Muzyka świecka w średniowieczu

Muzyka sakralna została pokonana przez świecką muzykę przez XIV-wieczny. Ten rodzaj muzyki różnił się od muzyki sakralnej, ponieważ dotyczyła tematów, które nie były duchowe, co oznacza niereligijne. Kompozytorzy w tym okresie eksperymentowali z wolnymi formami. Muzyka świecka rozkwitła do XV wieku, później pojawiła się muzyka chóralna.

Muzyka sakralna

W średniowieczu kościół był głównym właścicielem i producentem muzyki. Przynajmniej muzyka, która została nagrana i zachowana jako rękopisy, zostały napisane przez duchownych. Kościół promował muzykę sakralną, taką jak Plainsong, Gregorian Chant i Piosenki liturgiczne.

Instrumenty średniowiecza

Ponieważ muzyka była postrzegana jako dar od Boga, tworzenie muzyki było sposobem na wychwalanie niebios za ten dar. Jeśli spojrzysz na obrazy w tym okresie, często zauważysz, że anioły są przedstawiane jako granie różnych rodzajów instrumentów. Niektóre z użytych instrumentów to lute, shawm, trąbka i harfa.

Muzyka świecka w średniowieczu

Podczas gdy Kościół próbował stłumić jakąkolwiek formę muzyki niezarejestrowanej, muzyka świecka wciąż istniała w średniowieczu. Troubadours lub wędrowni muzycy rozpowszechniają muzykę wśród ludzi od XII wieku. Ich muzyka zazwyczaj składała się z ożywionych monofonicznych melodii i tekstów dotyczyły głównie miłości, radości i bólu.

Ważni kompozytorzy

Podczas wzrostu muzyki świeckiej w XIV wieku jednym z najważniejszych kompozytorów w tamtych czasach był Guillaume de Mauchaut. Mauchaut napisał zarówno muzykę świętą, jak i świecką, i jest znany z komponowania polifonie.

Kolejnym ważnym kompozytorem był Francesco Landini, ślepy włoski kompozytor. Landini napisał Madrigals, który jest rodzajem muzyki wokalnej opartej na świeckich wierszach ustawionych na muzykę, która miała prostsze melodie.

John Dunstable był ważnym kompozytorem z Anglii, który używał 3 i 6. przedziałów, a nie czwartego i 5. przedziałów wcześniej używanych. Dunstable wpłynął na wielu kompozytorów swoich czasów, w tym Gilles Binchois i Guillaume Dufay.

Binchois i Dufay byli znanymi kompozytorami Burgundów. Ich prace odzwierciedlały wczesną tonację. Tonalność jest zasadą kompozycji muzycznej, w której pod koniec utworu jest uczucie ukończenia, wracając do toniki. Tonik jest głównym skokiem kompozycji.