10 najlepszych instrumentów skalnych lat siedemdziesiątych

Hity instrumentalne lat siedemdziesiątych były dziwną i różnorodną grupą: gdy klimat muzyczny zaczął się rozwijać w latach 70. XX wieku, zaczęły się znów dzielić, muzyka elektroniczna zaczęła wchodzić w Ameryce, a Funk stał się odważniejszy i bardziej eksperymentalny. Podobnie jak w przypadku „prawdziwych” piosenek dekady, najlepszy instrumentalny rock z lat 70. Oto przełomowe instrumentalne hity rockowe lat siedemdziesiąty!

01 z 10

„Frankenstein”, The Edgar Winter Group

„Frankenstein” Edgar Winter Group 45. eBay.com

Nazwij to solo na perkusji. Rock Drum Renlights, podobnie jak sam Rock, rozszerzyły się na śmieszne długości na początku lat 70. - najdłuższy z nich, takich jak „Moby” Led Zeppelin i „Ropucha” Cream, mogłyby się przetrwać do pół godziny na scenie. Ale legenda gitary Edgar Winter, podobnie jak Allman Brothers, miała szczęście dwa Zestawy perkusyjne, więc wyobrażał sobie melodię o nazwie „The Double Drum Solo”, zbudowany jak zwykle wokół okrutnego riffa intro. Problem polegał na tym, że grupa zakończyła pisanie i nagrywanie nowych dzieł do dodania do piosenki, że solo było prawie refleksją, tylko jedną kawałkiem taśmy otoczonej dziesiątkami innych wiszących z sufitu - grupa postanowiła nagrać każdy z nich nagranie każdego ugryzć osobno, a następnie łącz je razem. Wynik wyglądał na jednego członka jak laboratorium szalonego naukowca; stąd „Frankenstein.„I tak, trening perkusyjny jest gdzieś tam pochowany, wśród współczesnych syntezatorów, gitar potworów, a nawet własnych multitrakcjonowanych saksofonów zimowych.

02 z 10

„Scorpio”, Dennis Coffey

Z drugiej strony ten palący mały numer został zaprojektowany jako prezentacja umiejętności Coffeya na toporze - jego grupa została nazwana zespołem gitarowym w Detroit - ale jej legenda wkrótce została wyprzedzona przez idealny podział perkusji, badany (i pobrał próbkę) przez lata tych, którzy szukają klucza do idealnego groove. (Prawdopodobnie słyszałeś ten słynny awarię w wielu miejscach, w szczególności hit Younga MC z lat 80.„) Zespół Coffeya zawiera krem ​​legendarnego Funk Brothers Motown, więc nie jest zaskakujące, że groove trwał, ale mimo że siedzi przez większość tego dżemu, nazwa Coffeya jest do niego przywiązana, wciąż jest to pasujący los, ponieważ on „D zagrał słynne riffy w piosenkach takich jak Spinners” „It It Shame” i „Band of Gold” Freda Payne. Nie wspominając o zadrapaniu kurczaka Wah-wah za zagładę w pokusie „Cloud Nine” i „Ball of Confusion."

03 z 10

„TSOP (The Sound of Philadelphia)”, MFSB

Kolejny hit instrumentalny tworzenie gwiazd z anonimowych muzyków sesyjnych „TSOP” prawdopodobnie oznaczał ostateczną mutację Philly Soul w disco, wspomaganą i wspomaganą przez zespół domowy Sigma Sound Studios i wokale wspierające z rezydentki Filadelphia Międzynarodowej Trio, The Three stopnie „The Three Stople”. Kiedy znów cię zobaczę ”, wchodząc w najbardziej dramatyczny możliwy moment z śmiercionośną poważną misją piosenki:„ Chodźmy to dalej. Czas się zejść.„Specjalna wersja tego klasyka po stronie albumu pomogła umieścić na mapie„ 12-calowy singiel ”jako podstawę muzyki tanecznej. Co do tego, co oznacza MFSB, powiedzmy, że to nie jest dźwięk Filadelfii.

04 z 10

„Rurowe dzwonki”, Mike Oldfield

Być może żadna piosenka dźwiękowa nigdy nie była tak ściśle powiązana z filmem macierzystym, jak ten, którego fuga otwierająca pianinę staccato może do dziś, natychmiast wyczarować obrazy małej dziewczynki demonicznej, wracającą zupę grochową na nieszczęsny kapłan. Ale zabierz imponująco duże dziedzictwo Egzorcysta, Jeśli możesz, a właściwie pozostawiasz dwuczęściową magnum opus, który jest bardziej refleksyjny niż cokolwiek innego, progfest zaszczycony zręczności. 19-letni Oldfield umieścił na mapie nową dziewicę Richarda Bransona, kiedy postanowił zaryzykować; Szanse, że znasz kogoś, kto może odtworzyć motyw otwierający na przyjęciach.

05 z 10

„Podnieś kawałki”, przeciętny biały zespół

Daleko od średniej, te Szkoci byli mało prawdopodobne, aby Funk Naturals, dostarczając, z tym pierwszym rozbiciem, idealną wzajemną zależnością między ścinającą gitarą bluesową i trochę mocnej wieży rogów typu mocy, zakotwiczonego przez te charakterystyczne dziewiąte akordy, które są zszywaniem gatunek muzyczny. Dodaj smaczne solo saksofonowe, zbiór w zegarku i wystarczającą ilość drewnianego bloku na awarii, aby Chris Walken odrzucił dzwonek krowy, a widzisz, dlaczego zmierzało prosto na szczyt-i nadal jest tak wysoko uważany wśród nie- Przeciętne czarne grupy, które zostaje pobrane przez wielu artystów hip-hopowych. Nawet stara grupa podkładów Jamesa Browna, JBS, uznała za stosowne do uszczernienia z hołdem.

06 z 10

„Motyw miłości”, The Love Unlimited Orchestra

Jako Król Lush Romantic Soul, podwójne penchanty Barry White do zamiatania sznurków orkiestrowych i seksownych tanecznych beatów pomogły zdefiniować dźwięk dekady zarówno na listach popu, jak i R&B. Ale to była piosenka bez jego znaku towarowego, która wywarła najbardziej komercyjny wpływ-mile widziany powrót do dni ballad z dużymi pasmami, który był również idealny do tańca Funky Ballroom. Innymi słowy, disco, zanim do tego dotarł John Travolta. Chociaż od tego czasu próbowano tego w różnych wersjach wokalnych, coś o enigmatycznej naturze oryginału sprawia, że ​​odporność na interpretację. Z pewnością jest to jedyny hit R&B, który pojawił się jako muzyka motywowa do relacji golfowych głównej sieci (ABC).

07 z 10

„Wyścig kosmiczny”, Billy Preston

Oczywiście Preston zyskał już nazwisko jako muzyk sesyjny, pracując jako piąty Beatle w projekcie, a także udowadnia, że ​​mógłby utrzymać własny headliner z hitami takimi jak „Nothing Nothing Nothing” i „Will It Go” Runda w kółkach.„Ale miał też dwa ogromne hity instrumentalne jednocześnie, których niestety niewiele słyszysz-„ Outa Space ”, nieokreślony dżem, który udowodnił jego opanowanie funky Clavichorda i tej liczby, Wolniejsza, a w jakiś sposób jeszcze bardziej funkkła jego mistrzostwo w obciążonym efektom Syntezator ARP (nie MOOG, jak to często bywa). Tak udana była ta piosenka w swoim czasie, że Billy został rzecznikiem ARP, prezentowaną w reklamach danej jednostki.

08 z 10

„Motyw S.W.A.T.,„Rhythm Heritage

 ABC Records

Być może żaden inny utwór lepiej uosabia pełne kwitnienie „Funk” z lat 70. niż ta, piosenka przewodnia do dawno zapomnianej serii ABC, która sama rozbiła się w przedstawieniu wojny miejskiej. Lekcje epickiego półinstrumentalnego „wału” Isaaca Hayesa są tutaj w pełni wchłaniane-zadrapanie kurczaka Wah-Wahs, zamiatające sznurki, kombinacja stacco. Tak dramatyczne i tak od razu, że chłopcy z bestii użyli go, aby otworzyć swoje niesławne Licencjonowane chorobie Tour, zostało również pobrane przez kilka innych DJ -ów tęsknoty za małą afroedową postawą. Autor tekstów Barry Devorzon ponownie zaraził świadomość narodową wkrótce potem „Nadia's Temat”, który możesz wiedzieć lepiej jako temat „The Young and the Restless."

09 z 10

„Popcorn”, gorące masło

Z drugiej strony Syntezator Moog był intrygującym nabywcami albumów od późnych lat sześćdziesiątych, kiedy Wendy Carlos ' Przełączony Bach Albumy uderzyły w retrofuturystyczną nutę w sercu nowoczesnych nor podmiejskich. Gershon Kingsley, który eksperymentował z programowalną egzotyką od połowy dekady, miał niewielki hit z nowością z 1969 roku, odtworzony przez jednego z członków jego zespołu w 1974. Bardziej bujany kawa thang niż cokolwiek przypominającego współczesne EDM, podjął dźwięk rozwijającego się ruchu i sprawił, że pop. Dosłownie.

10 z 10

„Czuje się tak dobrze”, Chuck Mangione

Wraz z innymi, podobnymi współczesnymi dorosłymi klasykami, takimi jak „Breezin '” George'a Bensona i „Rise” Herb Alperta, był to pionierski rozbicie w rozwijającym się ruchu Lite-Jazz, zdobywając jego wyróżniony gracz nominację do Grammy nominację. Mangione, właściwie gracz Flugelhorn, który już szlifował swoje kotlety z Jazz Messengers Art Blakey, pierwotnie zamierzał dziesięciominutowy opus z kilkoma sekcjami, ale mocno zredagowana pojedyncza wersja mądrze skupiła nieunikniony hit, który wykuł sojusz między jazzem a dorosłym współczesnym, który nadal istnieje.