Historia Stax Records

Jim Stewart początkowo założył wytwórnię płytową o nazwie Satellite Records w 1957 roku - jego siostra Estelle Axton weszła na pokład w następnym roku. Jako satelita para wynegocjowała umowę dystrybucyjną z Atlantic Records i odniosła niewielki sukces z Ostatnia noc przez Mar-Keys.

Po odkryciu, że istniała już etykieta z nazwą satelitarną rekordy, Stewart i Axton przemianowali ich wytwórnię Stax Records. Nazwa nie była jedyną rzeczą, którą należy zmienić na początku. Chociaż etykieta została rozpoczęta jako etykieta country, zmieniająca się oblicza dzielnicy Stewarta wzbudziła zainteresowanie muzyką R&B, a wytwórnia zamieniła gatunki.

Podstawy

• What: Record Label Stax Records
• Gdzie: Memphis, TN, USA (założycielskie miasto)
• Założony przez: Jim Stewart i Estelle Axton
• Założony: 1957
• Zamknięte: 1978 (chociaż nazwa i katalog firmy zostały przejęte przez Concord Music Group w 2004 roku, a odcisk jest używany do niektórych nowych wydań)

STAX HQ

Baza domowa Stax Records była starym teatrem w South Memphis, TN, który służył jako siedziba główna firmy, a także studio nagraniowe i sklep płytowy (który nadal był prowadzony pod nazwą Satelitte Records). Do połowy lat siedemdziesiątych prawie wszystkie hity wytwórni zostały nagrane w tym studio, z zespołem domowym Booker t. i MGS (który stał się gwiazdami po prawej).

Jest to sam przekonwertowany teatr, który brzmi STAX STAX Records. Podłogi zostały opadane, aby umożliwić siedzenia w stylu audytorium, tworząc unikalne środowisko akustyczne do nagrywania.

Zatoka i Zachodnia umowa

W 1968 r. Stax cieszył się kilkoma sukcesami i przyciągnął uwagę Zatoki Perskiej i Western (główna grupa konglomeracji), która w tym roku kupiła etykietę w tym roku. Axton sprzedała swój udział, Stewart zachował swój udział, ale wyszedł z dnia na dzień prowadzenia firmy, a Al Bell, dyrektor wytwórni PR, wziął wodze. Umowa dystrybucyjna z Atlanticiem została w tym czasie zakończona. Pod wieloma względami był to początek końca. Zobacz więcej informacji na temat historii za Gulf i Western Deal.

STAX rejestruje spółki zależne

Po wstrząsie przez skandale Payola z lat 50. XX wieku, stacje radiowe w latach 60. XX wieku były bardzo ostrożne w odtwarzaniu zbyt wielu płyt przez dowolną wytwórnię płytową. Z tego powodu w tym czasie bardzo powszechne było uruchomienie etykiet „spółki zależnej” - co zasadniczo wydało album za pośrednictwem głównej wytwórni z nazwą kolejnej wytwórni na kurtce albumu. Stax miał wiele z tych etykiet, w tym:

• Biodro
• Volt (dom Otis Redding)
• Kielich
• Przedsiębiorstwo

Cała muzyka na tych wytwórniach była własnością Stax.

Do widzenia Stax Records

Chociaż Stax odniósł pewne znaczące sukcesy w latach 70. XX wieku, jednocześnie działając jako niezależna etykieta najważniejsza z Isaaciem Hayesem i ich festiwalem Wattstax (który również zawierał Richarda Pryor)-nigdy nie odzyskał się po utracie umowy Atlantyckiej. Zatoka i Western niewiele wiedziały o prowadzeniu etykiety i poważnie źle zaliczyły biznes. Pomimo sukcesów Hayesa, Wattstax i niektórych innych wydawnictw STAX, Zatoka i Western nigdy się nie wykorzystały, a etykieta zbankrutowała. W 1975 roku Stax nazwał to dniem. W ostatnich dniach Stewart przeszedł swój dom, aby utrzymać etykietę przy życiu-stracił ją, gdy etykieta się załamała.

Katalog STAX i pojawia się ponownie etykieta

Po zbankrutowaniu Stax, tylny katalog wytwórni i nazwa STAX została kupiona przez Fantasy Records, która wydała albumy pod śladem, dopóki nie sprzedali swoich praw Concord w 2004 roku. Concord nadal używa nadruku. Katalog prowadzony przez Atlantic (patrz więcej informacji poniżej) pozostaje pod ich kontrolą, chociaż niektóre albumy zostały licencjonowane w Rhino Records.

Stax Records Artists

Niektórzy artyści, którzy wydają muzykę na Stax na przestrzeni lat::

• Isaac Hayes
• Otis Redding
• Rufus Thomas
• Johnnie Taylor
• Albert King
• Staple Singers

Zatoka i zachodnia, Atlantic Records i jeden zły kontrakt

Jerry Wexler z Atlantic Record był wielkim fanem Stax Records i ściśle współpracował z wytwórnią w latach 60. XX wieku (nalegał nawet niektórym artystom Atlantic w Stax, aby uzyskać charakterystyczny dźwięk). Związek dystrybucji między Stax a Atlanticiem wydawał się dobry, dopóki Warner nie kupił Atlantyku.

W umowie STAX/Atlantic była klauzula, która zakończyła umowę, jeśli Atlantic został zakupiony przez inną firmę. W tym momencie Stewart odkrył wadę umowy, którą podpisał z Atlantic. Umowa postanowiła, że ​​Atlantic - Not Stax - był właścicielem mistrzów do dystrybuowanych albumów. Kiedy więc umowa między nimi się skończyła, Atlantic pozostał, trzymając większość największych hitów Stax.

Po utraty mistrzów, Stax stracił w tym momencie największy artysta na swojej etykiecie, Otis Redding. Redding zmarł w katastrofie lotniczej zaledwie cztery dni po nagraniu piosenki, która będzie jego największym hitem - Siedząc na dokach zatoki. Bez ich mistrzów i największej gwiazdy perspektywy finansowe dla Staxa były ponure, w ten sposób Gulf i Western udało się zdobyć udział Axton w etykiecie i skłonić Stewarta, aby odegrał rolę miejsca (a także rezygnować z niektórych z niektórych z niektórych z niektórych z niektórych z nich jego akcje).

Był jeden punkt, w którym wyglądało na to, że etykieta może zostać uratowana przez umowę dystrybucyjną z CBS, dzięki Clive Davis, ale CBS pozbył się Davisa wkrótce po podpisaniu umowy STAX i nigdy nie poszli po odejściu Davisa.

To dość zadziwiające, że Gulf i Western pozwoliły etykietom na bankructwo w tym samym czasie, gdy Izaak Hayes wszedł na pokład, ale tak się stało. Stewart i Bell próbowali gorączkowo, aby uratować swoją etykietę, bez pomocy Zatoki i Zachodniej, i grali swoje domy i osobistą przyszłość finansową. Stracili i, jak wspomniano wcześniej, Stewart stracił dom, gdy etykieta uległa.