Poznaj 15 najlepszych bojowników MMA wszechczasów

W każdym sporcie zarówno eksperci, jak i fani nie zgadzają się, kto zasługuje na to, że jest na liście najlepszych wszechczasów. Lista najlepszych bojowników MMA wszechczasów nie jest inna. Aby być tak obiektywnym, jak to możliwe, oceny te oparte są na następujących trzech kryteriach, ocenianych w skali 1 do 10, przy czym 10 jest najlepszych:

• Świetna kariera główna: Dobrzy sportowcy mają na ogół okres lat, w których ich wyniki są u szczytu. W szczytowych latach najlepsi bojownicy MMA nie tylko wyróżniają się; Dominują konkurencję. 
• Długość życia: Najlepsi konkurenci MMA mają długą karierę, która nie jest spowalona z powodu kontuzji. I nie walczą tylko przez długi czas; Walczą dobrze przez dłuższy okres kariery.
• Niematerialne: Wielkość jest czasem definiowana przez specjalne osiągnięcia lub cechy osobowe, których nie można zmierzyć za pomocą wydajności lub długowieczności. Może to być umysł strategii lub czystej łaski fizycznej. Tak czy inaczej, to esencja wojownika, która daje mu przewagę.

Dowiedz się, czy twój ulubiony wojownik MMA znajduje się na tej liście 15 najlepszych sportowców wszechczasów.

01 z 15

Anderson Silva

Anderson Silva uderza Daniela Corniera podczas wydarzenia UFC 200 na T-Mobile Arena 9 lipca 2016 r. W Las Vegas, Nevada. Rey del Rio / Getty Images

Prime (10): Od 22 kwietnia 2006 r. Do października. 13, 2012, Anderson „The Spider” Silva po prostu zmazał ludzi. Przed dniami konkurujących z Pride Fighting Championships, kiedy najwybitniejsi bojownicy średniej wagi rywalizowali o UFC, Silva zdobył 17-0. Co więcej, w tym czasie zatrzymał 14 z 17 bojowników, w tym: Chael Sonnen (dwa razy za pośrednictwem Triangle Armbar i TKO), Yushin Okami (TKO), Vitor Belfort (wybitny front rzut Ko), Forrest Griffin (walcząc w klasie wyższej wagi (walka w wyższej klasie wagowej -Dominant Ko), Dan Henderson (tylny nagi dławik), James Irvin (Ko w lekkiej wagi ciężkiej), Rich Franklin (dwa razy autor: TKO), Nate Marquardt (TKO), Travis Lutter (powrót trójkąta z elbowsami) i Chris Leben (Chris Leben ( Ko).

Długowieczność (9): Silva zaczął walczyć w 1997 roku i poszedł 16-4, zanim jeszcze osiągnął swoją najlepszą pozycję (z jedną dyskwalifikacją). W tych wczesnych latach pokonał takich jak Hayato Sakurai, Carlos Newtown, Jeremy Horn, Lee Murray i Jorge Rivera. W tym czasie przegrał cztery walki, ale już walczył z najlepszymi konkurentami.

Wartości niematerialne (9.5): Prezydent UFC Dana White nazwał Silvę „największym mieszanym artystą walki w historii.„Zastraszająca obecność w klatce, Silva jest jednym z tych bojowników, którzy wzięli tradycyjne techniki przypominające przód kopnięcie w twarz i boczne kopnięcie w kolana-i sprawiła, że ​​działają w MMA.

Ogółem: 28.5

Uwagi: Silva zdominował swój podział w UFC z zatrzymaniem, gdy nie było innych naprawdę ważnych konkurencyjnych organizacji. Mówiąc najprościej, jest największym wojownikiem MMA wszechczasów.

02 z 15

Fedor Emelianenko

Strikeforce Fighter Fabricio Werdum (L) Walka Fedor Emelianenko podczas walki w wadze ciężkiej w HP Pavilion, 26 czerwca 2010 r. W San Jose w Kalifornii. Jon Kopaloff/Getty Images

Prime (10): Porozmawiaj o prime: od 6 kwietnia 2001 r. Do listopada. 7, 2009, Fedor Emelianenko został niepokonany. To 28 meczów z jednym bezkształceniem. Podczas tej serii pokonał jednych z najlepszych wagi ciężkich w sporcie, w tym Antonio Rodrigo Nogueira (dwukrotnie według wyraźnej dominującej decyzji) i Mirko „Cro Cop” Filipovic (wyraźna decyzja). Po zakończeniu mistrzostwach walki z Pride pokonał Andrei Arlovski (KO) i Tim Sylvia (tylny nagi dławik). Obaj przeciwnicy byli jednym z najlepszych wagi ciężkiej UFC, kiedy Emelianenko wciąż był dumny.

Dwa negatywne czynniki wpływają na doskonałość Fedora. Po pierwsze, rywalizował z dumą w czasach, gdy niektórzy z lepszych wagi ciężkiej były w UFC. Innymi słowy, nie konkurował ze wszystkimi najlepszymi ówczesnymi ciężkimi. Ponadto Pride często walczyła z najlepszymi bojownikami przeciwko konkurentom, którzy nie byli światowej klasy. Fedor skorzystał z tego niektórych. Mimo to był to jeden z największych liczb pierwszych w historii.

Długowieczność (8.5): Prime Fedor był długi. Jego niepokonana seria rozciągała się w ciągu ośmiu lat.

Wartości niematerialne (9.5): Przez bardzo długi czas wokół tego stoickiego wojownika znajdowała się mistyka. Jest powszechnie uważany za największego wojownika wagi ciężkiej wszechczasów i był jednym z najbardziej śledzonych podczas niesamowitej kariery 35-4.

Ogółem: 28

03 z 15

Georges st. Pierre

Georges st. Pierre (L) Walki z Thiago Alves (R). Jon Kopaloff / Getty Images

Prime (9.5): Georges st. Pierre, który ostatnio walczył w 2017 roku, posiada rekord 26-2 MMA w karierze, która rozpoczęła się w styczniu. 25, 2002. Jego jedyne dwie straty odbyły się na przestrzeni Mattowi Hughesowi (Armbar) i Matt Serra (TKO). Dwukrotnie pokonał swoją stratę z Hughesem, pokonując jedną z największych wszechczasów przez TKO i Armbar. Zatrzymał także Serrę, której zwycięstwo nad nim spada jako jeden z największych wątków MMA wszechczasów, z kolanami do ciała.

St. Pierre pokonał także takich jak Karo Parisyan (decyzja), Jay Hieron (TKO), Jason Miller (Decyzja), Frank Trigg (tylny nagi dławik), Sean Sherk (TKO), b.J. Penn (Decyzja i TKO), Josh Koscheck (dwie decyzje), Jon Fitch (Decyzja), Thiago Alves (Decyzja), Jake Shields (decyzja), Carlos Condit (decyzja) i Nick Diaz (decyzja). Jedyny uderz w St. Pierre polega na tym, że większość jego najnowszych zwycięstw pojawiła się w drodze decyzji, w przeciwieństwie do dwóch najlepszych bojowników na tej liście.

Długowieczność (8): Aby spojrzeć na to z perspektywy, ST. Prime Pierre obejmował prawie całą jego karierę.

Wartości niematerialne (8.5): St. Pierre jest jednym z najpopularniejszych bojowników MMA i prawdziwym sukcesem głównego nurtu.

Ogółem: 26

Uwagi: St. Pierre pokonał Hughesa dwa z trzech razy, gdy się z nim zmierzył, lądując przed mężczyzną, który trzymał pasek, zanim to zrobił. 

04 z 15

Matt Hughes

Carlos Newton z Kanady (TOP) bitwy z Mattem Hughesem z USA podczas Ultimate Fighting Championship, „Brawl in the Royal Albert Hall”, w Royal Albert Hall London w Anglii 13 lipca 2002 r. John Gichigi / Getty Images

Prime (9.5): Od 17 marca 2001 r. Do września. 23, 2006, Matt Hughes opublikował ogólny rekord MMA 19-1, pomścił swoją jedyną stratę z B.J. Penn by TKO z pozycji Crucifix w jednej z najlepszych walk wszechczasów. Wcześniej opublikował rekord 22-3. W swojej pierwszej liście pokonał Georges St. Pierre (Armbar), Carlos Newton (KO i TKO), Sean Sherk (Decyzja), Frank Trigg (dwa razy przez tylne dławik), Royce Gracie (TKO) i B.J. Penn (tko, ale stracił go dwa razy). Nie wspominając o tym, że podczas swojej pierwszej liczby siedmiokrotnie bronił swojego paska na wadze półśredniej. I po drodze 16 z tych zwycięstw przybyło po zatrzymaniu.

Długowieczność (9): Hughes rozpoczął swoją zawodową karierę MMA od wygranej (SLAM) w styczniu. 1, 1998. Od tego dnia do września. 23, 2006, opublikował 41-4 ogólny rekord MMA. Po przegranej dwóch z rzędu do St. Pierre i Thiago Alves, Newton zarządzali serią trzech walk. Między 23 maja 2009 r. A sierpniem. 7, 2010, pokonał Matta Serry (decyzja), Renzo Gracie (TKO) i Ricardo Almeida (techniczne zgłoszenie z przednim głównym kłódką).

Wartości niematerialne (7.5): Mistrz Ko by Slam przyniósł emocje do ośmiokąta. Był najlepszym mistrzem UFC pod względem obrony, kiedy był w najlepszej formie. Nie wspominając, że to on pokonał Royce'a Gracie, wprowadzając współczesną epokę MMA.

Ogółem: 26

Uwagi: To, co Hughes zrobił podczas swojej kariery MMA, jest niedoceniane według dzisiejszych standardów.

05 z 15

Royce Gracie

Royce Gracie w akcji podczas Ultimate Fighter Championships UFC 1 12 listopada 1993 r. Na McNichols Sports Arena w Denver w Kolorado. Obrazy Holly Stein / Getty

Prime (8.5): Z listopada. 12, 1993, do 7 kwietnia 1995 r., Royce Gracie poszedł 11-0-1. W tym czasie wygrał trzy turnieje UFC, najwięcej, jakie każdy wygrał podczas walki w stylu turniejowym w organizacji. Co więcej, zatrzymał wszystkie 11 swoich przeciwników poprzez poddanie się. Ponadto opublikował zwycięski rekord w stosunku do swoich dwóch największych rywali: Ken Shamrock (1-0-1) i Dan Severn (1-0). Przeciwko Severn, zapaśnik wysokiego poziomu z 90-funtową przewagą wagową, Gracie udowodniła, że ​​stwardnienie go przez prawie 16 minut pod przeciwnikiem, po czym pokonał go przez dławik trójkąta.

Długowieczność (7): Gracie siedziała przez prawie pięć lat po przywołaniu z Kenem Shamrockem, ponieważ nie był zadowolony z zmian reguł, które obejmowały limity czasu. Kiedy Gracie w końcu wróciła Janowi. 30, 2000, poszedł łącznie 3-2-2, oba remisy przychodzące w meczach bez sędziów przeciwko Hidehiko Yoshida i Hideo Tokoro.

Wartości niematerialne (10): Gracie ma tę kategorię nad każdym innym wojownikiem. Mówimy o człowieku, który zapoczątkował współczesną MMA. Jego wyniki w turnieju UFC okazało się, że zmaganie było król nad uderzającymi stylami, jeśli znałeś tylko jeden styl i że brazylijskie Jiu Jitsu naprawdę był korektorem nad większym przeciwnikiem. Dziś prawie każdy wojownik na wysokim poziomie używa sztuki swojej rodziny podczas treningu. To coś mówi.

Ogółem: 25.5

Uwagi: Gracie bije Wanderlei Silvę, ponieważ kiedy jest krawat, zawsze powinna trafić do pierwszej prawdziwej gwiazdy współczesnego MMA.

06 z 15

Wanderlei Silva

Ethan Miller / Getty Images

Prime (9): Od sierpnia. 12, 2000, do 1 lipca 2006 r., Wanderlei Silva przeszedł łącznie 20-2-1 (z jednym z nich), w tym 18 walk bez straty. Pokonał takich jak Quinton „Rampage” Jackson (dwukrotnie przez KO/TKO), Hidehiko Yoshida (dwa razy decyzją), Kazushi Sakuraba (dwa razy przez KO/TKO), Ricardo Arona (Decyzja podzielona), Ikuhisa Minowa (KO), Dan, Dan Henderson (decyzja) i Guy Mezger (KO). Był również jednym z największych bojowników dumy wszechczasów.

Długowieczność (8.5): Silva przez bardzo długi czas był wojownikiem wysokiego poziomu. Zaczął walczyć w 1996 roku, doświadczył całej swojej doskonałości w organizacjach innych niż UFC i wygrał trzy z pięciu walk w UFC od lutego. 21, 2010, do 3 marca 2013 r., Nad takimi jak Brian Stann (KO), Cung Le (TKO) i Michael Bisping (decyzja).

Wartości niematerialne (8): Silva pokonał bojowników wysokiego poziomu zarówno w klasie 205-funtowej (gdzie zaangażował się podczas swojej pierwszej kasy), jak i w klasie 185 funtów (UFC). Jest znany jako prawdopodobnie najbardziej okrutny wojownik stand-up w historii, zawsze gotów zrobić cios, aby go dać. Ponadto zawsze był gotów walczyć z kimkolwiek, co mogło wpłynąć na długość jego kariery, walcząc z bitwami z wagi ciężkiej, takimi jak Mirko „Cro Cop” Filipovic i Mark Hunt.

Ogółem: 25.5

Uwagi: Silva ma przewagę na Big Nog ze względu na czas, w którym trzymał pasek Pride.

07 z 15

Antonio Rodrigo Nogueira

Mauricio Rua z Brazylii (po prawej) walczy z Antonio Rogerio Nogueira z Brazi (niebieski). Matthew Stockman / Getty Images

Prime (8.5): Od października. 9, 2000, do lutego. 2, 2008, Antonio Rodrigo Nogueira opublikował rekord 22-2 z jednym bezkształceniem. W tym czasie pokonał takich jak Heath Herring (trzy razy, kiedyś na Pierwsze Mistrzostwa Duchu Duchu Ducha), Mark Coleman (Triangle Armbar), Bob Sapp (Armbar), Dan Henderson (Armbar), Ricco Rodriguez (Decyzja), Mirko, Mirko. „CRO COP” Filipovic (Armbar), Fabricio Werdum (Decyzja), Josh Barnett (Decyzja) i Tim Sylvia (dławik Guilotyny dla Pas Mistrzostw wagi ciężkiej UFC).

Nogueira miał niezwykle długą świetną, z wielkimi zwycięstwami na swoje uznanie, nawet jeśli niektórzy z najlepszych bojowników na świecie rywalizowali w tym czasie o UFC. Jednak trzymał tytuł wagi ciężkiej tylko krótko, zanim Fedor Emelianenko go pokonał.

Długowieczność (9): Nogueira walczyła na bardzo wysokim poziomie, pokonując Who Who w świecie MMA, w tym Randy Couture.

Wartości niematerialne (8): Jest jednym z najlepszych bojowników zeznań w historii i ma rozróżnienie w posiadaniu pasów mistrzowskich zarówno w Pride, jak i UFC.

Ogółem: 25.5

08 z 15

Randy Couture

Myśliwca UFC Randy Couture (L) Walka Mark Coleman podczas ich lekkiej walki w wadze ciężkiej w UFC 109: Nieustanne w Mandalay Bay Events Center 6 lutego 2010 r. W Las Vegas, Nevada. Jon Kopaloff/Getty Images

Prime (7): Randy „Captain America” Couture nigdy nie poszło na bardzo długą zwycięską passę. Można argumentować, że jego prawdziwa pierwsza podstawa była między OCT. 9, 2000 i listopada. 2, 2001, kiedy wygrał sześć z siedmiu walk, pokonując konkurentów wysokiego szczebla, takich jak Jeremy Horn (Decyzja), Kevin Randleman (TKO), Tsuyoshi Kohsaka (decyzja) i Pedro Rizzo (dwa razy, raz, raz według TKO, kiedyś decyzją). Po drodze wygrał pas do wadze ciężkiej i dwukrotnie go bronił.

Długowieczność (8.5): Couture zaczęło walczyć 30 maja 1997 r. Zatrzymał się 30 kwietnia 2011 r., Po wygraniu trzech z czterech walk. Innymi słowy, jego długowieczność była wyjątkowa. Co więcej, zaczął walczyć zawodowo w wieku 33 lat, co jest czasem, w którym wielu znalazło się na minusie kariery. 

Wartości niematerialne (9.5): Couture była jedną z pierwszych prawdziwych gwiazd MMA po latach zaciemnienia. Jest także jednym z dwóch dotychczasowych bojowników, którzy kiedykolwiek trzymają pasy w dwóch różnych klasach wagowych UFC (waga ciężka i lekka waga). I w końcu zamknął boks vs. MMA rozmawia ze swoją dominującą zwycięstwem nad Jamesem Toneyem.

Ogółem: 25

09 z 15

Bas Rutten

Michael Buckner / Getty Images

Prime (9): Między 8 kwietnia 1995 r. Do 7 maja 1999 r. Bas Rutten opublikował rekord 20-0-1, walcząc głównie o organizację Pancrase. Po drodze wygrał mistrzostwo wagi ciężkiej UFC z kontrowersyjnym zwycięstwem w ułamku wydobycia nad Kevinem Randlemanem. Podczas swojej słynnej zwycięskiej serii Rutten pokonał konkurentów z najwyższej półki, takimi jak Maurice Smith (Hook pięty), Jason DeLucia (TOE Hold, TKO), Minoru Suzuki (Guilotine), Guy Mezger (Hook Hook), Frank Shamrock (TKO i Split i Split i Split Decyzja), Masakatsu Funaki (TKO) i Tsuyoshi Kohsaka (TKO). Najlepsze dni Rutten muszą być uważane za jedne z najlepszych w historii.

Długowieczność (7): Wcześniejsze walki Rutten-Sept. 21, 1993, do 10 marca 1995 r. Niemniej jednak opublikował rekord 7-4, w tym dwie straty przed poddaniem się Kenowi Shamrockowi i jedną stratę decyzyjną dla jego brata Franka. Ale kontuzje skróciły jego karierę, uderzenie przeciwko jego ratingowi długowieczności.

Wartości niematerialne (8): Rutten był jednym z pierwszych bojowników stand-up, którzy odniosły sukces w MMA. Jest także jednym z pierwszych bojowników, którzy zdali sobie sprawę, że musi intensywnie wymieniać się, aby mógł być tak dobry na ziemi, jak na nogach. W końcu stał się doskonałym wojownikiem zgłaszającym, co doprowadziło do jego niesamowitej serii. Pracował również jako komentator MMA i trener.

Ogółem: 24.5

Uwagi: Rutten zostaje skinieniem głowy Henderson, Sakuraba i Liddell dzięki jego paskom mistrzowskiemu i umiejętnościom w zmaganiu się.

10 z 15

Kazushi Sakuraba

Brazylijski wojownik Royce Gracie (dolny) walczy z Kazushi Sakuraba z Japonii podczas walki w Los Angeles Coliseum, 2 czerwca 2007. Bob Riha Jr/Wireimage

Prime (7.5): Od grudnia. 21, 1997, do Dec. 9, 2000, Kazushi Sakuraba przeszedł imponującą 11-1-1 podczas walki o mistrzostwa walki z Pride. W tym czasie pokonał Royler Gracie, Royce Gracie, Renzo Gracie i Ryan Gracie, zdobywając pseudonim „The Gracie Hunter.„Pokonał także bojowników takich jak Marcus Silveira, Vernon White, Carlos Newton, Vitor Belfort, Guy Mezger i Quinton„ Rampage ”Jackson w jego najlepszych dniach, wszyscy zbliżają się do przerwy niż Belfort (decyzja).

Długowieczność (7.5): Do października. 25, 2009, Sakuraraba nadal znajdował sposoby na wygranie walk, a jego ostatnie zwycięstwo przekazało Zelg Galesic autorstwa Kneebar. Mimo to z listopada. 3, 2001, do września. 24, 2011, opublikował rekord 13-13 (z jednym bezkształceniem).

Wartości niematerialne (9.5): Tylko jeden wojownik na tej liście, Royce Gracie, ma lepsze wartości niematerialne niż Sakuraba. Pokonując Gracies, udowodnił, że sama Gracie Jiu Jitsu nie była nie do pobicia. Był jednym z osób wprowadzających w 2017 r. W MMA Hall of Fame.

Ogółem: 24.5

Uwagi: Sakuraba zyskuje przewagę na Liddell i Henderson ze względu na to, co wygrają nad Gracjami.

11 z 15

Chuck Liddell

Fighter „Sugar” Shane Mosley (L) i MMA Fighter Chuck Liddell (R) Spar podczas premiery Reebok buta Zigtech w dniu 5 lutego 2010 r. W Fort Lauderdale na Florydzie. Marc Serota / Getty Images

Prime (8.5): Od 31 marca 1999 r. Do grudnia. 30, 2006, Chuck Liddell osiągnął rekord 18-2 MMA, zdobywając mistrzostwo w wadze ciężkiej UFC i pokonując takie jak Tito Ortiz (dwa razy przez KO/TKO), Renato Sobral (dwa razy autor: TKO), Jeff Monson (Decyzja), facet, facet Mezger (KO), Murilo Bustamante (Decyzja), Amar Suloev (decyzja), Kevin Randleman (KO), Vitor Belfort (decyzja), Alistair Overeem (KO), Vernon White (KO) i Randy Couture (dwa z trzech razy trzy razy przez ko). Czterkrotnie bronił swojego lekkiego paska wagi ciężkiej UFC i ogólnie miał jedną z lepszych pierwszych wszechczasów.

Długowieczność (7): Liddell zaczął walczyć w 1998 roku i trwał na bardzo wysokim poziomie do 2006 roku. Jednak od 26 maja 2007 r., Aż do przejścia na emeryturę po 12 czerwca 2010 r.

Wartości niematerialne (9): Liddell był jedną z pierwszych prawdziwych gwiazd organizacji. Ponadto jego umiejętności anty-wrestlingowe (zdolność do unikania obaleń, aby móc wyeliminować ludzi) są niezrównane.

Ogółem: 24.5

Uwagi: Liddell był jednym z najtrudniejszych bojowników wszechczasów. I był ukochany przez swoich fanów. Pokonuje Dana Hendersona, ponieważ dłużej trzymał pas mistrzostw na wyższym poziomie.

12 z 15

Dan Henderson

Dan Henderson (R) Walka Michael Bisping podczas ich średniej wagi na UFC 100, 11 lipca 2009 r. W Las Vegas, Nevada. Jon Kopaloff/Getty Images

Prime (7.5): Dan Henderson cieszył się kilkoma zwycięskimi serią podczas swojej kariery MMA. Od 16 marca 2003 r. Do 2 kwietnia 2006 r. Poszedł 8-1, wraz z zwycięstwami nad Murilo Bustamante (przez TKO i Decyzję Split) i Kazuo Misaki (decyzja). Henderson wygrał także 12 z 13, aby rozpocząć karierę (począwszy od 15 czerwca 1997 r.) Z zwycięstwami nad Carlosem Newtonem (Decyzja podzielona), Gilbert Yvel (Decyzja), Antonio Rodrigo Nogeira (Decyzja podzielona), Renato Sobral (decyzja większościowa) i Murilo Rua (decyzja podzielona). 

Długowieczność (9.5): Oto facet, który zaczął walczyć 15 czerwca 1997 r. I trwał do 2016 roku. W ostatnich latach swojej kariery pokonał Vitora Belfort (decyzja), Wanderlei Silva (Avenging An Whinga Loss KO), Rich Franklin (Decyzja Split), Michael Bisping (KO), Fedor Emelianenko (TKO) i Mauricio „Shogun” „Rua (decyzja). 

Wartości niematerialne (7.5): Henderson pokonał Fedora Emelianenko, co nie ma wyśmiewać.

Ogółem: 24.5

Uwagi: Henderson jest legendą, ale nigdy nie miał tytułu MMA wysokiego poziomu przez znaczny czas.

13 z 15

Frank Shamrock

Frank Shamrock (środek) w IFL Chicago Wais. Brian Bahr / Getty Images

Prime (8): Od września. 26, 1997, do Dec. 10, 2000, Frank Shamrock opublikował imponujący rekord 9-0-1 MMA. W tym czasie, gdzie rywalizował zarówno w UFC, jak i innych organizacjach, Shamrock pokonał wojowników takich jak Igor Zinoviev (KO), Enson Inoue (TKO), Tsuyoshi Kohsaka (Decyzja), Kevin Jackson (Armbar), Jeremyn Horn (Kneebar), Tito, Tito Ortiz (zgłoszenie z łokci) i Elvis Sinosic (Decyzja podzielona). 

Długowieczność (9): Kariera MMA Shamrock rozpoczęła się w 1994 roku z organizacją Pancrase i zwycięstwem nad Bas Rutten z powodu decyzji większości. Po przekroczeniu pierwszej menu wskoczył do gry MMA, zdobywając tytuł WEC Light Heavyweight w 2003 roku nad Bryanem Pardoe. W 2007 roku wygrał koronę średniej w wadze Strikeforce swoim tylnym zwycięstwem na nagie dławiki nad Philem Baroni, a następnie przeszedł na emeryturę w 2010 roku.

Wartości niematerialne (7): Nazwa Shamrocka to znany w kręgach MMA. Był jednym z pierwszych bojowników, którzy intensywnie przechodzą do treningu z Maurice Smith, który częściowo doprowadził sport do ery prawdziwie mieszanych sztuk walki. I trudno jest zdyskontować pasy Shamrocka w UFC, Strikeforce i WEC.

Ogółem: 24

Uwagi: Shamrock odniósł sukces w wielu organizacjach i był najlepszy w swojej klasie wagowej podczas szczytu. 

14 z 15

Tito Ortiz

Tito Ortiz (R) bitwy Forrest Griffin. Jon Kopaloff / Getty Images

Prime (8): Od 14 kwietnia 2000 r. Do października. 10, 2006, Tito Ortiz poszedł łącznie 11-2. W tym okresie wygrał Light Heavywe Mistrzostwa UFC nad Wanderlei Silvą, a następnie pięciokrotnie bronił go, pokonując takich jak Yuki Kondo (Cobra Dushe), Evan Tanner (KO), Elvis Sinosic (TKO), Vladimir Satyushenko (Decyzja) i Ken Shamrock (TKO). Chociaż Ortiz przegrał kolejne dwie walki z Randy Couture i Chuck Liddell, pokonał Patricka Cote (decyzja), Vitor Belfort (decyzyjna), Forrest Griffin (decyzyjna) i Ken Shamrock (jeszcze dwa razy przez TKO ).

Długowieczność (6.5): Ortiz zadebiutował w MMA 30 maja 1997 r. I przeszedł wcześniej serię. Jednak od grudnia. 30, 2006, do 7 lipca 2012 r., Ortiz poszedł 1-7-1. Należy zauważyć, że kontuzje pleców wydawały się odgrywać rolę w jego upadku z elity. Ponadto podczas jego kariery były pewne luki. Przeszedł na emeryturę w 2017 roku.

Wartości niematerialne (9): Ortiz był pierwszą prawdziwą gwiazdą UFC po erze zaciemnienia. Był znany ze swojego okrutnego stylu naziemnego i funtowego i został wojownikiem, który wielu uwielbiał nienawidzić w drugiej połowie kariery.

Ogółem: 23.5

15 z 15

B.J. Penn

Lekki mistrz BJ Penn (R) Walka Kenny Florian. Jon Kopaloff / Getty Images

Prime (7.5): W zależności od twojego widoku możesz wybrać różne liczby pierwszych dla B.J. Penn. Wielu może przejść z okresem od 23 czerwca 2007 r. Do DEC. 12, 2009, kiedy wygrał pięć z sześciu meczów, pokonując Jensa Pulvera (tylny nagi dławik), Joe Stevenson (tylny nagi dławik), Sean Sherk (TKO), Kenny Florian (tylny nagi dławik) i Diego Sanchez (TKO). W tym czasie wygrał lekką koronę UFC i trzykrotnie ją bronił. Penn's Prime byłby być może bardziej owocny, gdyby został w UFC po wygraniu pasa Matta Hughesa, zamiast przegrywać gdzie indziej z większymi przeciwnikami, takimi jak Lyoto Machida.

Długowieczność (7): Penn zaangażował się w walki od 4 maja 2001 r., Do grudnia. 8, 2012, a potem znowu od lipca 2014 r. (Ale fani mogą chcieć zapomnieć o swoim ostatnim występie przeciwko Frank Edgarowi). Wiele z jego meczów było przeciwko jednemu z najlepszych na świecie, w tym zwycięstwa nad Mattem Hughesem (wygrał dwa z trzech przeciwko jednej z wielkich wagi półśredniej wszechczasów), Takanori Gomi (tylna nagie dławik), Matt Serra (Decyzja), Renzo Gracie (decyzja) i Caol Uno (KO), poza wyżej wymienionymi zwycięstwami podczas jego głównych.

Wartości niematerialne (8.5): Penn jest jednym z dwóch dotychczasowych bojowników, którzy trzymają pasy w dwóch różnych klasach wagowych. Po drodze walczył z Machidy, lekką wagą, do utraty decyzji. Ostatecznie Penn był jednym z najbardziej ekscytujących i elektryzujących bojowników w historii. Był prawdopodobnie najlepszym wojownikiem w pierwszej rundzie w historii.

Ogółem: 23

Uwagi: Wielu uważa, że ​​Penn mógł być najlepszym wojownikiem, jaki kiedykolwiek konkurował. Ale ze względu na jego chęć walki w innych klasach wagowych i poza UFC, nigdy nie musi to udowodnić, że w wystarczającym stopniu.