Jak przeczytać Windsock lotniska

Windsock, ponadczasowe i kolorowe urządzenie na każdym lotnisku, oferuje pilotom ważne informacje. To znacznie bezpieczniejsze i bardziej wydajne dla samolotu, aby zdejmować i wylądować na wiatr oraz unikać startu i lądowania z wiatrem. Ponadto wszystkie samoloty mają maksymalną certyfikowaną prędkość wiatru z biegiem czołowego, przy której latanie staje się niebezpieczne. Jako takie, ważne jest, aby piloci mieli szybki i łatwy sposób na określenie prędkości wiatru i kierunku przed wyjściem lub lądowaniem Windsock.

Lepsza technologia

Prawdę mówiąc, z wyjątkiem najbardziej niezwykłych okoliczności, piloci mają znacznie dokładniejsze, nie wspominając o bardziej zaawansowanych technologicznie dróg o znalezieniu prędkości i kierunku wiatru niż patrzenie na Windsock. Na przykład, kontrola ruchu lotniczego (ATC) rutynowo dostarcza informacji przed wyczyszczeniem samolotu do startu lub lądowania.

Piloci mogą również zadzwonić po raporty pogodowe za pośrednictwem automatycznej usługi odbierania pogody pilota (PATWAS) lub serwisu informacyjnego (TIBS). I wiele lotnisk stale nadaje warunki pogodowe w zakresie automatycznej usługi informacyjnej terminali (ATIS), automatycznym systemem obserwacji powierzchni (ASOS) lub automatycznego systemu obserwacji pogody (AWOS). Warunki będą obejmować prędkość wiatru i kierunek określony przez anemometr lub inny rodzaj czujnika znajdujący się na polu na biegunie, który wspiera Windsock.

Niemniej jednak Windsock, znany również jako stożek wiatrowy, może dostarczyć istotnych informacji dla pilotów, gdy technologia zawiedzie lub podczas lądowania na lotniskach lub lotniskach bez ATC.

Zabarwienie

Według specyfikacji Federal Aviation Administration (FAA) Windsocks mogą być stałe pomarańczowe, żółte lub białe i nie powinny mieć żadnych napisów ani logo. Te, które są najlepszymi wskaźnikami prędkości wiatru, mają jednak naprzemienne kolory, ponieważ pomarańczowe i białe lub mają paski w kluczowych punktach.

Inne specyfikacje

FAA zaleca albo długość ośmiu stóp i średnicę gardła 18 cali, albo długość 12 stóp i średnicę gardła trzech stóp. Tkanina musi być odpowiadająca wodę i kolorysty.

Ramy, do których Windsock jest przymocowany, musi być w stanie utrzymać gardło tkaniny Windsock w pełni otwarty, gdy nie ma wiatru. I musi umożliwić, że Windsock obróć się jak wiatr. Ramy może obejmować oświetlenie dla Windsock lub Windsock może być oświetlony od wewnątrz.

Zespół Windsock musi być w stanie poprawnie działać w zakresie temperatur od -67 stopni Fahrenheita (-55 stopni celsjusza) do 131 stopni Fahrenheita (55 stopni celsjusza) i przy prędkości wiatru do 75 węzłów (86 mil na godzinę).

Szacowanie prędkości wiatru

Windsocks są wytwarzane, aby orientować się na wiatrze, gdy prędkość wiatru osiągnie trzy węzły (3.5 mil na godzinę). Przy tej prędkości wiatrowej tylko pierwszy segment Windsock zostanie przedłużony. Jeśli Windsock rozciąga się na północny wschód, wiatr pochodzi z południowego zachodu lub jest na południowy zachód.

Drugi segment skarpety rozciąga się, gdy prędkość wiatru osiągnie sześć węzłów; trzeci segment, dziewięć węzłów; i czwarty segment, 12 węzłów. Przy prędkości wiatru 15 węzłów (17 mil na godzinę) lub więcej wiatrów będzie w pełni rozszerzony i skierowany od kierunku, w którym wiatr pochodzi.

Historia Windsocks

Wiele stuleci temu, w coroczny dzień chłopców, Japończycy używali papieru lub tkaniny w kształcie koi, zwanym Koinobori, które zostały zamontowane na bambusowych słupach i wysadziły na wietrze, aby świętować ojców i ich męskie potomstwo. Największa rurka była zwykle czarna i reprezentowała ojca. Najstarszy syn był często kolorowy czerwony.

Począwszy od około 150 r., Rzymianie używali kolorowych banerów przypominających wiatrówki, aby zidentyfikować różne podziały wojska.

W XIX wieku statki żeglarskie używały wiatru, które były kształtowane jak szerokie rurki lub lejne do transportu tlenu do niższych poziomów statku. Uważa się, że te wiatrowe żagle były inspiracją dla współczesnego Windsock.