6 Gnossiennes Erik Satie
- 1275
- 334
- Eudokia Markowski
Słowo „Gnossienne” opisuje kilka utworów muzyki fortepianowej skomponowanej przez Satie, które nie pasowały do żadnego z istniejących stylów muzyki klasycznej, takich jak preludium na fortepian lub sonatę. Satie z łatwością rozwiązała ten dylemat, po prostu tytułując elementy zupełnie nowym i wymyślonym słowem w tym przypadku „Gnossienne.„Chociaż etymologia i wymowa wymienionego słowa Satie„ Gnossienne ”pozostają dla wielu tajemnicą, jasne jest to, że jego sześć gnossiennes jest cudownie wyjątkowa i nie tylko intrygujące.
Stworzenie Gnossiennes
Satie skomponował swoje pierwsze trzy Gnossiennes około 1890 roku, bez podpisów czasowych i linii barowych (często określanych jako „czas absolutny”) i tradycyjne oznaczenia tempa. Szczególne wyniki Satie można odczytać jak poezja muzyczna - można interpretować utwór z bardzo niewielką ilością ograniczeń, ponieważ jego oznaczenia tempa zostały wykonane z zwrotów, takich jak „Don't Leave”, „Lekko, z intymnością” i „Nie bądź dumny.„Pierwsze gnossiennes (nos. 1 i 3) zostały opublikowane we wrześniu 1893 Le Figaro Musical NR. 24, podczas gdy nie. 2 zostało opublikowane w Le Coeur Następny miesiąc. Pozostałe trzy gnossiennes, nos. 4-6, skomponowano odpowiednio w 1891, 1899 i 1897. Jednak nie zostały one opublikowane dopiero w 1968 roku.
Muzyczne cechy Gnossiennes
Gnossiennes Satie są często postrzegane jako muzyczna kontynuacja jego popularnych gimnopedii Trois, choć niektórzy muzyologowie uważają, że są bardziej związani z jego Sarabandes. Tak czy inaczej, oczywiste jest, że taka muzyka nigdy wcześniej nie została skomponowana, co ułatwia zrozumienie, dlaczego podano im taki enigmatyczny tytuł. Nieodłączne poczucie ponadczasowości i nieskończoności każdego kawałka pochodzi z cyklicznej natury dzieł - możesz zostawić każdą gnossienne na powtarzanie i nigdy wyraźnie usłyszeć początek lub zakończenie oprócz elektronicznej separacji między torami. Jak Gimnopedies, Satie komponuje samotne melodie wspierane przez mniej niż złożone, prawie elementarne, harmonie i struktury akordów.