Ilustrowana technika skoku wzwyż

Najbardziej ekscytujący moment w skoku wzwyż występuje, gdy skoczek szybuje w powietrzu i próbuje wyczyścić poprzeczkę. Ale ten moment wypłaty jest wynikiem dłuższego, bardziej złożonego procesu. Wzgórza łączy techniki stosowane w biegu i przeszkodzie, a także w skokach. To przebieg podejścia generuje prędkość, która daje wysoką skocznię moc do przeskoczenia nad paskiem. W tym samym czasie przebieg podejścia musi być kontrolowany - jak w przeszkodach - poprzez zastosowanie tego samego wzoru kroku na każdym skoku, aby ukończyć podejście we właściwym miejscu startu. Dlatego młodzi skoku wzgórze powinni zacząć od opracowania spójnego przebiegu podejścia, a następnie nauczyć się odpowiednich technik startu i lotu. Jeśli nie masz odpowiedniego podejścia, nie musisz wiedzieć, jak wyczyścić pasek, ponieważ nie podskoczysz wystarczająco wysoko, aby to zrobić.

01 z 08

Podejście - zacznij

Ten australijski skoczek lekko pochyla się, gdy zaczyna swoje podejście. Jednak bez wątpienia szybko się wyprostuje. Chris McGrath/Getty Images

Skoczki wzwyż na ogół stosują 10 -etapowe podejście - pięć kroków w linii prostej, a następnie pięć kroków wzdłuż łuku, który zakrzywił się w paska. Ogólnie rzecz biorąc, praworęczne skoczki zaczynają od stania około 10 kroków z tyłu od prawego standardu, a także pięć kroków po prawej stronie. Możesz zrobić znacznik wyboru w punkcie początkowym, a następnie zrobić drugi znak około pięciu kroków do przodu, w punkcie przejściowym od prostego do zakrzywionego biegania. Znaki, a także liczba kroków w podejściu, można w razie potrzeby dostosować, ale gdy masz oceny na torze, ważne jest, aby zawsze je trafić.

02 z 08

Podejście - prosty bieg

Kelly Sotherton z Wielkiej Brytanii biegnie prosto na wczesnym etapie swojego podejścia, podczas Mistrzostw Świata w 2008 roku. Zwróć uwagę na jej wyprostowaną postawę biegową. Białe znaki na torze to cechy kontrolne. Michael Steele/Getty Images

Standardowe 10-etapowe podejście zaczyna się od odepchnięcia stopą startową. Zacznij powoli, a następnie przyspieszyć w całym podejściu. Ponownie, prędkość podejścia można w razie potrzeby ulepszyć, ale powinna pozostać tak spójna, jak to możliwe, od skoku do skoku do skoku. Nieco jak biegacz na odległość, możesz rozpocząć podejście skoku wzwyż w odrobinie kucaka, ale powinieneś być w pełni wyprostowany do trzeciego kroku. Kontynuuj przyspieszenie podczas biegania w linii prostej do piątego kroku, który powinien wylądować na drugim znaku wyboru. Przed uderzeniem w znak, nieco obróć stopę nie-zatrudnioną na środek toru, wskazując palce w kierunku najbliższego standardu, aby zainicjować krzywą w kierunku paska.

03 z 08

Podejście - krzywa

Ten wysoki skoczek biegnie w łuku w kierunku paska. Zauważ, że pochyla się po lewej stronie, z dala od baru. Grey Mortimore/Getty Images

Na szóstym kroku twoja stopa startowa wyląduje przed stopą nie-takeoff, aby kontynuować łuk. W tym samym czasie odchyl się od baru, wygięając się w kostkach. Nadal przyspieszaj, utrzymując łuk w kierunku paska, przy czym każdy krok spada przed poprzednim krokiem. Nadal odchylaj się od baru. Trzymaj głowę w górę, ciało wyprostowane i skup swoją wizję nad paskiem, w kierunku dalekiego standardu. Na ostatnich dwóch krokach stopy powinny wylądować płasko na ziemi.

04 z 08

Start - podwójne ramię

Ten wysoki skocz. Jej prawe uda jest równoległe do ziemi i pomaga jej się obrócić, aby jej plecy znajdowały się nad prętem. Stu Forster/Getty Images

Nie popełnij błędu, starając się przed środkiem baru. Chcesz wystartować, zanim osiągniesz ten punkt, więc twój pęd przenosi cię przez centrum - co jest najniższym punktem baru. Posadź stopę startową (która będzie najdalej od paska) przed tobą, z palcem wskazującym na odległe standard, i napędzaj drugą nogę i oba ramiona prosto (nie na ciele), jednocześnie trzymając je blisko siebie ciało. Udka na nogach nie-zatrudnionych powinna być z grubsza równolegle do ziemi, podczas gdy ramiona podbijają się do poziomu głowy. Spójrz w dół na pasek z podbródkiem mocno na klatkę piersiową. Zostaw wolną nogę, gdy noga startowa wznosi się w podobną pozycję. Ważne jest, aby pamiętać, że start jest skokiem pionowym. Utrzymuj odchylanie się od baru i podskakuj, pozwalając pędowi przenieść cię nad barem.

05 z 08

Start - pojedyncze ramię

Niemiecki Ulrike Meyfarth stosuje technikę jednoramienną w drodze na złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku. Zwróć uwagę, jak jej lewe ramię jest ciasne dla jej ciała, aby uniknąć zakłócenia jej pionowego pędu. Tony Duffy/Getty Images

Alternatywnie możesz wystartować, jednocześnie pompując ramię zewnętrzne. Zasadniczo pozwala to na większą prędkość, ale uważaj, aby ramię niepumpowe nie poruszało się do środka, zmieniając pęd i powodując, że wskoczysz do baru. Pompowanie obu ramion prosto w górę pomaga utrzymać ciało w górę prosto w górę. Jeśli jesteś nowym skoczkiem, wypróbuj zarówno techniki jedno-, jak i podwójne, aby zobaczyć, który z nich jest dla Ciebie najlepiej.

06 z 08

Lot - wyginanie ciała

Stefan Holm w Szwecji obrócił swoje ciało, by położyć plecy nad poprzeczką. Zwróć uwagę, jak jego głowa jest odrzucona, a jego ciało wygięte, gdy jego biodra usuwają bar. Andy Lyon/Getty Images

Startowa noga powinna kontynuować w kierunku baru, gdy druga noga, ramiona i biodra obracają się, aż plecy dotrą do baru. Twoje obcasy powinny znajdować się blisko twojego tyłu z kolanami. Od tego momentu pozycja twojej głowy jest niezwykle ważna. Głowa oczywiście najpierw wyczyści poprzeczkę. Gdy ramiona oczyści pręt, przechyl głowę do tyłu, przesuń ręce do ud i łuk ciałem, aby umożliwić biodra przepłynęły nad pręt.

07 z 08

Lot - usuwanie nóg

American Amy AcUff wbija brodę w kierunku piersi i przesuwa ręce na boki podczas Igrzysk Olimpijskich w 2004 roku. Ukończy skok, wyprostując nogi. Andy Lyons/Getty Images

Po wyczyszczeniu pręta, poruszaj głową do przodu, wślizgując podbródek w kierunku klatki piersiowej i kopnij nogi w górę - w efekcie, wyprostując je - przechodząc nad prętem.

08 z 08

Lot - zakończenie

Dick Fosbury, który spopularyzował obecną technikę skoku wzwyż, skoczył na złoto na Igrzyskach Olimpijskich w 1968 roku. Tony Duffy/Allsport/Getty Images

Po wyczyszczeniu drążka rozłóż ręce, a następnie nogi -aby spowolnić pęd -ciesz się jazdę, aż wylądujesz na górnej części.