Giacomo Puccini's La Bohème Streszczenie

Kompozytor Giacomo Puccini stworzył operę La Bohème W 1896 r. Czterokrotna opera, która miała premierę 1 lutego 1896 r. W Teatro Regio, Turyn-po prostu kilka lat przed skomponowaniem Madama Butterfly, która jest uważana za jego najbardziej znaną pracę. Ustawienie La Bohème Odbywa się w latach 30. XIX wieku w Paryżu, Francja. Opera oparta jest na zbiorze powiązanych opowieści Henri Murger opublikowanej w 1851. Historia pokazuje winiety artystyczne młodzieży, którzy żyli w łacińskiej dzielnicy Paryża i koncentruje się na związkach, postaciach i kochankach.

Historia La Bohème, akt 1

W swoim niewielkim bezbłędnym mieszkaniu na poddaszu w Paryżu w Paryżu malarz Marcello i jego poeta, Rodolfo Tear Saids z najnowszej pracy literackiej Rodolfo i wrzucają je do małego pieca, mając nadzieję, że ogień płonął wystarczająco długo, aby przejść przez niego Zimna noc świąteczna. Ich współlokatorzy Colline (filozof) i Schaunard (muzyk) wracają do domu z jedzeniem do jedzenia, wino do picia, cygar do palenia, paliwa na spalenie i odrobinę pieniędzy zebranych od ekscentrycznego mężczyzny, który zatrudnił Schaunarda do gry na skrzypcach Jego umierająca papuga.

Benoit, właściciel, zatrzymuje się, aby odebrać czynsz, a czterej młodzi mężczyźni dają mu trochę podsumowującego wina, a następnie wyrzucili go. Chłopcy decydują się wyjść z kawiarni, ale Rodolfo zostaje, aby pisać, obiecując, że nadrobią im zaległości. Po odejściu, Mimi, ich ładny sąsiad puka do ich drzwi. Rodolfo otwiera drzwi, aby odkryć, że świeca Mimi wysadziła. Po tym, jak ją odpłaci, zdaje sobie sprawę, że straciła klucz. Gdy gorączkowo tego szukają, obie świece wydmuchają.

Nadal szukają jej klucza w pokoju oświetlonym tylko światłem księżyca. Kiedy ich ręce przypadkowo dotkną, coś przychodzi przez Rodolfo. Opowiada Mimi o swoich marzeniach w arii „Che gelida manina.„W zamian mówi mu, że mieszkała samotnie w małym mieszkaniu na poddaszu, w którym haftowała kwiaty, czekając na kwiaty wiosny. Na ulicach poniżej okna współlokato. Rodolfo Hollers z powrotem, że wkrótce będzie z nimi. Mimi i Rodolfo są szczęśliwi, że są ze sobą i wyruszyli do kawiarni w ręku.

Akt 2

Rodolfo z radością wprowadza Mimi do kawiarni, aby przedstawić ją swoim znajomym. Chwilę później Musetta, były kochanek Marcello, robi wielkie wejście, wisząc na ramię bogatego starszego mężczyzny o imieniu Alcindoro. Musetta wyraźnie zmęczyła się uczuciami starego człowieka i ucieka się do przyciągania uwagi Marcello. W końcu po zaśpiewaniu swojej słynnej arii „Quando Men Vo”, jest w stanie pozbyć się Alcindoro i wrócić do ramion Marcello. Kiedy odkryto, że żaden z nich nie ma pieniędzy, aby zapłacić za posiłek, Musetta mówi swojemu kelnerowi, aby obciążyli wszystko na konto Alcindoro. Z widokiem grupy żołnierzy maszerujących obok okien kawiarni, bohemirzeńscy przyjaciele szybko odchodzą. Alcindoro wraca do tabeli tylko po to, by znaleźć rachunek.

Akt 3

W tawernie na skraju granic miasta Paryżu Mimi wędruje, szukając nowego domu Marcello i Musetty. Nie jest długo, dopóki Marcello przyjedzie i rozmawia z nią. Mimi dotyczy Rodolfo. Odkąd zakochali się, był bardzo zazdrosny. Mówi Marcello, że czuje, że jest w ich najlepszym interesie, jeśli przez chwilę się rozdzieli. Tymczasem Rodolfo zszedł do tej samej tawerny. Kiedy wchodzi, Mimi szybko odchodzi, ale zamiast wychodzić, ukrywa się w pobliskim kącie, podczas gdy Marcello i Rodolfo nie są świadomi. Rodolfo wyciąga miejsce obok Marcello i mówi mu, że chce oddzielić się od Mimi.

Marcello kwestionuje jego rozumowanie, a Rodolfo odpowiada, że ​​nie może znieść jej nagłych huśtawek nastroju. Marcello wątpi, że Rodolfo jest szczery i naciska na niego, by powiedział prawdę. Rodolfo załamuje się i wyznaje, że obawia się życia Mimi. Nieustannie kaszle i wierzy, że ich ubóstwo tylko pogarsza. Mimi jest ogarnięty smutkiem i wychodzi z ukrycia, by życzyć swojemu kochankowi miłego pożegnania. Razem pamiętają swoje przeszłe szczęście. Z drugiej strony Marcello łapie Musetta flirtowanie z dziwnym mężczyzną. Opuszcza z nią tawernę, gdy rzucają się na siebie. Mimi i Rodolfo pozostają w tyle i robią pakt, aby pozostać razem do wiosny, po czym mogą się rozdzielić.

Akt 4

Minęło kilka miesięcy, a kwiaty wyłaniają się z uśpionej Ziemi. Marcello i Rodolfo znajdują się w swoim mieszkaniu samotnie, gdy ich dziewczyny wyszły tygodnie wcześniej. Colline i Schaunard wchodzą z małym posiłkiem i postanowiono, że rozjaśnią swoje duchy żywym tańcem. Nagle Musetta zapada do mieszkania, informując ich, że Mimi czeka na ulicy poniżej, zbyt słaby, aby wspiąć się na schody. Rodolfo spieszy się, by ją przywitać i przenosi ją z powrotem do ich mieszkania.

Musetta podaje Marcello Kolczyki, prosząc go o sprzedaż ich, aby mogła kupić lekarstwo na Mimi. Pozostali mężczyźni zebraj się, by znaleźć rzeczy do sprzedaży i wszyscy szybko spieszą się na zatłoczone ulice. Dwóch kochanków pozostaje w spokoju i myślą o pierwszym spotkaniu. Ich wspomnienia są przerywane gwałtownymi napadami kaszlu. Wreszcie wszyscy wracają, ale stan Mimi pogarsza się. Dryfuje i wychodzi ze świadomości, podczas gdy Rodolfo trzyma ją w ramionach. Minęły chwile, zanim zdaje sobie sprawę, że Mimi już nie oddycha. W swoim smutku kładzie się nad jej martwym ciałem, wołając jej imię.