SF 180 - Prośba dotycząca rejestrów wojskowych

Jeśli starasz się uzyskać dokumentację wojskową członków rodziny, takie jak dokumenty separacji DD-214, dokumentacje personelu, zarobione medal / wstążki zastępcze, a także wojskowa dokumentacja medyczna, możesz poprosić o wszystkie powyższe, korzystając z Standardowy formularz 180 - żądanie odnoszące się do rejestrów wojskowych. Dokumenty te mogą być używane z różnych powodów, takich jak udowodnienie służby wojskowej, dowodów medycznych i prawnych, a także wysiłków genealogicznych.

Jeśli masz krewnego, który służył i niewiele wiesz o jego usłudze, archiwa narodowe prowadzą te zapisy i takie informacje, które mogą być źródłem dumy dla Twojej rodziny. Możesz poprosić o dokumentację wojskową członków swojej rodziny przez faks lub pocztą, korzystając z SF -180 przesłanego do National Archives - National Personel Records Center.

Możesz przesłać formularz SF-180 online lub następujący adres faks/poczta:

• NUMER FAKS NPRC:
  314-801-9195
• Adres pocztowy NPRC:
  National Personnel Records Center
  Rekordy personelu wojskowego
  1 archiwa jazdy
  St. Louis, MO 63138
  314-801-0800

Jak zorganizowane są archiwa

Zapisy są zorganizowane w archiwach krajowych i zarchiwizowane 62 lata po oddzieleniu członka służby od wojska. Ponieważ jest to data tocząca się, bieżący rok, minus 62 lata, jest ostatnim rokiem usług utrzymywanych w aktach. Zapisy z datą zwolnienia 62 lat lub wcześniejszych są otwarte dla publiczności. Zapisy z datą zwolnienia 62 lat po bieżącej dacie są nie-archiwalne i są prowadzone w ramach programu Federal Records Center. Zapisy nie-architive są przedmiotem ograniczeń dostępu.

Krajowe Centrum Rekordów Personalnych w St Louis, MO, jest domem dla wszystkich archiwalnych i stałych akt agencji. NPRC mieści wszystkie oficjalne pliki personelu wojskowego (OMPF), akta organizacyjne i pomocnicze oraz oficjalne foldery personalne (OPF) byłego personelu federalnego cywilnego, który rozdzielił się przed 1973 r. W centrum.

Misja NPRC „Ma świadczyć światowej klasy służbę agencjom rządowym, weteranom wojskowym i członkom ich rodziny, byłych cywilnych pracowników federalnych i ogółu społeczeństwa."

National Personnel Records Center (NPRC) jest jednym z największych operacji National Archives and Records Administration (NARA). NPRC jest centralnym repozytorium rejestrów związanych z personelem zarówno dla służby wojskowej, jak i cywilnej rządu Stanów Zjednoczonych. Ma najnowocześniejsze laboratorium ochrony konserwatorskiej do ochrony rejestrów, duży publiczny sala badawczy i wielofunkcyjny pokój na spotkania i zasięg publiczny.

Informacje publiczne (dostęp do publiczności i rodziny)

Podanie informacji podlega ograniczeniom nałożonym przez przepisy Departamentu Obrony, przepisy ustawy o wolności informacji (FOIA) i ustawie o prywatności z 1974 r. Inne osoby proszące o informacje niż faktyczny członek służby z akt personelu wojskowego muszą mieć zgodę na zezwolenie na podpisanie przez członka służby lub opiekuna prawnego. Dostęp do tylko ograniczonych rodzajów informacji można podać, jeśli nie można podać podpisu członka usługi. Jeżeli były członek nie żyje, ocalały następny kin może, w pewnych okolicznościach, ma prawo do większego dostępu do dokumentacji zmarłego weterana niż członek ogółu społeczeństwa. Kolejna kin może być jednym z poniższych: nie remonowanego ocalałego małżonka, ojca, matki, syna, córki, siostry lub brata.

Standardowy formularz 180 jest sformatowany dla papieru prawnego (8.5 "x 14"), prosimy o wydrukwanie w ten sposób, jeśli drukarka może pomieścić. Jeśli drukarka może wydrukować tylko na papierze wielkości liter (8.5 „x 11”), wybierz „Shrurlink, aby dopasować”, gdy pojawia się okno dialogowe Adobe Acrobat Reader „Drukuj”.

Osobiście, mój dziadek był weteranem II wojny światowej i służył w 3. armii Patton.  Był w 10 bitwach w ciągu 11 miesięcy, gdy podróżowali z Normandii do Berlina, a następnie do Czechosłowacji.  Byłem w stanie otrzymać jego DD-214, umieścili medale w opakowaniu, a razem mój ojciec i ja stworzyliśmy pudełko cieni pełne jego nagród, łat.  Przez ponad 40 lat nie widział swoich wstążków i nagród, gdy dał je swoim dzieciom, kiedy wrócił do domu po czterech latach bycia za granicą. Stał się jednym z jego cennych rzeczy i był dumny z jego pogrzebu.