Ilustrowana technika skoku krok po kroku

Skok w dal równie łatwo można nazwać „bieganie i skok” lub „Sprint i skok”, ponieważ faktyczny skok jest tylko częścią procesu. Tak, istnieją techniki odepchnięcia deski, latania nad jamą i lądowania. Ale te techniki, choć ważne, mogą tylko zmaksymalizować odległość, w zależności od prędkości startowej. Gdy jesteś w powietrzu, możesz podróżować tylko pewna odległość, w oparciu o pęd, który uzyskałeś podczas biegu podejścia, bez względu na to, jak dobrze Twój lot lub techniki lądowania. Dlatego istnieje historia wielkich sprinterów, od Jesse Owens przez Carla Lewisa, który wyróżniał się w skoku w dal. Wybrani skoczki rozumieją, że każdy prawdziwy skok w dal zaczyna się od szybkiego, wydajnego biegu podejścia.

01 z 09

Konfigurowanie podejścia

Mark Thompson/Getty Images

Istnieją różne sposoby określenia początkowego biegu podejścia. Jedną z metod jest stać plecami do dołu z piętą stopy nie-upieczonej na przedniej krawędzi planszy. Wyprowadź tę samą liczbę kroków, które użyjesz do podejścia i zaznacz tymczasowy punkt początkowy. Zrób kilka podejść z tego tymczasowego miejsca, a następnie dostosuj punkt wyjścia w razie potrzeby, aby upewnić się, że ostatni krok trafił na tablicę startu.

Alternatywnie ustaw wyznaczony punkt wyjścia na torze i biegnij do przodu. Jeśli twoje podejście będzie miało 20 kroków, zaznacz lokalizację 20. kroku. Powtórz wiertło kilka razy, aby określić średnią 20-strunową odległość. Jeśli średnia odległość wynosi 60 stóp, umieść marker 60 stóp od przodu tablicy startowej, aby rozpocząć podejście.

Pamiętaj, że silny wiatr głowy lub ogona może wpłynąć na podejście. Na przykład, jeśli bierzesz się z wiatrem, nieco wykonaj kopię zapasową miejsca początkowego.

Długość podejścia będzie się różnić dla każdego konkurenta. Celem jest trafienie na tablicę startu z maksymalną prędkością, a jednocześnie kontrolowana. Jeśli osiągniesz maksymalną prędkość przy 10 krokach, nie pomoże to zrobić dwóch kroków, ponieważ będziesz zwolnić i nie skaknie tak daleko. Dlatego młodzi odległości będą mieli krótsze przebiegi podejścia. Gdy zyskują siłę i wytrzymałość, mogą wydłużyć swoje podejścia, aby zbudować większy pęd. Typowy skoczek w szkole średniej zajmie około 16 kroków.

Różni trenerzy mają różne przemyślenia na temat pierwszego kroku. Pewna przychylność za pomocą nogi startowej, niektóre przeciwną nogę. Młodzi odległości mogą spróbować oba podejścia, aby zobaczyć, co jest najlepiej.

02 z 09

Podejście do uruchomienia - fazy napędu i przejścia

Chris Hyde/Getty Images

Faza napędu przypomina wolniejszy start sprintu, ale bez bloków. Od start na stojąco, jedź do przodu, trzymaj głowę w dół, z wysoko ramionami. Każda z czterech faz biegu podejścia trwa cztery kroki w 16-strunowym podejściu.

Zacznij podnosić głowę i stopniowo podnosić się w pozytywną pozycję, aby rozpocząć fazę przejściową. Pod koniec fazy przejściowej powinieneś być we właściwej formie sprintu, utrzymując oczy w górę, gdy nadal przyspieszasz.

03 z 09

Podejście do biegania - faza ataku i końcowe kroki

Matthew Lewis/Getty Images

Faza ataku polega na tym, że wszystkie twoje wysiłki wchodzą w sprint. Twoje ciało jest już wyprostowane, twoje oczy koncentrują się na horyzoncie - nie szukaj planszy - ale jeszcze nie zacząłeś przygotowywać się do startu. Biegnij mocno i światła na stopach, zachowując odpowiednią, kontrolowaną technikę sprintu i nadal buduj prędkość.

Ogólnie rzecz biorąc, podejście przebiega przez pierwsze trzy fazy powinno mieć stopniowe, spójne, kontrolowane przyspieszenie.

Kiedy zaczynasz ostatnie kroki, chodzi o wprowadzenie maksymalnej prędkości do planszy, ale nadal kontrolować. Głowa do góry. Jeśli spojrzysz w dół na planszę, stracisz prędkość. Licz na sesje szkoleniowe, które pomogą Ci ustalić spójne postęp.

Ląd płaski na drugim dolnym etapie. Rozciągnij się nieco dalej na tym kroku, aby opuścić biodra i środek ciężkości i umieścić środek ciężkości za przednią stopą. Odepchnij mocno płaską stopą, a następnie uczyń ostatni krok nieco krótszy niż przeciętny.

04 z 09

Startować

Kristian Dowling/Getty Images

Ogólnie rzecz biorąc, praworęczny skoczek startuje z lewą stopą. Nowi skoczki mogą chcieć spróbować zarówno, jak najlepiej działa styl. Po uderzeniu na planszę startu, twoje ciało będzie pochylić się lekko do tyłu, z stopą z przodu, bioder nieco za nimi, a ramiona nieco za biodrami.

Kiedy sadzisz stopę startową, odrzuć przeciwne ramię i odsuń podbródek i biodra, gdy odepchniesz deskę. Twoje ramiona i wolna noga poruszają się w górę. Twój środek ciężkości, który był za twoją główną stopą na przedostatnim kroku, porusza się przed nogą główną na starcie. Kąt startowy powinien wynosić od 18 do 25 stopni. Koncentruj się bezpośrednio z wyprzedzeniem; Nie patrz na dół.

05 z 09

Lot - Technika Stride

Michael Steele/Getty Images

Bez względu na to, jaką technikę lotu zastosujesz, pomysł na utrzymanie pędu do przodu bez pozwolenia górnej części ciała obróciło się do przodu i wyrzucić równowagę.

Technika Stride jest taka, jak to brzmi - w zasadzie rozszerzony krok. Twoja noga startowa pozostaje do tyłu, z nogą bez takeff. Gdy schodzisz z nogi startowej, porusza się do przodu, aby dołączyć do drugiej nogi, podczas gdy ramiona obracają się do przodu, w dół i do tyłu. Ramiona, a następnie znów idź naprzód, gdy lądujesz.

06 z 09

Lot - Technika zawieszenia

Andy Lyons/Getty Images

Podobnie jak w przypadku wszystkich stylów lotu, noga nie-takeoff kończy się naprzód po odepchnięciu z planszy. Niech noga bez chwyta. Twoje ramiona powinny być rozciągnięte nad głową, aby uniemożliwić ci przechylenie do przodu. Tuż przed wierzchołkiem lotu, zegnij kolana, aby dolne nogi były w przybliżeniu równolegle do ziemi. Gdy dotrzesz do wierzchołka, kopnij nogi do przodu, aby całe nogi były z grubsza równolegle do ziemi, jednocześnie podnosząc ręce do przodu i w dół. Upewnij się, że twoje ręce znajdują się nad nogami, gdy lądujesz.

07 z 09

Lot - Kopanie zaczepowe

Mike Powell/Getty Images

Ten styl jest jak bieganie w powietrzu przez pierwszą połowę lotu. Naturalny wzrost naprzód nogi nie-takeoff jest jak pierwszy „krok” w powietrzu. Załóż go i z powrotem, gdy podnosisz nogę startową zgiętym kolanem i kopnij do przodu. Na wierzchołku ręce powinny być wysoko nad głową, noga startowa powinna wskazać do przodu, w przybliżeniu równolegle z ziemią, z nogą bez takefoff pod tobą i kolanem, tak daleko, jak to możliwe, wygodnie. Zostawiając nogę startu na miejscu, kopnij nogę nie-takeff do przodu, gdy schodzisz, jednocześnie wymachując rękami do przodu, w dół, a potem za plecami. Po wylądowaniu wyciągnij ręce do przodu.

08 z 09

Lądowanie

Mike Powell/Getty Images

Odległość jest mierzona przez część ciała, która kontaktuje się z otchłani najbliżej linii startowej - a nie pierwszą częścią ciała, która uderza w piasek. Innymi słowy, jeśli twoje stopy uderzają najpierw, przed tobą, wówczas dłoń dotyka jamy za tobą, twoja odległość zostanie oznaczona w punkcie. Bez względu na to, z którego stylu lotu używasz, upewnij się, że najpierw wyląduj stopy - z stopami wyciągniętymi jak najdalej przed tobą - bez żadnej innej części ciała dotykająca dołu za oryginalnym znakiem.

Kiedy twoje obcasy dotknij dołu, wciśnij stopy i podciągnij biodra. Ta akcja, w połączeniu z pędem od startowania, musi przenieść twoje ciało obok znaku, w którym wylądowały twoje obcasy.

09 z 09

Streszczenie

Julian Finney/Getty Images

Udany długi skocz. Chociaż nie ma substytutu prędkości, czystej prędkości bez kontroli i spójnego podejścia, nie wystarczy. Oznacza to, że skoczki odległości muszą łączyć fizyczne prezenty z wieloma godzinami treningu, aby dosłownie wzrosnąć powyżej konkurencji.