Profil Ramones

Jeden z pierwszych zespołów punkowy, Ramones (1974 - 1996). Uzbrojeni w charakterystyczny styl wizualny i charakterystyczny podejście muzyczne, zmienili historię rocka i popu.

Formacja i wczesne lata

Oryginalne czterech członków Ramones po raz pierwszy spotkało się w podmiejskiej dzielnicy Forest Hills w Nowym Jorku w dzielnicy Queens w Nowym Jorku. Nazwiska John Cummings, Thomas Erdelyi, Douglas Colvin i Jeffrey Hyman nie są znane większości fanów punk rocka z lat 70. Jednak nazwiska, które przyjęli - Johnny, Tommy, Dee Dee i Joey Ramone - z pewnością są. Douglas Colvin, alias Dee Dee Ramone, przyjął nazwę po raz pierwszy na cześć pseudonimu Paula Paula Ramona Paula McCartneya. Zachęcił swoich kolegów z zespołu do przyjęcia nowych nazwisk i wpadł na pomysł nazwania zespołu The Ramones.

Ramones rozegrał swój pierwszy występ na żywo 30 marca 1974 r. W Performance Studios. Grali szybko i krótkie piosenki rzadko trwające dłużej niż dwie minuty. Zespół wkrótce połączył się z innymi grupami występującymi w New York Clubs Kansas City i CBGB. Do końca 1974 r. Ramones wykonali 74 razy w samym CBGB. Ubrany w czarną skórę i grając w szybki, 20-minutowe zestawy, Ramones szybko zyskał reputację liderów wczesnej sceny punkowej miasta. 

Przywódcy punk

Pod koniec 1975 r. Założyciel Sire Records Seymour Stein podpisał Ramones na pierwszym kontrakcie nagraniowym. Wraz z Patti Smith byli jednym z pierwszych akt punka w Nowym Jorku, który otrzymał umowę. We wczesnych latach Ramones postępował zgodnie z zasadą tworzenia nowej piosenki za każdym razem, gdy ćwiczyli. To dało im ogromny repertuar do wyboru, kiedy zaczęli nagrywać. W 1976 roku wydali swój album zatytułowany, który kosztował tylko 6000 USD. Chociaż album nie osiągnął 100 najlepszych na U.S. Wykres albumu, krytycy rockowe przyjęli album, a Ramones zwrócił na międzynarodową uwagę. Na u.K. Tour Latem 1976 r.

Trzeci album grupy, „Rocket to Rosja” z 1977 roku, rozbił je w pierwszej 50 na lista. Obejmował singiel „Sheena Is a Punk Rocker”, który wylądował na Billboard Hot 100. Kolejne „Rockaway Beach” wzrosło nawet wyżej niż jej poprzednik, osiągając #66.

W 1978 roku Tommy został pierwszym członkiem grupy, który opuścił zespół. Był wyczerpany trasami koncertowymi, ale kontynuował swoje stowarzyszenie Ramones jako ich producent. Został zastąpiony na perkusji Marky Ramone. Pomimo względnej komercyjnej porażki albumu „Road to Ruin” The Ramones zadebiutował w filmie w liceum Rock 'N' Roll w Rock 'N' Roll w 1979 roku. Film stał się kultowym klasykiem.

Nieoczekiwane parowanie miało miejsce, gdy legendarny producent Phil Spector został zatrudniony do pracy z Ramones na albumie z 1980 roku End of Century. Podobno Spector utrzymywał Johnny'ego Ramone'a na celowniku podczas sesji nagrani. Ramones strzelił 10 najlepszych hitów popowych w U.K. Z ich okładką klasycznego Ronettesa „Baby I Love You.„Album osiągnął najwyższy poziom na 44 na liście, najbardziej udanej w karierze grupy.

Na początku lat osiemdziesiątych wielu członków pierwszej fali akt punkowych ewoluowało w inną muzykę. Ramones również się skupili i odtwarzał muzykę bardziej przypominającą pop i heavy metal niż punk. „Subterranean Jungle” z 1983 roku był ostatnim albumem Ramones, który osiągnął 100 najlepszych.S. Wykres albumu.

Późniejsze lata

Pomimo braku komercyjnego sukcesu, Ramones nadal nagrywali i wydawali albumy w połowie lat 90. Ich singiel z 1985 r. „Bonzo Goes to Bitburg” zwrócił szeroką uwagę w radiu college'u. To była poważniejsza niż typowa piosenka Ramonesa i napisana, aby zaprotestować przeciwko wizycie Ronalda Reagana na niemieckim cmentarzu wojskowym. Coroczny sondaż „The Village Voice” wybrał go jako jeden z pięciu najlepszych singli roku.

Po wydaniu 14. albumu studyjnego „Adios Amigos!„W 1995 r. Ramones przeprowadził pożegnalną trasę. W sierpniu 1996 roku wykonali ostatni koncert na żywo na festiwalu Lollapalooza.

Ramones zostały wprowadzone do Rock and Roll Hall of Fame w 2002 roku. Green Day zagrał trzy klasyki Ramone - „Teenage Lobotomy”, „Rockaway Beach” i „Blitzkrieg Bop” - na cześć zespołu. Podczas gdy było to święto, wydarzenie było otoczone osobistą tragedią dla członków grupy. Członek założyciel Joey zmarł na raka w 2001 roku, a kolega członek założyciela Dee Dee minął zaledwie dwa miesiące po indukcji, ofiarę przedawkowania heroiny. Trzeci członek założyciel, Johnny, zmarł w 2004 roku, także ofiara raka.

W 2014 r. Ramones zdobył swój pierwszy i jedyny certyfikat Gold Record za album studyjny. Został nagrodzony ich debiutanckim albumem 38 lat po początkowym wydaniu.

Relacje grupowe

Pomimo jednolitego pojawienia się na scenie, Ramones zmagał się z napięciami interpersonalnymi za kulisami. Liderzy grupy Joey i Johnny Ramone byli wyraźnie różni się od siebie, co prowadzi do ciągłego napięcia między parą. Politycznie Joey był liberalny, a Johnny konserwatywny. Napięcia były na tyle silne, że Johnny przyznał, że nie rozmawiał z Joeyem w dniach przed śmiercią.

Dee Dee Ramone cierpiał na chorobę afektywną dwubiegunową i uzależnienie od narkotyków. Jego walki również spowodowały napięcie w grupie. Zespół rzadko ukrywał swoje interpersonalne sprzeczki przed fanami lub prasy. Konflikty bulgotały w osobistych występach i wywiadach.

Dziedzictwo

The Ramones znalazł sposób na destylacja wpływu Rock Rock, Grupy Dziewczyn z lat 60. i lat siedemdziesiątych pop w głośny, szybki styl, który podkreślał haki i proste akordy. Wszyscy członkowie grupy przyznali się do bycia fanami brytyjskiej grupy popowej z połowy lat 70. Ramones działały przeciwko tendencji korporacyjnej muzyki rockowej, aby stać się coraz bardziej rozdęte z nadmiernym produkcją i długimi, pobłażliwymi solówkami gitarowymi.

Dzięki wizualnym znakom towarowym długich włosów, skórzanych kurtek, rozdartych dżinsów i trampek, Ramones pomogli stworzyć wygląd, a także dźwięk punktu rewolucji z końca lat siedemdziesiątych. Ich wczesne okładki albumów są również uważane za kultowe. 

Historycy popu i rocka i krytycy uważają Ramones za jeden z najbardziej wpływowych zespołów wszechczasów. Ustalili standard dla punka i skupili się na rdzeniu tego, co sprawiło, że rock and roll był rewolucyjny. Rolling Stone Magazyn wymienił zespół na 26 #wśród 100 największych artystów wszechczasów."

Najlepsze albumy

• Ramones (1976)
• Opuszczenie domu (1977)
• Rakieta do Rosji (1977)
• Road to Ruin (1978)
• Koniec wieku (1980)
• Too Trudne, aby umrzeć (1984)

Referencje i zalecane czytanie

• Bessman, Jim. Ramones: An American Band. St. Martin's Press, 1993.
• Ramone, Dee Dee i Veronica Kofman. Lobotomia: przetrwanie Ramones. Thunder's Mouth Press, 2000.
• Ramone, Johnny. Komandos. Abrams Press, 2004.