Struktura sił powietrznych Stanów Zjednoczonych

Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych mają swoją podstawową strukturę, terminologię i elementy. Istnieją pewne niuanse i różnice w zależności od rodzaju jednostki, ale niektóre podstawowe elementy pozostają stałe w tej gałęzi wojska.

Lotnicy i sekcje

Osoby mogą zaciągnąć się jako lotnik lub indywidualny członek sił powietrznych. Dwóch lub więcej lotników może utworzyć sekcję. Zasadniczo sekcja jest miejscem, w którym osoba działa, znana również jako sekcja obowiązkowa. Niektóre przykłady sekcji służby obejmują sekcję administracyjną lub sekcję podtrzymania życia.

Jednak posiadanie sekcji nie jest absolutnie konieczne. Na przykład wielu członków załogi i siły bezpieczeństwa („policjanci”) nie ma sekcji. Zamiast tego należą jako grupa do „lotu.„W podstawowym szkoleniu sił powietrznych nazywa się to elementem. Każdy podstawowy lot treningowy jest podzielony na cztery elementy, każdy z przypisanym liderem elementu.

Loty

Dwóch lub więcej lotników może utworzyć lot. Dwie lub więcej sekcji może również utworzyć lot. Zależy to od organizowania eskadry i istnieją trzy rodzaje lotów:

• Ponumerowane Loty zawierają małe elementy misji do zorganizowanej jednostki. Podstawowe szkolenie ma na przykład loty, w których można było zostać przydzielone do lotu 421.
• Alfa Loty są składnikami eskadry i składają się z elementów z identycznymi misjami. Loty A, B i C eskadry Sił Bezpieczeństwa byłyby przykładem lub A, B i C eskadry myśliwskiej F-16.
• Funkcjonalny Loty składają się z elementów z określonymi misjami. Lot personelu wojskowego (MPF) i lot społeczny to dwa przykłady lotów funkcjonalnych.

Eskadry i grupy

Dwa lub więcej lotów tworzą eskadrę. Eskadra jest najniższym poziomem dowodzenia z elementem kwatery głównej (na przykład dowódca eskadry lub eskadra pierwszego sierżanta). W Siłach Powietrznych dowódca eskadry jest na ogół w randze pułkownika (O-5), chociaż mniejsze eskadry mogą dowodzić główne, kapitanowie, a czasem nawet poruczników.

Eskadry są zwykle identyfikowane zarówno numerycznie, jak i według funkcji. Przykładem może być 49. eskadra sił bezpieczeństwa lub eskadra konserwacyjna 501.

Dwa lub więcej eskadr tworzy grupę. W siłach powietrznych grupy są zwykle oparte na przypisaniu eskadr o podobnych funkcjach. Na przykład eskadra zaopatrzenia, eskadra transportowa i eskadra konserwacji samolotów zostałaby przypisana do grupy logistycznej. Latające eskadry zostaną przypisane do grupy operacyjnej. Eskadra dentystyczna i eskadra medyczna zostaną przydzielone do grupy medycznej itp.

Zwykle grupy przyjmują liczbę skrzydła, do których są przypisane. Na przykład 49. grupa logistyczna jest przypisana do 49. skrzydła wojownika, w bazie sił powietrznych Holloman w Nowym Meksyku. Dowódca grupy jest zwykle pułkownikiem (O-6).

Skrzydełka 

Dwie lub więcej grup w siłach powietrznych tworzą skrzydło. Jest tylko jedno skrzydło w bazie sił powietrznych, a dowódca skrzydła jest często uważany za „dowódcę instalacji.„Istnieją dwa rodzaje skrzydeł:

• Skrzydła złożone obsługiwać więcej niż jeden rodzaj samolotów. Poszczególne skrzydła złożone mogą mieć różne misje.
• Obiektywne skrzydła usprawnić i konsolidować obowiązki oraz wyjaśnić wiersze dowodzenia. Mogą mieć misje operacyjne, takie jak walka powietrzna, trening latający lub samoloty, i mogą zapewnić wsparcie Majcom lub jednostce oddzielonej geograficznie (GSU). Skrzydła mogą również mieć wyspecjalizowaną misję (e.G., „Skrzydło wywiadowcze”).

Niezależnie od misji skrzydła, każde skrzydło jest zgodne z ogólną koncepcją „jednej bazy, jednego skrzydła, jednego bossa.„Dowódcy Wing najczęściej posiadają ranga O-7 (generał brygady).

Ponumerowane siły powietrzne

Pragnione siły powietrzne (e.G., 7. siły powietrzne) są zwykle przypisywane do celów geograficznych i stosowane głównie tylko w czasie wojny. W czasie pokoju generalnie składają się tylko z ograniczonej liczby pracowników kwatery głównej, której zadaniem jest przygotowanie i utrzymanie planów wojennych.

Komenda główna (Majcom)

Skrzydła sił powietrznych zwykle zgłaszają się bezpośrednio do Majcoms, które zgłaszają się bezpośrednio do siedziby Air Force. Majcoms Sił Powietrznych w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych są przede wszystkim organizowane przez misję. Na przykład skrzydła, których podstawową misją jest latanie misji bojowych (bojownicy i bombowce) prawdopodobnie zostaną przypisane do polecenia Air Combat.

Skrzydła, których podstawową misją jest szkolenie, prawdopodobnie zostaną przydzielone do dowództwa edukacji i szkoleń Sił Powietrznych (AETC). Majcoms są ogólnie organizowane przez obszar regionalny Pacaf (siły powietrzne Pacific) to jeden z przykładów. Skrzydła położone w regionie Pacyfiku (Hawaje, Japonia, Korea itp.) Zwykle byłby przypisany do PACAF. Innym przykładem byłoby USAFE (Stany Zjednoczone Air Forces Europe), które kontrolują większość skrzydeł przypisanych do Europy.

Nie ma ustalonego rozmiaru (liczba personelu) przypisanego do jakiegokolwiek konkretnego elementu. Rozmiar elementu poleceń zależy przede wszystkim od typu jednostki i misji.

Na przykład eskadra konserwacji samolotów miałaby inną liczbę lotników przypisanych niż eskadra medyczna, ponieważ ma inną misję, inny sprzęt, a zatem różne wymagania.