierwszą funkcję, gra bardziej jak seria szkiców ze sobą. Mimo to te utwory są niezwykle zabawne, głównie częściowo dla tytułowego Burgundii, który pozostaje najlepszą postacią Ferrella.

Otrzymuje ogromne wsparcie z głębokiej ławki komediowych All-Stars, w tym Steve Carell, Paul Rudd, David Koechner, Seth Rogen, Jerry Minor, Fred Armisen, Fred Willard, Chris Parnell i Jack Black.

Oryginalny 2004 to prawdziwy klasyk, ale kontynuacja 2013 „Anchorman 2: The Legend kontynuuje”, próbował powtórzyć wiele takich samych bitów, aby znacznie mniej efekt.

02 z 05

„Step Brothers” (2008)

Ferrell powtórzył swoją gwiazdą „Talladega Nights” John C. Reilly za kolejną komedię kierowaną przez Adama McKaya o dwóch przyrodnich bratach w stanie aresztowanego rozwoju, który jest zmuszony do życia razem, gdy ich rodzice pobierają się.

Podobnie jak wszystkie komedie McKaya, to tylko najlepiej spiski, na których reżyser i Ferrell zawieszają swoje najbardziej absurdalne żarty. W rezultacie jest ciemniejszy i nieznajomy niż większość filmów Ferrella - a także jeden z niewielu, który ma zostać oceniony r.

"Bracia przyrodni" to rodzaj filmu, który może wymagać powtarzających się oglądania, zanim w pełni się do niego rozgrzejesz, ale kiedy to zrobisz. Ferrell i Reilly mają razem świetną chemię komiksową.

03 z 05

„Old School” (2003)

Zanim zagrał własne komedie, Ferrell kradł filmy we wspieraniu ról takich jak jego kolej jako Frank „The Tank” w „Old School” Todda Phillipsa."

Jako plac podmiejski, którego ciemna strona wychodzi podczas imprezowania, Ferrell jest zaniżony w sposób, w jaki nie byłby w wielu swoich przyszłych pracach. Nigdy nie kubki i pozwala śmiechom do niego przychodzić, a nie napić się dla nich.

Pomaga to, że jest częścią wspaniałego zespołu, który obejmuje Luke'a Wilsona i Vince'a Vaughna, i że Phillips wie wystarczająco dużo, aby każda z jego trzech tropów znalazła różne sposoby na zabawę. Zostało to wydane w tym samym roku, co „Elf”, tworząc 2003 rok, w którym Will Ferrell oficjalnie stał się wielką gwiazdą filmową.

04 z 05

„Blades of Glory” (2007)

Nie ma nic radykalnie innego w „ostrzach chwały" - To kolejna komedia sportowa Will Ferrell, taka jak „Kopanie i krzyczenie" w którym gra nadmiernie pewny siebie Buffoon - ale pozostaje jednym z jego najbardziej niedocenianych komedii.

Połączenie z Jonem Hederem „Napoleon Dynamite” jako zhańbionych męskich łyżwiarzy figurowych, którzy łączą siły i rywalizują jako pierwsza męska drużyna w sporcie, Ferrell to arogancja i swagger. Jest zabawny, podobnie jak film, który z radością rzuca wszystko, co może wymyślić na ścianie w imię śmiechu.

O dziwo, wiele z nich się trzyma.„Blades of Glory” dowodzi, że nie musisz łamać nowego gruntu na komedię do pracy. Po prostu musisz być zabawny.

05 z 05

„Elf” (2003)

Will Ferrell udowodnił, że może nosić film z „Elfem” z 2003 roku, być może jedyną wakacyjną komedią nowego tysiąclecia, która natychmiast osiągnęła status „nowego klasycznego”. Postać Ferrella, Buddy The Elf, daje komikowi jedną z jego najbardziej sympatycznych ról do tej pory i jest idealną wizytą dla jego podejścia do komedii do komedii.

Chociaż film zbytnio zmiękcza się w trzecim akcie-rezygnując z komedii na korzyść „rodzinnych” rzeczy-pierwsze dwie trzecie jest naprawdę przyjemnych. Reżyser Jon Favreau dodaje miłe akcenty, zwłaszcza animację stop-Motion, ale to naprawdę tutaj program Ferrella.

Ferrel udaje się być zabawnym w sposób inny niż jego inne filmy. Jeśli więc nie jesteś fanem Ferrel, ten film może być twoim idealnym punktem wejścia do zrozumienia jego konkretnej marki humoru.