Biografia Barbra Streisand jej życie i kariera

Barbra Streisand (ur. 24 kwietnia 1942) to amerykańska piosenkarka, aktorka, autorka tekstów i reżyserka filmowa. Jej kariera trwała sześć dekad i obejmuje osiągnięcia na Broadwayu, w filmach i jako pop -artysta nagrywający. Jest najlepiej sprzedającą się kobietą artystką wszechczasów i jest jedną z niewielu artystów, którzy wygrają przynajmniej jedną nagrodę Emmy, Grammy, Oscara i Tony.

Szybkie fakty: Barbra Streisand

• Nadane imię: Barbara Joan Streisand
• Zawód: Piosenkarka, aktorka, reżyser filmowy
• Znany z: Odbiorca Emmy, Grammy, Oscar, I Nagrody Tony; jeden z najlepiej sprzedających się artystów nagrywających wszechczasów
• Urodzić się: 24 kwietnia 1942 r. W Nowym Jorku, Nowy Jork
• Małżonkowie: Elliott Gould (m. 1963-1971), James Brolin (m. 1998)
• Dziecko: Jason Gould
• Wybrane filmy: Zabawna dziewczyna (1968), To, jacy byliśmy (1973), Yentl (1983)
• Wybrane piosenki: „People” (1964), „The Way We Were” (1973), „Evergreen” (1976)
• Godny uwagi cytat: „Jestem prosty, złożony, hojny, samolubny, nieatrakcyjny, piękny, leniwy i napędzany."

Wczesne życie i edukacja

Barbra Streisand urodziła się w dzielnicy Brooklyn w Nowym Jorku. Jej ojciec był nauczycielem w szkole średniej, a jej matka była sekretarzem szkoły. Jej ojciec zmarł nagle w wieku 34 lat, kiedy Streisand miał zaledwie rok. Wczesna śmierć spowodowała, że ​​rodzina Streisand pogrążyła się w stresie finansowym. Streisand dorastał na skraju ubóstwa.

Barbra Streisand uczęszczał do szkoły publicznej na Brooklynie i zainteresował się aktorstwem w młodym wieku. Była również znana w sąsiedztwie ze śpiewającego głosu, debiutowała publicznie. Streisand miała nieudane przesłuchanie z rekordami MGM w wieku dziewięciu lat i nagrała taśmę demonstracyjną, gdy miała trzynaście lat.

Uczęszczając do Erasmus Hall High School w połowie lat 50. XX wieku, Barbra Streisand spotkał Neila Diamonda, gdzie oboje śpiewali w refrenie pierwszego roku. Wkrótce zaczęła pojawiać się w małych częściach scenicznych w rejonie Nowego Jorku w lecie. Streisand ukończył szkołę średnią w 1959 roku, przeprowadził się do małego mieszkania na Manhattanie i natychmiast zaczął kontynuować karierę aktorską.

Przełom Broadwayu

Szukając ról scenicznych, Streisand pracował jako Usher dla Dźwięk muzyki na Broadwayu na początku 1960 roku. Przesłuchała, aby śpiewać w serialu, ale reżyser ją odrzucił. Zachęcał ją do realizacji jej talentu śpiewającego, a także do aktorstwa.

Pierwsze płatne zaręczyny Streisand nastąpiło we wrześniu 1960 roku, kiedy otworzyła dla komika Phyllis Diller w klubie nocnym Bon. Podczas występu w Bon Soir, rozwinęła swoje talenty w Carker z publicznością między piosenkami. Jej poczucie humoru zwiększyło głębię do występu.

Dyrektor teatralny i dramaturg Arthur Laurents poprosił młodego i ambitnego Streisand o przesłuchanie w sprawie musicalu Mogę to uzyskać dla ciebie hurtowo. Otrzymała niewielką rolę jako sekretarz panna Marmelstein, a program zadebiutował w marcu 1962 roku. Pomimo niewielkiej roli, Streisand zatrzymał program i wkrótce stał się rozmową o Broadwayu. Zdobyła nominację do nagrody Tony za najlepszą aktorkę drugoplanową.

Streisand pojawił się jako częsty gość w telewizyjnych talk show na początku lat 60. XX wieku. Wróciła na Broadway w 1964 roku, aby zagrać w produkcji Zabawna dziewczyna. Przyniosła jej nominację do nagrody Tony dla najlepszej wiodącej aktorki w musicalu i przedstawiła jedną z charakterystycznych piosenek Barbry Streisand „People."

Nagradzana aktorka

Kiedy Ray Stark zapisał się jako producent wersji filmowej z 1968 roku Zabawna dziewczyna, Nalegał, aby Streisand objął główną rolę, mimo że nigdy nie pojawiła się w filmie. Krytycy i publiczność pochwalili jej występ. Związała Katharine Hepburn za nagrodę Akademii dla najlepszej aktorki. Jej gwiazda wzrosła jeszcze wyżej, gdy zagrała główną rolę w filmie Musical z Broadwayu w 1969 roku Cześć Dolly!.

W latach siedemdziesiątych Streisand rozszerzyła swój zasięg aktorski, pojawiając się w serii komedii, w tym w kasie z 1972 roku Co jest doktorku?.Historia miłosna gwiazdy z 1973 roku To, jacy byliśmy zdobył Nominację do Akademii dla najlepszej aktorki; Zalekowała się z Robertem Redfordem, jednym z najpopularniejszych męskich aktorów z początku lat siedemdziesiątych.

W latach 1969–1980 Streisand pojawił się na corocznej liście dziesięciu najlepszych gwiazd zarabiających pieniądze. Często była jedyną kobietą na liście. Remake z 1976 roku Rodzi się gwiazda Wystąpił Kris Kristofferson, był jednym z największych filmów o karierze Streisand.

Barbra Streisand w „Funny Girl”. Kolekcja srebrnego ekranu / obrazy Moviepix / Getty

Piosenkarka

Począwszy od 1963 roku, Streisand kontynuowała karierę jako piosenkarka pop jednocześnie ze swoim sukcesem aktorki. Jej pierwszy album, Album Barbra Streisand, pojawił się w 1963 roku, osiągnął listę 10 najlepszych i zdobył trzy nagrody Grammy. Jej albumy z lat 60. często obejmowały okładki piosenek z musicali i standardów pop.

Począwszy od albumu z 1971 roku Stoney End, Streisand celował w głównym nurcie pop. Stoney End osiągnął numer 1 na wykresie albumu i zawarł 10 najlepszych popowych tytułów. W 1973 roku poszła do numeru 1 ze swoją piosenką przewodnią od To, jacy byliśmy. Zdobył także nagrodę Akademii za najlepszą oryginalną piosenkę. Barbra Streisand powtórzył wyczyn w 1976 roku, kiedy „Evergreen” z Rodzi się gwiazda Hit nr 1 na listach popowych i zdobył nagrodę Akademii. Streisand uderzył nr 1 na lista pop -singles dwa razy w latach 70. z Duetami Superstar „You Don't Bring Me Flowers” ​​z Neil Diamond i „No More Tears (wystarczy)” z Donną Summer.

Archiwum GAB / Redferns / Getty Images

Podczas gdy jej komercyjny sukces na listach popowych zniknął w latach 80., Streisand pozostał jednym z najbardziej udanych artystów albumów. Jej wydanie z 1993 roku Album na Broadwayu Poszedłem na numer 1 i rozpoczął nową erę w karierze śpiewu Streisand. Osiągnęła 10 najlepszych na liście albumów z 14 kolejnymi wydaniami, a sześć z nich poszło do #1.

Później kariera filmowa

W 1983 roku rozpoczęła się swoim filmem Yentl. Stała się jedną z pierwszych kobiet, które kiedykolwiek wyprodukowały, bezpośrednio i gwiazdy w głównym nurcie filmu. (Każde duże studio z Hollywood odrzuciło projekt przynajmniej raz, gdy dowiedzieli się, że Barbra Streisand chce wyreżyserować, a także gwiazdy w filmie.) Po udanym wydaniu Streisand został pierwszą kobietą, która zdobyła nagrodę Złotego Globu dla najlepszego reżysera.

Osiem lat później Streisand wyprodukował, wyreżyserował i zagrał w filmowej wersji powieści Pata Conroya Książę Tides. Film zdobył siedem nominacji do nagrody Akademii, w tym najlepszy obraz, ale Barbra Streisand ponownie został przerwany na liście nominowanych do najlepszego reżysera. Jej snub był przedmiotem kontrowersji i oskarżeń o seksizm w akademii.

Barbra Streisand w „Yentl”. Archiwum Hultton / Moviepix / Getty Images

W 2004 roku Barbra Streisand powrócił do filmu po raz pierwszy od ośmiu lat. W komedii przyjęła dobrze przyjęta rola drugoplanowa Poznaj Fockerów. Jej późniejsze projekty obejmowały Małe fockers, kontynuacja Poznaj Fockerów, i komedia drogowa w 2012 roku Podróż winy.

Życie osobiste

Barbra Streisand wyszła dwukrotnie. Poznała swojego pierwszego męża Elliott Gould, kiedy był główną gwiazdą I Mogę go zdobyć hurtowo. Pobrali się w latach 1963–1971 i mieli jednego syna, Jason Gould. Po dobrze publikowanych relacjach z premierem kanadyjskim Pierre Trudeau, fryzjerem i producentem Jonem Petersem oraz gwiazdą tenisa Andre Aggasi, Streisand poślubił aktora Jamesa Brolina w 1998 roku.

Streisand jest głośnym i aktywnym zwolennikiem Partii Demokratycznej w polityce. Prezydent Richard Nixon umieścił ją na swojej liście notorycznych wrogów.

Honory i nagrody

Barbra Streisand rozpoczęła działalność dla kobiet w branży filmowej, przyjmując artystyczną kontrolę nad swoją karierą i produkcją, reżyserując i występując w wielu filmach. Jest częścią niewielkiej grupy wykonawców, którzy zdobyli przynajmniej jedną nagrodę Emmy, Grammy, Oscara i Tony (Egot).

Streisand umieszcza się jako najlepiej sprzedający się kobiecy artystki wszechczasów i jeden z najlepiej sprzedających się artystów nagrań. Sprzedała ponad 150 milionów rekordów na całym świecie. Jest jedynym artystką nagraniową, która miała album na liście nr 1 w ciągu sześciu dekad od lat 60. XX wieku.

Wśród wielu wyróżnień dla Barbry Streisand są nagroda Kennedy Center Honors i Prezydencki Medal Wolności.

Źródło

• Eppridge, Bill. Stając się Barbą. Rizzoli, 2018.