Artykuły karne UCMJ (art. 91 - niesubordynacja)

Wojsko wymaga struktury i dyscypliny do funkcjonowania. Szacunek dla wyższych szeregów musi być egzekwowany lub istniałyby problemy z realią misji. Beznowe postępowanie nie jest tolerowane, ponieważ jest szkodliwe dla dobrego porządku i dyscypliny.

Chociaż nie można polubić i szanować każdą osobę dla swoich osobowości lub stylów przywództwa, ranga ma pierwszeństwo przed osobowością w wojsku (chociaż pomaga być przystojnym). Niesubordynacja zwykle występuje, gdy ktoś nie jest zadowolony z decyzji, nie chce przestrzegać rozkazów ani nie lubi ich przywództwa.

Niesubordynacja nie jest tolerowana i jest definiowana jako przestępstwo karne w wojsku. Oznacza to, że możesz zostać ukarany za postępowanie, które jest uważane za niesubornowane.

Co to jest niesubordynacja?

Niesubinowane zachowanie jest uderzające lub uderzające w kogoś o wyższej randze, wydając werbalne lub pisemne uwagi pogardy lub pogrubionych komentarzy, które są niegrzeczne, obraźliwe i skierowane do niezgodnego, drobnego lub nakazu oficera.

Brak szacunku można przedstawić za pomocą różnych metod słów lub aktów niegrzeczne, obojętne lub bezczelne (ciche) zachowanie i impertynencja wobec oficera oraz w ich wzroku i słuchu.

Złe zachowanie, które są transmitowane za pośrednictwem mediów społecznościowych, nagrań, wideo lub dowolnej innej formy komunikacji cyfrowej, jest również uważane za niesubordynowane. Postępowanie może nie być w zasięgu wzroku lub słuchu osoby lub instytucji, do której jest skierowane. Jednak nadal ma być pogardliwy lub brak szacunku-wojsko traktuje to zachowanie tak samo, jakby było osobiście.

Elementy pod „pogardę lub brak szacunku” obejmują:

• • wykonywanie lub nie wykonanie niektórych czynności lub kierowanie pewnymi zachowaniami u oficera
• • Używanie określonego języka 
• • brak szacunku dla rangi i stanu oficera 

Jak definiuje się niesubordynację?

Dokładne frazowanie niesubordynacji jest następujące:

„Każdy oficer nakazu lub członka zaciągniętego-

(1) strajki lub napaść na oficera nakazu, oficera nieobowiązkowego lub podoficera, podczas gdy oficer ten jest w realizacji jego biura;

(2) umyślnie nieposłusznie prawowitego nakazu oficera nakazu, niekomercyjnego urzędnika lub oficera podoficera; Lub

(3) traktuje z pogardą lub nie szanuje języka lub deportacji wobec urzędnika nakazu, niezgodnego urzędnika lub oficera, podczas gdy oficer ten jest w realizacji swojego biura; zostanie ukarany jako sąd wojenny może kierować."

Dzieje uważane za niesubordynowane

Uderzające lub uderzające

(1) Uderzający lub napadowy nakaz, podoficer lub drobny oficer.

(a), że oskarżony był oficerem nakazu lub członkiem zaciągniętym;

(b), że oskarżony uderzył lub napadł na określony nakaz, niekomprezowany lub drobny oficer;

(c), że uderzenie lub napaść zostało popełnione, gdy ofiara była w realizacji urzędu; I

(d) że oskarżony wiedział następnie, że osoba uderzona lub napadnięta była nakaz. UWAGA: Jeśli ofiara była lepszym podoficerem oskarżonym, dodaj następujące elementy

(e) ofiara była lepszymi niezgodnymi lub podoficerami oskarżonego; I

(f) że oskarżony wiedział wówczas, że osoba uderzona lub napaści była najwyższym oskarżonym niewolnikiem lub drobnym oficerem.

Nieposłuszeństwo

(2) Nieposłuszeństwo nakazu, podoficerowanego lub drobnego oficera.

(a), że oskarżony był oficerem nakazu lub członkiem zaciągniętym;

(b), że oskarżony otrzymał określone legalne postanowienie z określonego nakazu, podoficera lub oficera;

(c), że oskarżony wiedział następnie, że osoba wydawana przez zamówienie jest nakazem, podoficerowanym lub drobnym oficerem;

(d), że oskarżony miał obowiązek przestrzegać rozkazu; I

(e) że oskarżony umyślnie nie posłuchał zamówienia.

Brak szacunku

(3) Traktowanie z pogardą lub brak szacunku w języku lub deportację w kierunku nakaz.

(a), że oskarżony był oficerem nakazu lub członkiem zaciągniętym;

(b), że oskarżony dokonał lub pominął niektóre czyny lub używał określonego języka;

(c), że takie zachowanie lub język był używany w kierunku i w obrębie i słuchu określonego nakazu, niezgodnego urzędnika;

(d), że oskarżony wiedział następnie, że osoba, do której skierowane było zachowanie lub język, była nakazem, niezgodnym lub drobnym oficerem;

(e), że ofiara była wtedy w realizacji urzędu; I

(f) że w tych okolicznościach oskarżony przez takie zachowanie lub język traktował z pogardą lub był lekceważący wspomniane nakaz, niekompreolizowany lub drobny oficer. Uwaga: Jeśli ofiara była najwyższym podoficerem, czyli podoficera oskarżonego, dodaj następujące elementy

(g) że ofiara była lepszymi niezgodnymi lub podoficerami oskarżonego; I

(h) że oskarżony wiedział następnie, że osoba, na którą zachowanie lub język był skierowany, była lepsza oskarżona, podobno lub podoficer.

Artykuł 91 pojęć

Artykuł 91 ma te same ogólne pojęcia w odniesieniu do nakazu, podoficerowanymi i podmiotami, jak artykuły 89 i 90 w odniesieniu do urzędników zleconych, a mianowicie, aby zapewnić posłuszeństwo ich legalnym rozkazom i chronić ich przed przemocą, zniewagą lub brakiem szacunku.

Jednak w przeciwieństwie do art. 89 i 90, ten artykuł nie wymaga relacji o lepszej podrzędnej jako element żadnego z przestępstw potępionych. W tym artykule nie chroni pełnionego funkcjonariusza oficera nie podlegającego podgazowi, ani nie chroni policji wojskowej ani członków patrolu na lądzie.

Wszystkie przestępstwa zabronione w art. 91 wymagają, aby oskarżony miał faktyczną wiedzę, że ofiara była nakazem, niezgodnym lub drobnym oficerem. Rzeczywista wiedza może być udowodniona przez poszlakowe dowody.

Napaść więźnia, który został zwolniony ze służby, lub przez jakakolwiek inna cywilna zobowiązana do prawa wojskowego, na podstawie nakazu, podoficerowanego lub drobnego oficera, powinien zostać oskarżony zgodnie z art. 128 lub 134.

Obrona przed zarzutem art. 91

Najlepszą metodą obrony przed zarzutem art. 91 jest skonsultowanie się z prawnikiem wojskowym. Masz prawo zażądać procesu przez sąd wojenny za każdym razem, gdy oficjalnie jesteś oskarżony o przestępstwo. Jeśli czujesz, że jesteś niesłusznie oskarżony, umów się na spotkanie z biurem sędziego rzecznika generalnego w celu uzyskania porady na temat twoich opcji.

Należy jednak pamiętać, że nie powinieneś być nieposłuszny, nie szanował ani zniesławiać żadnego seniora wojskowego, służby lub jej ludzi. Żadne zasady wojskowe nie mówi, że nie możesz mieć własnych przemyśleń na temat osoby lub jednostki; Jednak zasady mówią, że nie możesz działać na te myśli.