Historia zespołów muzycznych

Słowo „zespół” pochodzi od środkowego słowa francuskiego Bande znaczenie „żołnierze.„Istotna różnica między zespołem a orkiestrą polega na tym, że muzycy, którzy grają w zespole mosiężnym, drewnianym i instrumentom perkusyjnym. Z drugiej strony orkiestra zawiera pochylone instrumenty sznurkowe.

Słowo „zespół” jest również używane do opisania grupy ludzi, którzy występują razem z takimi jak zespoły taneczne. Można go również użyć do opisania konkretnego instrumentu granego przez grupę taką jak mosiężne zespoły.

Mówi się, że zespoły powstały w Niemczech około XV wieku, używając głównie bassonów i oboje. Pod koniec XVIII wieku muzyka Janissary (turecka) stała się popularna z instrumentami takimi jak trójkąty, flety, talerze i duże bębny. Ponadto w tym czasie rosła liczba muzyków, którzy grali w zespole. W 1838 r. Zespół komponujący 200 perkusistów i 1000 muzyków instrumentów wiatrowych wystąpiło dla rosyjskiego cesarza w Berlinie.

Odbyły się konkursy zespołu, z których godne uwagi były konkursy w Alexandra Palace, Londyn i Bell Vue, Manchester. National Brass Band Festival odbył się w 1900 roku.

W Stanach Zjednoczonych zespoły wojskowe pojawiły się podczas wojny o niepodległość. Rola zespołów w tym czasie polegała na towarzyszowaniu żołnierzom podczas bitew. Z czasem użycie i rola zespołów wojskowych zmniejszyło się; To oznaczało początek zespołów miasta. Zespoły miejskie składają się z lokalnych muzyków, którzy występują podczas specjalnych okazji, takich jak święta narodowe. Zespoły miejskie rozwijały się przez XX wieku; Kompozytorzy i reżyserzy zespołów, tacy jak John Philip Sousa, pomogli promować muzykę zespołu. Dziś wiele instytucji edukacyjnych w Stanach Zjednoczonych ma marszowe zespoły, które składają się ze studentów. Zawody dla zespołów w szkole średniej i uczelni pomagają promować amerykańskie zespoły i muzykę zespołu.

Znani kompozytorzy dla zespołów

• Patrick Sarsfield Gilmore - „When Johnny wraca do domu”
• John Philip Sousa - „The Stars and Stripes Forever, Semper Fidelis”
• Karl Lawrence King - „Barnum and Bailey's Favorive”