Dowiedz się o przepisach dotyczących prawa do pracy

W u.S., Państwowe przepisy dotyczące prawa do pracy dotyczą związków zawodowych i pracowników w firmie. W szczególności prawo do pracy oznacza, że ​​pracownicy mają prawo do pracy w zrzeszonych miejscach pracy bez faktycznego dołączenia do związku lub płacenia regularnych składek związkowych. Mogą również anulować członkostwo związkowe w dowolnym momencie, bez utraty pracy. Jednak chociaż mogą dobrowolnie wycofać członkostwo ze związku, nadal są uprawnieni do sprawiedliwej i równej reprezentacji związkowej, jeśli są częścią „jednostki przetargowej” w firmie-in innymi słowy, grupy pracowników, którzy mają podobne obowiązki zawodowe , podziel się miejscem pracy i prawdopodobnie mają podobne zainteresowania, jeśli chodzi o płace, godziny i warunki pracy.

Przepisy dotyczące prawa do pracy zasadniczo wymagają, aby zrzeżone miejsca pracy stały się „otwartych sklepów”, w których członkostwo w związku jest opcjonalne, w przeciwieństwie do tradycyjnego „zamkniętego sklepu”, w którym członkostwo w związkach związkowych jest obowiązkowe. Podczas gdy regularne opracowania nie są pobierane ze swoich wypłat, pracownicy prawa do pracy (non-Union) są nadal objęte przez związek. Mogą jednak zapłacić za koszt reprezentacji Unii, jeśli pojawią się określone przypadki, takie jak dążenie do skarg w ich imieniu.

Chociaż brzmi to podobnie, zasada prawa do pracy nie jest taka sama jak zatrudnienie w wolności, co oznacza, że ​​pracownik może zostać rozwiązany w dowolnym momencie bez powodu, wyjaśnienia lub ostrzeżenia. Nie ma też „prawa do pracy” gwarancją pracy lub oświadczeniem, że pracownik ma prawo do pracy. 

Historia i kontrowersje dotyczące prawa do pracy

Obecnie nie istnieje federalne prawo dotyczące prawa do pracy. Ustawa ustanawiająca jedną, krajową ustawę o prawa do pracy, została wprowadzona w Izbie Reprezentantów 1 lutego 2017 r. Przez dwóch republikańskich kongresmenów, Steve'a King z Iowa i Joe Wilson z Południowej Karoliny, ale od tego czasu się nie postępowało jego wprowadzenie. W Senacie republikański sen. Rand Paul z Kentucky przedstawił podobny rachunek 14 lutego 2019 r.

We wrześniu 2019 r. Przepisy dotyczące prawa do pracy istnieją wyłącznie na poziomie państwa. Ustawa o relacjach z zarządzaniem pracą z 1947 r., Nazywana ustawą TAFT-HARTLEY, pozwoliła państwom na wprowadzenie przepisów dotyczących prawa do pracy. Taft-Hartley nie zezwalał na lokalne jurysdykcje (takie jak miasta i powiaty) w państwie, aby uchronić własne przepisy dotyczące prawa do pracy. Próby zrobienia tego w stanach takich jak Delaware i Illinois zostały wybite. Jednak w 2016 r. Sąd Apelacyjny szóstego okręgu podtrzymał prawo rządów miejskich do uchwalenia lokalnych przepisów dotyczących prawa do pracy w Kentucky, Michigan, Ohio i Tennessee.

Pomimo rosnącej liczby państw przekazujących przepisy dotyczące prawa do pracy w XXI wieku, kwestia pozostaje kontrowersyjna. Zwolennicy prawa do pracy argumentują, że rozszerza się prawa pracowników konkretnie, prawo do podjęcia decyzji o przyłączeniu się do związku.

Przeciwnicy twierdzą, że prawo do pracy zachęca do freeladowania, ponieważ pracownik może cieszyć się zaletami reprezentacji związkowej bez płacenia opłat. Inni twierdzą, że przepisy dotyczące prawa do pracy są ronnym sposobem dla prawodawców do podważania związków jako całości, ponieważ przepisy dotyczące prawa do pracy zasadniczo pozbawiają związków przychodów, liczby członków, a ostatecznie ich siły negocjacyjne z zarządzaniem.

Stany prawe do pracy

Od 2019 r. 27 stanów przyjęło przepisy dotyczące prawa do pracy. Oni są: 

• Alabama
• Arizona
• Arkansas
• Floryda
• Gruzja
• Idaho
• Indiana
• Iowa
• Kansas
• Kentucky
• Luizjana
• Michigan
• Mississippi
• Nebraska
• Nevada
• Karolina Północna
• Północna Dakota
• Oklahoma
• Karolina Południowa
• Południowa Dakota
• Tennessee
• Teksas
• Utah
• Virginia
• Zachodnia Wirginia (w lutym 2019 r. Sędzia ogłosił niekonstytucyjny prawy do pracy, prawdopodobnie wysyłając sprawę do stanowego Sądu Apelacyjnego)
• Wisconsin
• Wyoming

U.S. Terytorium Guam ma również prawa dotyczące prawa do pracy. Inne państwa mają podobne przepisy dotyczące swoich książek. Na przykład przepisy dotyczące pracy w New Hampshire mają postanowienie, które zabrania każdej osobie zmuszania innej do przyłączenia się do związku jako warunku zatrudnienia.

Dodatkowe orzeczenia i prawa 

U.S. Sąd Najwyższy orzekł, że umowy zbiorowe mogą nie wymagać od pracowników dołączenia do związków. Umowy zbiorowe mogą wymagać od osób niebędących członkami zapłaty sprawdzonej odsetka składek, które związki wydają na ich reprezentowanie. Nie -członkowie nie muszą płacić takich kosztów, dopóki nie zostaną wyjaśnione, i mogą ich najpierw rzucić wyzwanie.

Notatka: Informacje w tym artykule są ogólnie dotyczą pracowników sektora prywatnego. Różne prawa i orzeczenia sądowe mogą mieć zastosowanie do pracowników w zakresie rządu, edukacji, kolejowej, linii lotniczych i podobnych miejscach pracy. Aby dowiedzieć się więcej o prawu prawa swojego stanu lub podobnego przepisu, lub zbadać swoje prawa na szczeblu federalnym, zacznij od skontaktowania się z biurem pracy w swoim stanie.