Muzyka z okresu romantycznego

W okresie romantycznym (około 1815–1910) kompozytorzy używali muzyki, aby wyrazić siebie; Muzyka orkiestrowa stała się bardziej emocjonalna i subiektywna niż w poprzednich epok. Kompozytorzy zainspirowali się romantyczną miłością, nadprzyrodzonymi, a nawet mrocznymi motywami, takimi jak śmierć. Niektórzy kompozytorzy czerpali inspirację z historii i pieśni ludowych ich rodzinnego kraju; inni wyciągali wpływy z obcych ziem.

Jak zmieniła się muzyka

Kolor tonu stał się bogatszy; Harmonia stała się bardziej skomplikowana. Dynamika, boisko i tempo miały szersze zakresy, a użycie Rubato stało się popularne. Orkiestra również została rozszerzona. Podobnie jak w okresie klasycznym, fortepian był nadal głównym instrumentem we wczesnym okresie romantycznym. Jednak fortepian przeszedł wiele zmian, a kompozytorzy doprowadzili fortepian na nowe wyżyny twórczej ekspresji.

Techniki stosowane w okresie romantycznym

Kompozytorzy okresu romantycznego wykorzystali następujące techniki, aby wnieść głębszy poziom emocji do swoich prac.

• Harmonia chromatyczna - Charakterystyka muzyki romantycznej, w której akordy używane w utworze muzycznym pochodzą ze skali chromatycznej.
• Rubato - Charakterystyka muzyki romantycznej, która pomaga zwiększyć intensywność utworu muzycznego poprzez poruszanie się do przodu lub powstrzymywanie tempa.
• Transformacja tematyczna - Charakterystyka muzyki romantycznej, w której elementy muzyczne tematu są zmieniane, gdy motyw jest powtórzony w późniejszym ruchu.

Formy muzyczne z okresu romantycznego

Niektóre formy okresu klasycznego były kontynuowane w okresie romantycznym. Jednak romantyczni kompozytorzy dostosowali lub zmienili niektóre z tych form, aby uczynić je bardziej subiektywnymi. W rezultacie muzyka z okresu romantycznego jest łatwa do zidentyfikowania w porównaniu z formami muzycznymi z innych okresów. Romans, Nocturne, Etude i Polonise to przykłady XIX-wiecznych stylów muzycznych.

• Romans odnosi się do krótkiego, lirycznego utworu na fortepian. Może również grać kolejny instrument solo z akompaniamentem fortepianu.
• Nokturn, Co oznacza „nocny kawałek” po francusku, jest powolną, liryczną i intymną kompozycją dla fortepianowej solo.
• Etiuda, Co oznacza „badanie” po francusku, jest kompozycją, która ma pomóc uczniowi w nauce trudnych technik gry i/lub pomóc wykonawcom opanować trudności techniczne.
• Polonez był pierwotnie polskim tańcem sądowym. Jest to kompozycja w potrójnym metrze dla fortepianowej solo.

Kompozytorzy w okresie romantycznym

Nastąpiła ogromna zmiana statusu kompozytorów w okresie romantycznym. Z powodu trwających wojen arystokraci nie mogli dłużej wspierać finansowo kompozytorów-rezydencji i orkiestr. Bogackim ludziom trudno było też utrzymać prywatne opery. W rezultacie kompozytorzy ponieśli ogromne straty pieniężne i musieli znaleźć inne sposoby zarabiania. Skomponowali prace oznaczone dla klasy średniej i uczestniczyli więcej w publicznych koncertach. 

W tym czasie dodano więcej konserwatorów, a niektórzy kompozytorzy zdecydowali się zostać tam nauczycielami. Inni kompozytorzy wspierali się finansowo, stając się krytykami muzycznymi lub autorami. 

W przeciwieństwie do klasycznych kompozytorów, którzy często pochodzili z rodzin skłonnych do muzycznie, niektórzy romantyczni kompozytorzy pochodzili z rodzin nie-muzycznych. Kompozytorzy byli bardziej „wolni artyści”; Wierzyli, że pozwalają im wyobraźnię i pasję na szybkie szybowanie i interpretować ją poprzez swoje prace. To różniło się od klasycznego przekonania logicznego porządku i jasności. Opinia publiczna bardzo zainteresowała się wirtuozerią; Wielu z nich kupiło fortepiany i zaangażowało się w prywatną muzykę.

Nacjonalizm w okresie romantycznym

Duch nacjonalistyczny został obudzony podczas rewolucji francuskiej i wojny napoleońskiej. Stało się to narzędziem dla kompozytorów do wyrażania swoich sentymentów na temat klimatu politycznego i gospodarczego w okresie romantycznym. Kompozytorzy czerpali inspirację z ludowych piosenek i tańców ich kraju.

Ten nacjonalistyczny motyw można odczuwać w muzyce niektórych romantycznych kompozytorów, na których na prace wpłynęły historia, ludzie i miejsca ich rodzinnego kraju. Jest to szczególnie widoczne w operach i muzyce programowej z tego okresu.