Planowanie główne śledzenie produkcji produkcji

Planowanie główne to szczegółowy proces planowania, który śledzi produkcję i odpowiada temu z złożonymi zamówieniami klientów. Harmonogram główny to kolejny krok w planowaniu po planowaniu sprzedaży i operacji (S&P).

Liczba z ćwiczenia planowania sprzedaży i operacji, tj.mi. Na wyższym poziomie przepłynie do planowania głównego, gdzie planowanie jest na niższym poziomie i na poziomie grupy produktów.

Planowanie główne określi, kiedy zostaną wykonane określone grupy produktów, gdy zamówienia klientów zostaną wypełnione, a jaką wydajność produkcyjną jest nadal dostępna dla nowego popytu klientów.

Harmonogram główny zostanie dalej planowany w systemie planowania wymagań materiałowych (MRP), który oblicza ilość i termin zamówień zakupowych i produkcyjnych potrzebnych do spełnienia harmonogramu głównego.

Harmonogram główny rekord

Rekord harmonogramu głównego będzie się różnić w zależności od systemów planowania i określonych produktów firmy, ale będzie zawierał szereg wymaganych informacji. Rekord powinien zawierać prognozowane popyt, liczbę zarezerwowanych zamówień, prognozowane poziomy zapasów, ilości produkcyjne i ilość dostępna dla obietnicy.

Rekord harmonogramu głównego jest wyświetlany przez okres czasu, który nazywa się horyzontem planowania. Może to potrwać kilka dni do wielu miesięcy, co będzie zależeć od konkretnego gotowego przedmiotu.

Złożone towary gotowe, takie jak samoloty i niestandardowe systemy przenośników, będą miały czas realizacji za miesiące, podczas gdy produkty, które można wyprodukować i dostarczyć za kilka dni, będą miały krótki horyzont planowania.

Dostępne do obiecania

Oprócz tworzenia informacji o czasie i wielkości wymaganych ilości produkcji, harmonogram główny zawiera informacje działu marketingu, które można wykorzystać, gdy muszą one współpracować z klientami w końcowych terminach dostawy.

Kiedy dział sprzedaży przyjmuje zamówienia od klientów, mogą im zaoferować ostateczne daty dostawy na podstawie ilości dostępnych zapasów (ATP).

ATP jest obliczany jako różnica między rezerwowanymi zamówieniami sprzedaży a ilością, którą dział produkcyjny planował wyprodukować. Kiedy zespół sprzedaży przyjmuje nowe zamówienie, dostępna ilość obietnicy jest zmniejszona o kwotę na zamówienie sprzedaży. Dlatego kolejne otrzymane zamówienie może wymagać, aby klient otrzymał inną ostateczną datę dostawy na podstawie dostępnej ilości obietnicy.

Ilość ATP nie jest prawdziwą liczbą, ale szacunkową liczbą opartą na zamówieniach sprzedaży klientów i szacowanej produkcji. Jeśli klient zadzwoni w celu anulowania zamówienia lub działu produkcyjnego planowania nowego uruchomienia, wówczas zmienią się ilość obietnicy, umożliwiając zmniejszenie dat dostaw.

Jednak odwrotnie jest, jeśli klient wzywa do zmiany zamówienia na większą kwotę lub dział produkcji nie wytwarza ilości planowanych części. Dostępne do zapasów obietnicy jest powiązane z każdą ilością planowania głównego, ponieważ ilość planowania głównego określa czas i wielkość nowych produktów gotowych, które można przydzielić w celu spełnienia przyszłych zamówień sprzedaży.

Ogrodzenia czasowe

Jeśli harmonogram główny zostanie zmieniony z jakiegokolwiek powodu, może to być kosztowne dla firmy, ponieważ dodatkowa produkcja może spowodować opóźnienia w przesyłkach do klientów lub zmniejszenie liczby zamówień sprzedaży może oznaczać, że surowce nie są używane i pobudzać koszty przechowywania w magazynie w magazynie.

Aby zarządzać harmonogramem głównym, firma może zamrozić określony okres zwany ogrodzeniem czasu popytu. Jest to liczba okresów z bieżącego okresu, w których można wprowadzić bardzo niewiele zmian lub nie można wprowadzić żadnych zmian w harmonogramie głównym.

Liczbę okresów można rozstrzygać na podstawie kosztów związanych z wprowadzaniem zmian w harmonogramie głównym. Jeśli wprowadzanie zmian jest niezwykle kosztowne, wówczas ogrodzenie czasu popytu może wynosić liczbę tygodni, ale jeśli koszt korekt harmonogramu głównego jest niewielki, wówczas ogrodzenie czasu popytu może wynosić dzień lub dwa.

Jeśli zmiany są wprowadzane poza ogrodzeniem czasu popytu, są one zatem mniej kosztowne dla firmy, ale nadal będą nałożyć pewne koszty.

Okres ten nazywa się ogrodzeniem czasu planowania i w tej liczbie okresów Master Scheduler może:

• Dokonaj zmian w harmonogramie
• Weź pod uwagę wymagania klientów
• Weź pod uwagę zmiany produkcyjne

Ten artykuł został zaktualizowany przez Gary Marion, ekspert logistyki/łańcucha dostaw.