Najbardziej śmieszne procesy sądowe

 Podczas gdy frywolne procesy nie są rzadkie w dzisiejszym środowisku spornym, niektóre wyróżniają się, ponieważ są tak niedorzeczne. Oto siedem przykładów.

01 z 07

67 milionów dolarów spodni

Bryan Mullennix / Getty Images.

W 2005 r. Sędzia prawa administracyjnego w Waszyngtonie.C. zabrał parę spodni do lokalnej suchej czystki do zmian. Kiedy sędzia poszedł do odzyskania spodni kilka dni później, odkrył, że ich tam nie było. Właściciele firm, para o imieniu Chung, nieumyślnie wysłała ich do niewłaściwej lokalizacji. Spodnie wkrótce zostały zlokalizowane, ale sędzia twierdził, że nie byli jego i odmówił ich przyjęcia.

Następnie sędzia pozwał suche środki czyszczące za 67 milionów dolarów. Twierdził, że Chungs nie uhonorował znaku „gwarantowanej satysfakcji” wyświetlonego w sklepie . Twierdził również, że nie uhonorując gwarancji, Chungs popełnił siedem osobnych naruszeń Waszyngtonu D.C.Prawo ochrony konsumentów. A d.C. Sąd nie zgodził się i orzekł na korzyść Chungs. Sędzia odwołał się, ale ostatecznie stracił sprawę.Jego kadencja jako sędziego wygasła w 2007 roku i nie został ponownie powołany.

02 z 07

Ta reklama była po prostu zbyt przerażająca!

Kevin Winter / Staff / Getty Images.

W 2014 r. Nowojorska kobieta pozwała Showtime Networks, CBS Outdoor Americas, miasto Nowy Jork i dwa władze tranzytowe za kontuzję, którą doznała jesienią, wywołanej przerażającym plakatem. Kobieta twierdziła, że ​​była na schodach w Grand Central Terminal, kiedy zauważyła reklamę programu telewizyjnego „Dexter.„Reklama zawierała zdjęcie Michaela C. Hall, który gra seryjnego zabójcę w serialu, z twarzą pokrytą celofanem.

Kobieta twierdziła, że ​​obraz był „szokiem”, który był tak niepokojący, że spowodowała, że ​​spadła ze schodów. Twierdziła, że ​​oskarżeni są odpowiedzialni za obrażenia, które doznała prawej stopy i kostki.

Oskarżeni argumentowali, że nie mieli obowiązku chronić kobietę przed reklamą, jej reakcja na nią była nieprzewidziana i nie byli odpowiedzialni za jej upadek. Sędzia ostatecznie zgodził się. Odrzucił sprawę na podstawie braku przedstawienia kobiety przyczyny działania.

03 z 07

Naruszyłeś patent, którego nie miałem!

Hector Mata / Staff / Getty Images.

Magik o imieniu David Roller pozwał iluzjonistę Davida Copperfield za naruszenie patentu. Pan. Roller twierdził, że opatentował swoje pobożne moce i że pan. Copperfield użył ich bez jego zgody. W rzeczywistości pan. Roller nie złożył ani nie otrzymał patentu na jego boskie moce.

Kiedy pan. Copperfield złożył wniosek o oddalenie pozwu, twierdząc, że nie istniał żaden patent, Mr. Roller złożył zmienioną skargę. Tym razem twierdził, że pan. Copperfield i kilka innych osób spiskowało, aby go zamordować. Trybunał zauważył, że powód nie przytoczył żadnych faktów na poparcie jego roszczenia i że miał długą historię złożenia frywolnych garniturów, w tym wcześniejszych roszczeń przeciwko panu. Copperfield. Sąd oddalił pana. Roller's garnitur i zakazał mu złożenia podobnych roszczeń w przyszłości.

04 z 07

Ale moje fantazje nigdy się nie spełniły!

Karen Bleier / Staff / Getty Images.

Mężczyzna Michigan pozwał Anheuser-Busch za rzekome naruszenie ustawy o wycenach i reklamach państwa. Według pozwu firma Brewing umieściła reklamy zawierające zdjęcia pięknych kobiet i tropikalnych ustawień. Reklamy były zwodnicze i wprowadzające w błąd, ponieważ sugerowały, że fantazje danej osoby mogą stać się rzeczywistością. Zatrzymali także powoda i innych członków społeczeństwa do picia produktów firmy. Anheuser-Busch wiedział, że jego produkty były potencjalnie niebezpieczne, ponieważ mogą prowadzić do uzależnienia i innych problemów zdrowotnych. Powód szukał ponad 10 000 USD odszkodowania za obrażenia fizyczne i psychiczne, stres emocjonalny i straty finansowe.

Sąd pierwszej instancji nie kupił roszczeń mężczyzny i orzekł na korzyść Anheuser-Busch. Sąd apelacyjny zgodził się. Stwierdzono, że obrazy w reklamach nie były fałszywe, ale po prostu nadmuchy. Stwierdzono również, że browar nie był obowiązkiem ostrzegania powoda, ponieważ ryzyko napojów alkoholowych jest powszechnie znane.

05 z 07

W rurce wciąż jest balsam do ust!

Obrazy Bill Diodato / Getty.

Kalifornijska kobieta pozwała Fresh Inc., Producent traktowania warg Sugar Lip Bals. Twierdziła, że ​​świeżo oszukani konsumenci na temat ilości balsamu zawartego w jego rurkach z obróbką warg. Jej garnitur twierdził, że konsumenci mogą uzyskać dostęp tylko do 75 procent balsamu do ust w każdej rurce. Pozostałe 25 procent pozostało na dnie rurki i nie można było go zastosować „w zamierzony sposób” (od rurki do ust). Jej pozew oskarżył świeżo o niesprawiedliwe wzbogacenie i naruszenie trzech państwowych przepisów dotyczących ochrony konsumentów.

Sąd rejonowy oddalił sprawę, a sąd apelacyjny potwierdził. Sąd Apelacyjny orzekł, że etykieta produktu dokładnie opisała ilość balsamu do ust w każdej rurce. Ponadto konsumenci mogli zdecydować, czy warto było wykopać pozostały balsam palcem lub małym narzędziem.

06 z 07

W tym pudełku cukierków jest powietrze!

MemoriaSarectered / Getty Images.

Mężczyzna z Missouri próbował zainicjować pozew zbiorowy przeciwko Hershey Company, twierdząc, że pudełka z dzieł Reese i cukierki, które kupił, zawierał zbyt dużo powietrza. Mężczyzna kupował cukierki od co najmniej dekady, a ilość powietrza w pudełkach nie zmieniła się. Mimo to złożył pozew, który twierdzi, że Hershey naruszyła prawo ochrony konsumentów Missouri. Oskarżył także firmę o niesprawiedliwe wzbogacenie.

Sędzia oddalił sprawę, twierdząc, że powód nie udowodnił, że został ranny. Powód również nie udowodnił, że Hershey uzyskał jakąkolwiek niesprawiedliwą korzyść.

07 z 07

Masz na myśli mrożone napoje zawierają lód?

Zdjęcie dzięki uprzejmości [Alex Wong / Staff] / Getty Images.

W 2016 r. Mężczyzna z Illinois pozwał Starbucks za wprowadzenie w błąd ilości płynu zawarty. Mężczyzna twierdził, że Starbucks oszukał klientów, dodając lód do zimnych napojów, zmniejszając w ten sposób ilość płynu zawartego w kubkach. Jego pozew dążył do odszkodowania za liczne przestępstwa, w tym oszustwo, naruszenie wyraźnej gwarancji, niesprawiedliwego wzbogacenia i naruszenia różnych przepisów dotyczących ochrony konsumentów państwowych.

Sędzia federalny oddalił sprawę, ustalając, że powód nie udowodnił, że reklama Starbucks była zwodnicza. Sędzia zgodził się z argumentem Starbucks, że rozsądny konsument, który zamawia mrożony napój, oczekuje, że napój będzie zawierał zarówno płynny, jak i lód.