Katharine Hepburn Biography Classic Hollywood's Independent Star

Katharine Hepburn (12 maja 1907 r.-29 czerwca 2003 r.) Była słynną amerykańską aktorką, która zdobyła rekordową nagrody akademickie dla najlepszej aktorki w karierze, która trwała siedem dekad.

Na ekranie Hepburn często przedstawiał upalne, silne woli postacie, które stanęły w sobie, co również zdefiniowało jej osobowość poza ekranem. W latach 30. i 40. XX wieku Hepburn był na kolei jeden z kas.„Jednak Hepburn stwierdziła swoją niezależność, przeciwstawiając się systemowi studyjnemu, który zdominował epokę i zmusił się do poprawy umiejętności aktorki zarówno na scenie, jak i na ekranie.

Szybkie fakty: Katharine Hepburn

• Zawód: Aktorka
• Urodzić się: 12 maja 1907 r. W Hartford, Connecticut
• Zmarł: 29 czerwca 2003 r. W Fenwick, Connecticut
• Edukacja: Bryn Mawr College
• Godne uwagi role: Powój (1933), Wychowywanie dziecka (1938), Historia Philadelphia (1940), Afrykańska królowa (1951), Długość podróży w noc (1962), Zgadnij kto przychodzi na obiad (1967), Lew zimą (1968), Na Złotym Stawie (1981)
• Małżonek: Ludlow Ogden Smith (m. 1928-1934). Miał także długoterminowe relacje z Spencerem Tracy

Wczesne życie i wczesny sukces

Katharine Hepburn urodziła się w 1907 roku w Hartford w stanie Connecticut, w Thomas Hepburn, lekarza i Katharine Houghton, działaczka na rzecz praw kobiet. Praca matki Hepburn miała znaczący wpływ na młodą Hepburn Katharine.

Hepburn był zainteresowany filmami i działaniem od najmłodszych lat. W 1928 r. Hepburn ukończyła Bryn Mawr College, gdzie występowała w sztukach szkolnych. Po studiach natychmiast kontynuowała karierę aktorską, a wkrótce po przeprowadzce do Nowego Jorku. Zadebiutowała w Broadwayu w listopadzie 1928 roku w krótkotrwałej sztuce W te dni, a potem pracował jako analiza dla innej sztuki na Broadwayu, Wakacje. W tym okresie poślubiła Ludlow Ogden Smith w grudniu 1928 r., Chociaż małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1934 roku.

1938: Plakat do filmu „Holiday”, z udziałem Katharine Hepburn i Cary Grant. Michael Ochs Archiwa / Getty Images

Po kilku innych role na Broadwayu i w Connecticut Hepburn został zaproszony do Hollywood do testu ekranu dla Melodrama RKO Studios Karta rozwodowa (1932), w reżyserii George'a Cukora. Cukor zatrudnił Hepburn i rzuciłby ją w ośmiu filmach i dwóch filmach telewizyjnych w latach 1932–1979.

Hepburn zdobyła swoją pierwszą nagrodę Akademii dla najlepszej aktorki za swój trzeci film The Drama Powój, który był także hitem kasowym. Jednak Hepburn miał katastrofalny powrót na Broadway w grudniu 1933 r Jezioro w Martin Beck Theatre (obecnie znanym jako teatr Al Hirschfeld). Jej kolejne filmy nie zdobyły publiczności, w tym uznanych przez krytyków Wychowywanie dziecka (1938), który jest obecnie uważany.

Downonijka zawodowa

Słabe występy filmów Hepburn w kasie w połowie do końca lat 30. XX wieku zostały obwinione za to, że Hepburn odmówił działania, tak jak inne gwiazdy Hollywood w kierunku publiczności. Hepburn rzadko udzielał wywiadów, odmawiał podpisania autografów i miała tendencję do noszenia bluzek i spodni w publicznych występach. W rezultacie Hepburn rzadko otrzymywał promocję, jaką uzyskała inne gwiazdy z Hollywood, i jakie zasięg otrzymała, często przedstawiała ją w niepochlebnym świetle.

Cary Grant jako David Huxley i Katharine Hepburn jako Susan Vance w filmie z 1938 r. Corbis przez getty Images / Getty Images

Kilka tygodni po nieudanym wynikach kas Wychowywanie dziecka, niesławny artykuł z maja 1938 r Niezależny dziennik filmowy Nazwany Hepburn jako jeden z jedenastu aktorów, których „losowanie kasowe jest zerowe.„W odpowiedzi na słabe perspektywy kariery odzwierciedlały artykuł, Hepburn wykonał niezwykle rzadki ruch wykupu swojego kontraktu RKO, co pozwoliło jej wykonać własne ruchy kariery. Doprowadziło to do odejścia Hepburn Hollywood (w tym zakończenie czteroletniego związku z milionerem Howardem Hughesem) Historia Philadelphia na Broadwayu w Shubert Theatre.

W komedii Hepburn przedstawiała towarzyską w obliczu dwóch zalotników-z których jest byłym mężem jej postaci-po prostu dni przed drugim ślubem. Hepburn wystąpiła w bardzo udanej produkcji od marca 1939 r. Do marca 1940 r., A następnie powtórzyła swoją rolę w adaptacji filmowej MGM u boku Cary Grant i Jamesa Stewart, który został wydany w grudniu 1940 r. Hepburn otrzymała prawa filmowe od Howarda Hughesa w ramach jej umowy, aby wyekmować sztukę na Broadwayu.

W 1942 roku Hepburn zagrał Kobieta roku, Pierwszy z dziewięciu filmów, które zrobiłaby przeciwnie Spencer Tracy. Podczas kręcenia Hepburn i Tracy rozpoczęli romantyczny związek, który trwał aż do śmierci Tracy w czerwcu 1967. Ich filmy razem obejmują Stan Unii (1948), Rib Adama (1949), Zestaw biurka (1957) i Zgadnij kto przychodzi na obiad (1967).

Spencer Tracy i Katharine Hepburn. Corbis przez getty Images / Getty Images

Jednak kariera Hepburn ponownie znów wzięła zauważalne pogorszenie koniunktu pod koniec lat 40. XX wieku po tym, jak została otwartym przeciwnikiem Hollywood Blacklist, która obejmowała studia uniemożliwiające komunistom i podejrzanym komunistom pracując w Hollywood w Hollywood. Stoiła w obliczu opozycji na wsparcie artystów na czarnej liście zarówno w Hollywood, jak i przez publiczne bojkotowanie jej filmów.

W 1950 r. Hepburn spędziła większość ostatnich kilku lat swojej kariery ekranowej, grając zarówno kobiety w komediach i dramatach romantycznych, a ona rozpoczęła następną fazę swojej kariery, występując w Wimieżu Williama Szekspira Tak jak lubisz na Broadwayu w Cort Theatre od stycznia do lipca 1950 r. 

Na ekranie wróciła do swojego znanego typu postaci, grając ścisłego misjonarstwa naprzeciwko grubego kapitana Steam Broad granego przez Humphreya Bogarta w Afrykańska królowa (1951), uważany przez krytyków za jedną z jej najlepszych ról. To zaczęło się to, co krytycy nazwali jej fazę „spinster”, w której Hepburn grał serię niezamężnych kobiet w średnim wieku, które znajdują miłość z nieoczekiwanymi partnerami, takimi jak w Summertime (1955) i Rainmaker (1956). Pomiędzy rolami filmowymi nadal pojawiła się w występach Szekspira na scenach w Australii i z American Shakespeare Theatre w Stratford, Connecticut.

Późniejsze prace i ostatnie lata

Aktorka Katharine Hepburn w dżinsowej koszuli i słoneczni, trzymając kwiaty obok domowej roboty. Kolekcja obrazów życia / obrazy Getty / Getty

Występy na ekranie Hepburn były ograniczone w latach 60. XX wieku, ponieważ troszczyła się o Spencera Tracy, która zmarła w czerwcu 1967 roku wkrótce po zakończeniu prac nad pracą Zgadnij kto przychodzi na obiad, który został wydany później tego samego roku. Zasłużyła na pochwałę i nominację do Oscara za wystąpienie Długość podróży w noc (1962), adaptacja dramatu Eugene'a O'Neilla. W wygrała Oscary za swoje role Zgadnij kto przychodzi na obiad (1967) i Lew zimą (1968). Co ciekawe, ten ostatni Oscar został podzielony z Barbą Streisand za jej rolę w Zabawna dziewczyna (1968) z powodu niezwykle rzadkiego remisu w głosowaniu.

Po wygraniu drugiego i trzeciego Oscara Hepburn podzieliła swój czas w ciągu następnych 25 lat w filmach, filmach telewizyjnych i na scenie. Najważniejsze wydarzenia to jej nominowany do nagrody Tony występ w Broadway Kokosowiec W 1969 r. Do 1970 roku wersja telewizyjna w 1973 roku dramatu Tennessee Williams Szklana menażeria, jej wielokrotnie nagradzany występ Emmy w filmie telewizyjnym z 1975 roku Miłość wśród ruin, i film z 1981 roku Na Złotym Stawie, za co otrzymała czwartego Oscara za najlepszą aktorkę. W 1994 roku pojawiła się w obu ostatnim filmie (Romans), a także w jej ostatnim filmie telewizyjnym (Jedno Boże Narodzenie). Hepburn zmarła 23 czerwca 2003 r. W swoim domu rodzinnym w Fenwick, Connecticut, w wieku 96 lat.

Dziedzictwo

Z czterema zwycięstwami Oscara Hepburn zdobyła więcej Oscarów za aktorstwo niż jakakolwiek inna osoba (ale ponieważ unikała reklamy, nie zaakceptowała żadnego z nich osobiście), aw 1999 r. Została uznana za najlepszą gwiazdę wszechczasów w amerykańskim filmie w amerykańskim filmie Ankieta instytutu „100 lat… 100 gwiazdek”. W 1960 roku otrzymała gwiazdę na Hollywood Walk of Fame.

Hepburn otrzymał nagrodę dożywotniej osiągnięć od Guild aktorów Screen w 1980 roku i został uhonorowany przez Kennedy Center w 1990 roku. Muzeum poświęcone życiu i pracom Hepburn znajduje się w Katharine Hepburn Cultural Arts Center w Old Saybrook, Connecticut.

Źródła

• Hepburn, Katharine. Ja: Historie mojego życia. Alfred a. Knopf, 1991.
• Bergan, Ronald. Katharine Hepburn: niezależna kobieta. Arcade, 2013.
• Longworth, Karina, narrator. „The Blacklist Episode 4: The African Queen: Humphrey Bogart, Katharine Hepburn i John Huston.„Musisz to pamiętać, 29 lutego 2016.