Naucz się popularnych metod nauczania muzyki dla dzieci

Istnieją różne podejścia stosowane przez nauczycieli, jeśli chodzi o nauczanie muzyki. Niektóre z najlepszych sposobów nauczania muzyki dzieci to budowanie wrodzonej ciekawości dziecka i nauczenie dzieci w sposób, w jaki uczą się najlepiej, podobnie jak dziecko uczy się swojego języka ojczystego. 

Każda metoda nauczania ma system, podstawową filozofię z jasno określonymi celami i celami. Te metody były używane od dłuższego czasu, więc są przetestowane i udowodnione, że odnoszą sukcesy. Jedną rzeczą, którą wszystkie te metody mają wspólnego, jest to, że uczą dzieci nie tylko słuchaczy, ale zachęcają dzieci do bycia twórcami i producentami muzyki. Metody te angażują dziecko w aktywny udział. 

Te metody i ich różnice są używane przez nauczycieli muzycznych na lekcjach prywatnych i w całym szkołach na całym świecie. Oto cztery najpopularniejsze metody edukacji muzycznej: Orff, Kodaly, Suzuki i Dalcrozze.

01 z 04

Podejście ORFF

Glockenspiel zdjęcie autorstwa flamurai. Obraz domeny publicznej z Wikimedia Commons

Metoda Orff Schulwerk to sposób nauczania dzieci o muzyce, która angażuje ich umysł i ciało poprzez mieszankę śpiewania, tańca, aktorstwa i stosowania instrumentów perkusyjnych, takich jak ksylofony, metalofony i glockenspiels, które są znane jako ORFF Instrumentarium.

Lekcje mają element gry, pomagając dzieciom uczyć się na ich własnym zrozumieniu, jednocześnie podkreślając integrację sztuki z opowieściami, poezją, ruchem i dramatem.

Metoda ORFF najmniej metodyczna z czterech podejść uczy muzyki na czterech etapach: imitacja, eksploracja, improwizacja i kompozycja.

Przed dotarciem do instrumentów jest naturalny postęp. Głos jest najpierw śpiewając piosenki i tworzenie wierszy, a następnie przychodzi perkusja ciała, takie jak klaskanie, tupanie i snapy. Ostatni jest instrument, który jest postrzegany jako aktywność, która rozszerza ciało. 

02 z 04

Metoda Kodaly

W metodzie Kodaly śpiew jest zestresowany jako fundament muzyki. Getty Images

Filozofia metody Kodaly polega na tym, że edukacja muzyczna jest najskuteczniejsza na początku wcześnie i że wszyscy są zdolni do umiejętności muzycznej dzięki wykorzystaniu ludowej i skomponowanej muzyki o wysokiej wartości artystycznej.

Zoltan Kodaly był węgierskim kompozytorem. Jego metoda jest zgodna z sekwencją z każdą lekcją budującą ostatnią. Śpiew jest zestresowany jako podstawa muzyki.

Zaczyna od czytania wzroku, opanowania podstawowych rytmów i uczenia się wysokości metodą „ręcznego podpisania”. Znaki rąk pomagają dzieciom wizualizować związek przestrzenny między nutami. Ręczne podpisy w połączeniu z solfege śpiewem (do-rere-mi-fa-so-la-ti-do) pomaga w śpiewaniu. Kodaly jest również znany z systemu sylab rytmicznych do nauczania stałego rytmu, tempa i licznika.

Poprzez te połączone lekcje uczeń naturalnie przechodzi w opanowanie czytania wzroku i treningu ucha. 

03 z 04

Metoda Suzuki

Skrzypce. Obraz domeny publicznej z Wikimedia Commons

Metoda Suzuki to podejście do edukacji muzycznej, które zostało wprowadzone w Japonii, a później do Stanów Zjednoczonych w latach 60. XX wieku. Japoński skrzypek Shinichi Suzuki modelował swoją metodę po wrodzonej zdolności dziecka do nauki języka ojczystego. Zastosował podstawowe zasady pozyskiwania języka do nauki muzycznej i nazwał swoją metodę podejściem do dziedziny.

Poprzez słuchanie, powtórzenie, zapamiętywanie, budowanie języka podobnego do słownictwa, muzyka staje się częścią dziecka. W tej metodzie zaangażowanie rodziców jest pomocne dla sukcesu dziecka poprzez motywację, zachętę i wsparcie. To odzwierciedla ten sam rodzaj zaangażowania rodziców, które pomaga dziecku nauczyć się podstaw ich języka ojczystego.

Rodzice często uczą się instrumentu wraz z dzieckiem, działając jako muzyczne wzory do naśladowania i zachowując pozytywną atmosferę uczenia się dla dziecka.

Chociaż ta metoda została pierwotnie opracowana na skrzypce, ma teraz zastosowanie do innych instrumentów, w tym fortepianu, fletu i gitary.

04 z 04

Metoda Dalcroze

Metoda Dalcroze łączy muzykę, ruch, umysł i ciało. Copyright 2008 Steve West (Digital Vision Collection)

Metoda Dalcroze, znana również jako Dalcroze Eurytymika, to kolejne podejście stosowane przez nauczycieli do nauczania koncepcji muzycznych. Emile Jaques-Dalcrozze, szwajcarski pedagog, opracował metodę nauczania rytmu, struktury i muzycznego wyrażenia poprzez muzykę i ruch.

Eurytymika zaczyna się od treningu ucha lub solfege, aby rozwinąć wewnętrzne ucho muzyczne. Różni się to od użycia przez Kodaly solfege tym, że zawsze jest w połączeniu z ruchem.

Kolejny element tej metody dotyczy improwizacji, która pomaga uczniom wyostrzyć ich spontaniczne reakcje i fizyczne reakcje na muzykę.

Sercem filozofii Dalcroze jest to, że ludzie uczą się najlepiej podczas uczenia się przez wiele zmysłów. Dalcroze wierzył, że muzyki należy nauczyć poprzez zmysły dotykowe, kinestetyczne, słuchowe i wizualne.