Elementy ruchu kompozycji

Ruch w sztuce może odnosić się do kilku różnych koncepcji:

(A) Istnieje ogólny termin „ruch” jak w stylu i szkole sztuki.
(B) Istnieje ruch, jak pokazano na obrazie, który implikuje ruch fizyczny obiektu poprzez nałożenie migawek w czasie. (Na przykład używane w szczególnym stylu futurystów i wirantów. Przykładem jest dynamika psa Giacomo Balla na smyczy, obecnie w galerii sztuki Albright-Knox w Buffalo, Nowy Jork).
(C) Następnie jest ruch w ramach kompozycji.

Prowadzenie oka widza na podróż

Ruch jest tworzeniem poczucia odpływu i przepływu przez obraz, który zmienia go z pasywnej tapety do dynamicznego rozszerzenia psychiki widza, tworzeniem reakcji, która zabiera widza na ścieżkę odkrycia. Ruch w tym przypadku jest przeciwieństwem statycznego, nijakiego, pozbawionego emocji i mało inspirującego. To właśnie jesteśmy zainteresowani, gdy mówimy o ruchu jako elemencie kompozycji w sztuce.

Tworząc ruch w obrazie, pomyśl o choreografii procesu, co ujawniasz publiczności, co pozostaje wyobraźni. Obraz powinien być pytaniem, a nie odpowiedzią. Zadzwonienie do wyobraźni odbiorców pozwala różnym widzom na interakcję na różne sposoby, dlatego zalecamy, aby zawsze zostawić coś niewypowiedzianego na obrazie, aby dać publiczności szansę na wyjątkową interakcję.

Obraz powinien powoli ujawnić się publiczności, powinien oferować zakamarki, które prowadzą z głównej ścieżki. Innymi słowy, obraz powinien być podróżą, a nie celem. Obraz, który oferuje jedynie statyczny punkt widzenia, nie jest lepszy niż świąteczny pstryk (zapewniłby fotografowi klucz do ich wspomnień, ale byłby jedynie dowolnym obrazem dla każdego, kto nie jest zaangażowany emocjonalnie). Artysta powinien zachęcić widza do interakcji z tematem, do nauki i rozwoju. Obraz może być prostą anegdotą lub heroiczną opowieścią, ale powinien porozmawiać z widzem z radością opowiadania.

Artysta jest dyrygentem, spoglądającym przez widza przez obraz za pomocą mnóstwa technik, które nadają obrazie ruchu, albo w przestrzeni, albo czasu, a nawet emocjach. Ruch można podawać na obrazie przez silny podstawowy obraz, powiedzmy przepływ rzeki; przez światło delikatnego wieczornego słońca, które implikuje śmierć dnia; lub poprzez emocje portretu ozdobionego otaczającym kultową symboliką, to pokazuje, jak postać doszła do tego uczucia. Ruch można również osiągnąć poprzez efekt wzrostu lub rozkładu. Żywotność, która wlewa podmiot i mówi widzowi: to jest życie, to jest ruch.

Więc co możesz zrobić? Pierwszą kwestią jest przemyślenie ogólnej kompozycji, gdzie chciałbyś zacząć oko widza (pamiętaj, że na zachodzie widz zwykle zaczyna się w lewym górnym rogu obrazu, ponieważ uczymy się od najmłodszych lat czytać w ten sposób). Od lewej do prawej, od góry do dołu jest normą, ale silna kompozycja może przyciągnąć oko publiczności na takie warunkowanie.

Ruch może być wskazany przez przepływ obiektów w obrazie, ich układ i wzór; Za pomocą perspektywy. Ruch może być sugerowany przez kierunek, w którym stoją figurki - obraz pasywny miałby synergiczny kierunek, podczas gdy losowość w kierunku figurek da dziką i energiczną witalność obrazowi.

Następnie artysta może rozważyć zastosowanie koloru (w tym takie efekty optyczne, jak niebieski odchodzący od oka i zbliżający się do niego czerwony); Udar pędzla (wytwarzanie znaku może zwiększyć przepływ obrazu w ich kierunku, a także dawać prędkość ruchu poprzez zmienność rozmiaru udarza szczotki); wzór światła i cienia; i ton (który jest ważny dla widzenia peryferyjnego, a zatem może oderwać wzrok od przedmiotu centralnego). Rozważ wzmocnienie głównych kierunków ruchu poprzez powtórzenie (na przykład, powodując, że chmury na niebie płynie w taki sam sposób, jak fale na morzu) i jeździe na rowerze (cofając się z powrotem do punktu początkowego, aby podróż mogła rozpocząć się na nowo).

Patrząc na obraz Vincenta Van Gogha Powyżej najbardziej jawne poczucie ruchu znajduje się w falach, rząd po rzędzie łamówek (oznaczony jako #1). Potem jest bank chmur (#2), który wydaje się wierzyć w prawo, stworzony zarówno przez kształt chmur, jak i kierunek znaków pędzla. Kształt chmur przypomina formę fali. Na pierwszym planie chmury rzuciły cień (#3), dając poczucie zmiany światła w scenie. Postawy, pozycje i względne rozmiary różnych postaci (#4) dają poczucie, że niektóre są od nas dalej, idąc w kierunku łodzi w kierunku łodzi. Spójrz, jak wydaje się, że postać po prawej (#5) jest wygięta, wchodząc na wiatr!

Wszystkie małe rzeczy sumują się, pracując ze sobą, aby stworzyć ogólną atmosferę i poczucie rzeczy, które się dzieją i poruszają. Spójrz, jak czerwona flaga u góry masztu trzepotała na wietrze (#6). Jego kolor powtarza się w kilku innych miejscach na obrazie (zaczynając od koszuli, którą nosi postać w łodzi), pracując w tym innym elemencie kompozycji, jedności. Kolor czerwony wypiera się również z obrazu o matowe błękitne niebo, mówi nam, że łódź jest centrum uwagi i że postacie na plaży odgrywają swoją rolę w swoim uruchomieniu. Zatrzymaj się na chwilę, aby zastanowić się, ile informacji przeczytałeś w tym małym filmie farby: kierunek wiatru, siła wiatru, że jest wietrzna (lub flaga byłaby bezwładna).

Zawsze pamiętaj, że ruch w kompozycji jest wyrazem podróży, którą publiczność podejmuje z tobą, artystę, jako przewodnik. Nawet najmniejszy element może dać ruch malarski.