Rodzaje pitonów wspinaczy używają pitów do kotwic wtórnych

Pitony to metalowe kolce, zwykle zbudowane z miękkiego lub twardego żelaza, o różnych rozmiarach, kształtach i długościach, które są wbijane w pęknięcia na skalnej powierzchni. Oko lub pierścień na końcu pitonu pozwala na przycięcie karabinu i liny do pitonu, tworząc solidny punkt kotwicy. Pitony są używane przez współczesnych wspinaczy jako jedna z ostatnich metod i narzędzi do tworzenia kotwic asekuracji i zjazdu oraz do ochrony na trasie, ponieważ umieszczenie i usunięcie pitonów uszkadza skałę i liście nieestetyczne blizny pitona.

Pitony są wtórną metodą ochrony

Yvon Chouinard w dolinie Yosemite z dużą ilością pitów przed wspinaniem się na El Capitan w latach 60. Chouinard stworzył oryginalne czarne diamentowe pitony. Zdjęcie dzięki uprzejmości Black Diamond

Podczas gdy pitony, zwane także „szpilkami” i „kołami”, były kiedyś używane jako główne narzędzie do ochrony podjazdów, zostały zastąpione orzechami lub śrutami na początku lat siedemdziesiątych, a następnie w latach 80. XX wieku jako preferowane metody ochrony. To powiedziawszy, pitony są nadal przydatnymi narzędziami dla wspinaczy w miejscach, w których orzech lub kamera nie mogą działać, na przykład w pęknięciach wypełnionych brudem lub żwirem, a dla wspinaczki pomocy, gdy Clean Aid Tricking nie zadziała. Pitony są również używane przez alpejskich wspinaczy, którzy wbijają ich w pełne lodem pęknięcia dla kotwic.

Części pitona

Pitony to proste narzędzie do wspinaczki z kilkoma wyraźnymi częściami.

• Kowadło Koniec pitona, który uderzyłeś młotkiem pitona.
• Oko Dziura na końcu pitona, do którego przypina się karabinek.
• Wał Długa część kątowego pitona, która jest napędzana w pęknięcie.
• Ostrze Długa cienka część pitonu ostrza, która jest napędzana w pęknięcie.

Pitony ostrza

Lost Arrow Pitons, wykonane przez Black Diamond, są pitonów z okiem i nagranym wałkiem ostrza. Zdjęcie dzięki uprzejmości Black Diamond.

Pitony z ostrza to dokładnie te elementy metalu z cienkim i. Pitony ostrza różnią się grubością od tych cienkich jak ostrze noża (są one oczywiście nazywane ostrzami nożowymi) do tych o grubości około centymetrowej (nieco mniej niż pół cala). Długość pitonów ostrzy waha się od około cala użytecznej długości do około pięciu cali. Ostrze zwęża się z gęstego kowadła i oka pitona do jego końca, gdzie jest bardzo cienkie.

Trzy rodzaje pitonów ostrzy są powszechnie użyte. Wszystkie są wykonane przez Black Diamond Equipment, wiodącego amerykańskiego producenta Pitona, w tradycyjnych stylach zaprojektowanych przez Johna Salathé i Yvon Chouinard. Są to wszystkie gorące zwężające się pitony wytwarzane ze stali twardej chromu-molibdenu (zwanej Chrome-moll).

Pitony noża

Bugaboo Pitons, wykonane przez Black Diamond Equipment, są rodzajem pitonu noża z dwoma oczami do przycinania karabinerów. Zdjęcie dzięki uprzejmości Black Diamond

Ostrza noża to cienkie pitony, które najlepiej stosować w wyjątkowo cienkich głębokich pęknięciach. Pewnego razu stojak na nożem był jedynym sposobem, w jaki wspinacz mógł pomóc w cienkiej pęknięciu na dużych ścianach w dolinie Yosemite. Dzisiaj wspinacze używają innych narzędzi wspinaczkowych, które powodują mniej uszkodzenia skalnych cienkich pęknięć, w tym czarnych diamentowych dziobków i Mojżesza Tomahawk, które można ręcznie umieszczać w celu umieszczenia w czystości. Mimo to poważni wspinacze potrzebują kilku ostrzy noża na swoim stojaku, szczególnie w celu umieszczenia w szczelinach poziomych, pod dachami i rozszerzającymi się płatkami.

Najczęściej używanymi ostrzami nożowymi są grubsze (czarny diament #2 i 3. Bugaboo Pitons, również wykonane przez czarny sprzęt Diamond, są grubymi ostrzami nożowymi z dwoma oczami, które są przesunięte 90 stopni do przycinania karabinerów w różnych pozycjach, szczególnie gdy są umieszczone w ciasnych zakątkach.

Zagubione strzały pitony

Lost Arrow Pitons, wykonane przez Black Diamond Equipment, są najlepszymi i najbardziej wszechstronnymi pittonami ostrzy używanymi przez wspinaczy pomocy. Zdjęcie dzięki uprzejmości Black Diamond

Zagubione strzałki to pitony ostrzy, które są nie tylko znakomitymi i przydatnymi narzędziami wspinaczkowymi, ale także dzieła sztuki. Lost Arrow Pitons, pierwotnie zaprojektowane przez Johna Salathé w latach 40. XX wieku, to jedyny pin, który każdy poważny wspinacz musi mieć na swoim stojaku z dużym wyposażeniem ściennym. Utracone strzałki są niezwykle trwałe, a także wszechstronne. Pasują do cienkich pęknięć, które są zbyt małe, aby uzyskać kąt, małą krzywkę lub orzechy, ale są zbyt duże na ostrze noża, Pecker lub Tomahawk. LAS są trwałe i trwają długo, co jest świetne, ponieważ zwykle zajmują dużo bicia na trasach pomocy.

W czasach świetności Yosemite Big Wall Climbing w latach 60. i 70. utracone strzały były niezbędne do sukcesu, ale teraz, przy wszystkich dostępnych sprzętach do czystej pomocy, utracone strzałki są przeniesione do większości stojaków. Większość współczesnych wspinaczy pomocy zwykle zawiera tylko strzały od 1 do 3, krótkie, które są najbardziej przydatne. Dłuższe utracone strzały są rzadziej używane podczas wspinaczki na pomoc. Długi dong jest często używany jako narzędzie do czyszczenia orzechów. Zagubione strzałki są również dobre do użytku w ustawionych wkładkach, gdy szpilki są umieszczone z powrotem do tyłu lub sparowane z kątem piton w płytkim położeniu. Są również dobre, jeśli są wbite w około pół cala i związane z pętlą pasa.

Zagubione strzały pitony, wyprodukowane przez czarny sprzęt diamentowy, są w ośmiu różnych rozmiarach cienki, krótki, krótki grubość, klin, długi, długi średni, długi, długi dong.

Kątowe pitony

Zdjęcie kątowe pitons, wykonane przez Black Diamond Equipment, które są dostępne w różnych rozmiarach od pół i pół cala o grubości. Zdjęcie dzięki uprzejmości Black Diamond

Kątowe pitony są wykonane z pojedynczego arkusza metalu, który jest złożony w kształcie U, V lub Z, który zmniejsza ciężar pitona. Oko jest wiercone przez metal jako otwór karabinowy. Pita kątowe były kiedyś najczęściej używanymi pitonami na nie tylko trasach pomocy, ale także bezpłatnych wspinaczkach w dniach przed orzechami i kamerami. Kąty są na ogół łatwe do umieszczenia i czyszczenia, są w szerokiej gamie rozmiarów i długości, aby pomieścić każdy pęknięcie i zapewnić solidną kotwicę, szczególnie w przypadku Belay i Rappels. Kształt kątowy piton pozwala mu kompresować i rozszerzać się w pęknięciu, gdy jest wbity, tworzą. Kąty są łatwe do nadmiernego napędu, więc często są przymocowane w pęknięciach, ponieważ nie można ich łatwo wymienić bez poważnego uszkodzenia skały.

Klasyczny kąt piton nie jest już podstawą dużego stojaka na ścianę, ponieważ orzechy o różnych rozmiarach, przesunięte krzywki i małe krzywki pasują bezpiecznie w większości pęknięć, w których kąt był kiedyś walił. Większość współczesnych wspinaczy nosi tylko kilka kąty na stojakach, a te, które noszą, są często odcięte w krótkich. Krótkie kąty działają świetnie w płytkich strąkach, gdzie można je stuknąć i związać. Kąty działają świetnie w mokrych pęknięciach, a także w płytkich bliznach i dziurach, gdzie często można je ręcznie zaliczać.

Najczęściej używane pitony kątowe są wytwarzane przez czarny diamentowy sprzęt i mają sześć rozmiarów od ½ cala do 1 ½ cala. Dwa najmniejsze rozmiary-1/2 ”i 5/8”-zwykle nazywane „kątami niemowląt.„Kąty dla niemowląt są często używane jako stała kotwica podobna do śruby w piaskowcu; są wbicze w otwór wywiercony w skale i pozostawione jako stała kotwica. Kąt odmiany to wybitne w kształcie Z Leept Pitons, które były idealne do tworzenia stosów pitonowych pod innymi kątami wewnątrz płytkich otworów i były podstawą każdego dużego stojaka na ścianie w latach siedemdziesiątych.

Bong Bong Pitons

Bong Pitony były kiedyś używane przez rock wspinaczy w celu ochrony szerokich pęknięć na klifach, ale są teraz rzadko używane. Zdjęcie dzięki uprzejmości Black Diamond

Bong Bongs, zwykle nazywany Bongs, nie są aparatem do palące. Bong to duży kąt wykonany z blachy, który jest złożony na pół z dwóch cali do czterech cali. Wspinacze rzadko używają teraz bongsów, ponieważ duże urządzenia do kęsów i inne wyspecjalizowane szerokopasmowe sprzęt, takie jak duże bros, chronią duże pęknięcia i nie uszkadzają skały. Bongi wykonano ze stali i aluminium, z aluminium preferowany metal, ponieważ był lżejszy niż stal. Bongi aluminiowe jednak szybciej niż stalowe. Bongi miały również rzędy otworów wywiercone w metal, aby zmniejszyć ich wagę. Wspinacze również zamienili bongi na bok, aby wbijać w sześć cali pęknięcia.

Nazwa Bong Bong pochodziła od rezonansowego dźwięku, który Piton wykonał po wbiciu się w pęknięcie. Steve Roper, wspinacz Yosemite w latach 60. XX wieku, opowiada o historii Bonga Północno -wschodnia przypór wyższej iglicy katedralnej w dolinie Yosemite: „Dla tego wspinania Dick Long… przyniósł ze sobą niektóre z jego prototypowych gigantycznych piutonów… wspinaczy na wyższej iglicy… mistyfikowane o brzmieniu bongingowym… Bong-Bong wkrótce stał się nazwą każdego pitona szerszego niż dwa niż dwa cale."