8 klasycznych historycznych filmów epickich

Przed użyciem grafiki generowanej komputerowo do zabierania odbiorców z powrotem do starożytnych światów, Hollywood budowałby masywne zestawy i wykorzystał dosłowną obsadę tysięcy.

Studios, strach przed nowym medium telewizji. Działało to przez pewien czas, ale w latach 60. eposy te okazały się zbyt kosztowne, gdy publiczność zaczęła tracić zainteresowanie.

Przez dziesięciolecia studia odmówiły tworzenia tych filmów. Potrzebiłoby ich efekty specjalne generowane komputerowo, aby nawet pomyśleć o ponownym robieniu tak dużych filmów. Oto osiem klasycznych eposów historycznych z czasów świetności lat 50. XX wieku.

01 z 08

„Quo Vadis” - 1951

MGM Home Entertainment

Osadzony w starożytnym Rzymie po utalentowanym panowaniu cesarza Klaudiusza, historycznego Eposu Mervyna Leroya Quo Vadis Skoncentrowała się na wczesnej chrześcijańskiej kobiecie (Deborah Kerr) i jej tajnym romansie z rzymskim żołnierzem (Robert Taylor). W tle czai się szalony cesarz Nero (Peter Ustinov), który planuje spalić Rzym i odbudować go na własny obraz, starając się zniszczyć chrześcijaństwo. Film Leroya zawierał zaskakującą sekwencję, w której Rzym zostaje spalony i zdobył osiem nominacji do nagrody Akademii, w tym Best Picture, tylko po to, by odejść bez jednej wygranej.

02 z 08

„Szata” - 1953

20th Century Fox

Richard BurtonI Szata zdobyte nominacje do Oscara dla najlepszego aktora i najlepszego obrazu. To także utorowało drogę do niektórych większych okularów później w ciągu dekady.

03 z 08

„Kraina faraonów” - 1955

Warner Bros

Z dosłowną obsadą tysięcy - podobno było 10 000 dodatków do niektórych scen - Howard Hawks Kraina Pharoahów zdefiniował wielkość i nadmiar wielkiej eposu Hollywood. Film wystąpił Jacka Hawkinsa jako tytułowego faraona, który spędza lata nosząc swoich ludzi na budując wielkie piramidy. Tymczasem poślubia młodą księżniczkę z Cypru (Joan Collins), aby dowiedzieć się na własnej skórze, że ma aspiracje na swój tron. Nie największy z eposów, Kraina faraonów pozostaje jednym z bardziej inspirowanych wpisów w tym gatunku.

04 z 08

„Dziesięć przykazań” - 1956

Paramount Pictures

Jedna z najbardziej udanych eposów historycznych, jakie kiedykolwiek powstały, Dziesięć Przykazań był gigantycznym hitem kasowym i zdobył siedem nominacji do nagrody akademii, w tym jeden za najlepszy obraz.

05 z 08

„Ben -Hur” - 1959

MGM Home Entertainment

Jeśli był jeden film, który zdefiniował historyczną eposę, Ben-Hur byłoby to. W udziale Charltona Hestona jako tytułowego księcia, który stał się niewolnikiem, film był gigantycznym osiągnięciem dla Williama Wylera, który wyreżyserował dosłowną obsadę tysięcy i zorganizował oszałamiającą wyścig rydwan. Ben-Hur był epickim filmowaniem w najlepszym wydaniu i oznaczał szczyt gatunku dla Hollywood. Ogniło nagrody Akademii z 11 zwycięstwami, w tym najlepszym aktorem dla Heston, najlepszego dyrektora w Wyleler i Best Picture. Nic przed lub od tamtej pory nie zmierzyło się na sukces Ben-Hur, Co nie jest zaskoczeniem, że romans Hollywood z eposami historycznymi zaczął zanikać po tym filmie.

06 z 08

„Spartacus” - 1960

Zdjęcia uniwersalne

Po pracy z Kirkiem Douglasem Ścieżki chwały, Reżyser Stanley Kubrick pozwolił aktorowi producentowi zatrudnić go po zwolnieniu Anthony'ego Manna. Była to pierwsza duża produkcja Kubricka, która zawierała obsadę około 10 000 dodatków, a jedyny raz nie wywarł pełnej kontroli nad filmem. Ten brak autonomii doprowadził do licznych konfliktów z Douglasem, który popchnął projekt poprzez produkcję jako praca miłości. Douglas wystąpił jako tytułowy Spartacus, rzymski niewolnik, który prowadzi bunt przeciwko Rzymowi i ostatecznie wchodzi w konflikt z Crassusem (Laurence Olivier), rzymskim patrycjuszem i generałem, który poluje na niego. Spartacus był wielkim sukcesem i wygrał cztery Oscary, w tym najlepszy aktor wspierający Petera Ustinova, ale zrujnował przyjaźń między Kubrickiem i Douglasem, który nigdy więcej nie pracował razem.

07 z 08

„Kleopatra” - 1963

20th Century Fox

Jeśli Ben-Hur był szczytem historycznej eposu, a potem Josepha Mankiewicza Kleopatra oznaczał początek końca. Flop kasowy, mimo że jest najlepiej zarabiającym filmem z 1963 roku, w filmie wystąpiła Elizabeth Taylor jako tytułowa egipska królowa i niedługo mąż Richard Burton. Wiele powiedziano o tym, ile katastrofy finansowej był film, zwłaszcza że prawie zbankrutował główne studio. Ale jego miejsce w historii kina, szczególnie w odniesieniu do eposów historycznych, nie może być zaniżone. Dzięki Kleopatra, Hollywood zaczął unikać tych ogromnych przedsięwzięć na korzyść bardziej opartych na postaciach filmów z końca lat 60. i 70. XX wieku.

08 z 08

„Upadek Cesarstwa Rzymskiego” - 1964

Paramount Pictures

Upadek Cesarstwa Rzymskiego jest imponująca: cała moc, majestat i moc Rzymu są w pełni wyświetlane, podczas gdy wszyscy główni bohaterowie dają wysokiej jakości występy. Jednak ostatecznie film rozbił się i spalił w kasie i zabrał się ze sobą Hollywood, aby zorganizować te ogromne epopee.